Πρότζεκτ; Ποιο πρότζεκτ;

Η τελευταία νίκη του Ηρακλή επί του Παναθηναϊκού τον Απρίλιο του 2006, από μόνη της ως τέτοια (μακρινή) δεν ήταν δυνατόν να εμποδίσει ψυχολογικά την ομάδα της Θεσσαλονίκης να σκεφτεί πως θα μπορούσε να νικήσει μετά από εννέα χρόνια και πάλι τους πράσινους, στο ντεμπούτο των Στραματσόνι και Εσιέν. 

Του Αντώνη Κατσαρού

Και το κατάφερε, με μόλις μία τελική εντός εστίας σε 95 λεπτά!

Χωρίς να έχει την κατοχή της μπάλας και με καλύτερο παίκτη τον Ιντζόγλου! Ούτε τον Ρομάνο, ούτε τον Μπουλούτ, ούτε ακόμη και τον Βέλλιο, ο οποίος πέτυχε το γκολ.

Το κατάφερε μόλις για τρίτη φορά εφέτος στο πρωτάθλημα.

Οι άλλες δύο νίκες του Ηρακλή κατακτήθηκαν κόντρα στην Καλλονή, η οποία δύσκολα θα αποφύγει τον υποβιβασμό και κόντρα στον Ατρόμητο, που διανύει την χειρότερη περίοδο της τελευταίας δεκαετίας…

Ένας λίγος Παναθηναϊκός –και- με τον Ιταλό στον πάγκο, αλλά και με τον Εσιέν στο χόρτο. Ένας μικρός Παναθηναϊκός, οι παίκτες του οποίου δεν έδειξαν ούτε για μία στιγμή ότι οι σκέψεις του νέου προπονητή έχουν αρχίσει να υιοθετούνται στο παιχνίδι της ομάδας.

Ένας Παναθηναϊκός οι παίκτες του οποίου διαμαρτύρονται σε κάθε φάση, όμως την ώρα που η ομάδα βρίσκεται πίσω στο σκορ (μισή ώρα περίπου πριν το τέλος), στο κερδισμένο κόρνερ ο Εσιέν πηγαίνει περπατώντας να πάρει τη μπάλα για να το εκτελέσει!

Ένας Παναθηναϊκός, ο προπονητής του οποίου δικαιολόγησε την ήττα, λέγοντας πως : «έγινε ένα λάθος, γυρίζουμε σελίδα, το πρότζεκτ βρίσκεται σε εξέλιξη!». Το πρότζεκτ; Ποιο πρότζεκτ;

Ο Στραματσόνι παρέταξε μία ενδεκάδα χωρίς αμυντική συμπεριφορά, με αποτέλεσμα οι παίκτες του να φτάνουν στις επιστροφές δεύτεροι στη μπάλα σε όλες τις περιπτώσεις. Το δίδυμο στο κέντρο της άμυνας δεν συνεργάσθηκε ποτέ. Οι ενέργειες των Ταυλαρίδη και Σάντσεθ είχαν αποκλειστικά ατομικό χαρακτήρα, ενώ η αριστερή πλευρά με τον Πράνιτς ήταν ανύπαρκτη και έμπαζε σε κάθε στιγμή.

Προσθέστε σε όλα αυτά και την αργή αντίδραση του Στιλ, λόγω αιφνιδιασμού στο γκολ του Βέλλιου και έχετε το αμυντικό δράμα των πρασίνων.

Με τη σύνδεση των γραμμών επιφορτίστηκε ο Εσιέν, που βρίσκεται ακόμη σε στάδιο προσαρμογής καθώς οι κινήσεις του θυμίζουν επαναληπτικές προβολές εικόνων (replay…) την ώρα που η ιδέα της ευθείας γραμμής στο κέντρο με τους τέσσερις στην ευθεία δεν έγινε ποτέ αντιληπτή από τους ίδιους τους παίκτες που κλήθηκαν να την υπηρετήσουν. Ο Αμπεντ δεν φάνηκε καθόλου, ενώ ο Ατζγκούν συνέκλινε κυρίως στον άξονα, προκειμένου να απειλήσει. Και οι δύο τους ανύπαρκτοι, την ώρα που ο γνωστός πασπαρτού Ζέκα δεν προλάβαινε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα γι αυτό βρισκόταν σε όλες τις φάσεις εκτός θέσης. Υπό διαφορετικές συνθήκες η διαπίστωση θα ήταν πως : «έχει δουλειά ο Ιταλός κόουτς», όμως στην παρούσα συγκυρία φαίνεται ότι η πραγματικότητα μάλλον είναι δυσάρεστη και πολύ διαφορετική : «Με ποιους να δουλέψει;». Το πρότζεκτ…

Πηγή: pamesports.gr 

Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις