Ο Αντώνης Καρπετόπουλος εκφράζει τον προβληματισμό του για τα όσα διάβασε όλες αυτές τις ημέρες σχετικά με την απόφαση της Nova να μην δείξει τα επεισόδια το Σάββατο και εξηγεί...
Από το Σάββατο το βράδυ διάβασα τόσα πολλά για το ότι η Νova αποφάσισε για μια ακόμα φορά να μην δείξει τα επεισόδια στη Λεωφόρο που αληθινά προβληματίστηκα: στο φινάλε μπορεί να είμαι κι εγώ μέλος μιας πανευρωπαϊκής συνωμοσίας απόκρυψης της ενημέρωσης και να μην το ξέρω! Λέω «πανευρωπαϊκής» γιατί στην πολιτισμένη Ευρώπη πουθενά τα συνδρομητικά κανάλια δεν δείχνουν επεισόδια, όπου κι αν γίνονται. Ας δούμε μερικές από τις ενστάσεις για την επιλογή αυτή: γράφτηκαν άλλωστε τόσα πολλά.
Το δικαίωμα στην ποια;
Μια σοβαρή ένσταση για την απόφαση να μην δείχνει η Νova επεισόδια είναι το περίφημο «δικαίωμα στην ενημέρωση» διάφοροι, κατά κανόνα δημοσιογράφοι, ισχυρίζονται ότι ο τηλεθεατής έχει το δικαίωμα να δει τι γίνεται για να είναι ενήμερος. Η ένσταση θα είχε ενδιαφέρον αν υπάρχει ένας έστω άνθρωπος που δεν γνωρίζει ότι έγιναν επεισόδια: το γνωρίζουν όλοι και μάλιστα από την πρώτη κιόλας στιγμή. Άλλο είναι η ενημέρωση και άλλο η προβολή: η ενημέρωση είναι υποχρεωτική, η προβολή όχι. Η Νova έχει τη συμβατική υποχρέωση απέναντι στον συνδρομητή της να του δείξει το ματς κι όχι όσα διαδραματίζονται στο γήπεδο της Λεωφόρου: αν πχ κάποιος μπει στον αγωνιστικό χώρο και κατουρήσει (ή κάνει τίποτα παρεμφερές…) δεν υπάρχει η υποχρέωση να μεταφέρουμε την εικόνα στο σπίτι του συνδρομητή, ακόμα κι αν αυτός είναι κάποιος που θα το γούσταρε για να γελάσει ή για άλλους λόγους που έχουν να κάνουν με βίτσια. Επίσης αν οι κάμερες έπρεπε να καταγράφουν και να παρακολουθούν κάθε γεγονός, θα έπρεπε να ακολουθήσουν τον τραυματία εντός γηπέδου αστυνομικό, την μεταφορά του στο νοσοκομείο, την επέμβαση των γιατρών κτλ. Μάλιστα στη λογική του δικαιώματος στην ενημέρωση θα έπρεπε να το κάνουν ακόμα κι όταν το ματς γίνεται! Αν το δικαίωμα στην ενημέρωση περιλαμβάνει την προβολή τέτοιων περιστατικών τίθεται το ζήτημα αν είναι προτιμότερο να ενημερωθείς για την εξέλιξη ενός αγώνα ή για τη μάχη ενός ανθρώπου με το θάνατο. Το να ζητάς προβολή επεισοδίων από ένα κανάλι είναι σαν να ζητάς από πολεμικούς ανταποκριτές να σου δείξουν διαμελισμένα πτώματα, νεκρά παιδιά, βιασμένες γυναίκες και άλλα τέτοια. Δεν αμφιβάλω για το ότι κάποιοι θα ικανοποιήσουν τις διαστροφές τους: δεοντολογικά όμως υπάρχει ένα ζήτημα.
Ιστοσελίδες ομάδων
Διάβασα επίσης μια κριτική με βάση την οποία το Τσάμπιονς λιγκ (αλλά και κάθε ευρωπαϊκό πρωτάθλημα) πρέπει να προστατεύεται γιατί είναι κάτι καταπληκτικό, ενώ το δικό μας το πρωτάθλημα δεν είναι και τίποτα σπουδαίο, οπότε γιατί να μην προβάλλεται κάθε αθλιότητα. Φυσικά το ελληνικό πρωτάθλημα δεν είναι το καλύτερο της γης, αλλά είναι αυτό με το οποίο αναλογικά απασχολούνται παγκοσμίως περισσότεροι δημοσιογράφοι – το λέω γιατί αντιστρέφοντας τη λογική κάποιος κακόπιστος θα μπορούσε να ρωτήσει όσους διατυπώνουν τέτοιες θέσεις γιατί ασχολούνται με το πρωτάθλημα και δεν καλύπτουν το Τσάμπιονς λιγκ, ή όποιο άλλο πρωτάθλημα θέλουν. Επίσης, επειδή διάβασα και διευθυντές επικοινωνίας να διατυπώνουν τέτοιες απόψεις, ταπεινά επισημαίνω ότι στο ελληνικό πρωτάθλημα παίρνουν μέρος ελληνικές ομάδες κι αυτές είναι που διασύρονται κυρίως από την προβολή τέτοιων γεγονότων. Αν τους αρέσει, όταν και εφόσον παίξουν στην Ευρώπη να τους ακολουθούν βίντεο οπαδών που δέρνουν, τα σπάνε και πετάνε φωτοβολίδες σε αντιπάλους, πραγματικά σηκώνω τα χέρια ψηλά! Επειδή πάντως υλικό υπάρχει μπορούν να το ανεβάσουν στις επίσημες ιστοσελίδες των ομάδων τους. Γιατί άραγε σε αυτές δεν προβάλλονται ως στιγμές δόξας τέτοια περιστατικά;
Μεγαλώνουν παιδιά έτσι;
Ακουσα επίσης ότι αν δεν δουν τα παιδιά σκηνές βίας στο γήπεδο, δεν θα καταλάβουν ότι δεν πρέπει να κάνουν τέτοια. Προφανώς οι πατεράδες που έχουν ανάγκη να δείξουν στα παιδιά τους σκηνές βίας σε γήπεδα, τους έχουν δείξει σκηνές με μαχαιρώματα για να μην μαχαιρώνουν, εκτελέσεις για να μην σκοτώνουν, ληστείες για να μην κλέβουν: δεν μπορώ να δώσω συμβουλές στο πως κάποιος θα μεγαλώσει το παιδί του – ελπίζω πάντως να μην το γεμίσει ψυχικά τραύματα.
Ρεκόρ τηλεθέασης
Ας αφήσουμε στην άκρη την υποκρισία κι ας πούμε κάτι απλό: υπάρχει ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού που γουστάρει τη βία – φτιάχνεται. Αν η Nova έδειχνε τα επεισόδια θεωρώ δεδομένο ότι χιλιάδες άνθρωποι δεν θα άλλαζαν κανάλι και θα κολλούσαν εκεί περιμένοντας θύματα. Ειδικά οι αθλητικογράφοι, που πριν κάνουν αυτή τη ρημάδα τη δουλειά έχουν διατελέσει μέλη οργανωμένων ομάδων οπαδών, θέλουν να βλέπουν ξύλο και χαίρονται με αυτό γιατί νοσταλγούν τα νιάτα τους. Θυμούνται ιστορίες επεισοδίων στα οποία πήραν μέρος, μπορούν να κάνουν συγκρίσεις με την εποχή τους και την εποχή μας, μπορούν να παίρνουν θέση ως ειδικοί. Τους ξέρω και τους ακούω να εξηγούν ότι κάποιος παίκτης θα μπορούσε να πεθάνει ή κάποιος... μπάτσος θα μπορούσε να ακρωτηριαστεί ή κάποιος οπαδός θα μπορούσε να μείνει σακάτης: δεν με πειράζει που το λένε - το 'χω συνηθίσει, άλλωστε γενικά υπάρχει πολύ καφρίλα παντού. Αυτό που με ενοχλεί είναι η λάμψη στα μάτια τους όταν διηγούνται όλες αυτές τις αθλιότητες κι αυτό που με τρομάζει είναι η έξαψή τους. Το ότι η Nova τους στερεί το δικαίωμα να χαίρονται παρακολουθώντας σαν ηδονοβλεψίες της βίας διάφορες ασχήμιες, προσωπικά με χαροποιεί…
Πηγή: novasports.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις