Ο Λάμπρος Γκαραγκάνης γράφει για την – άνευ λόγου και αιτίας – διαρκή παρουσία του Νικόλα Πατέρα στην παναθηναϊκή επικαιρότητα και για τη συμπεριφορά των παλαίμαχων του «τριφυλλιού» που έχει ψεγάδια.
Είναι άβολο να κριτικάρει ένας νεότερος τους μεγαλύτερους και ειδικά αν έχουν υπάρξει κάποτε στα μάτια του μύθοι… Κάποιοι εξ αυτών λόγοι που ο νεότερος αγάπησε την ομάδα που επέλεξε, σαν τον μεγάλο Σαραβάκο.
Είναι τόσο σκληρή η πραγματικότητα στον Παναθηναϊκό όμως, γι΄ αυτό δεν μπορεί να περάσουν σε δεύτερη μοίρα συμπεριφορές του παρόντος ή του παρελθόντος που έπληξαν τον σύλλογο. Δίχως να είναι η αιτία του κακού, υπέσκαψαν και βοήθησαν τις συνθήκες και τις περιστάσεις, ώστε να φτάσει το «τριφύλλι» στα χάλια εποχής που παρουσιάζει.
Ο νυν αντιπρόεδρος της ΠΑΕ Παναθηναϊκός, Βασίλης Κωνσταντίνου, το 2007 που ο Νταμ Εντόι ήρθε στους «πράσινους» είχε παραχωρήσει μία συνέντευξη στην «Αθλητική Ηχώ», μομφή και παραδοχή πώς με τέτοιους παίκτες δεν γίνεται προκοπή. Δεν ήξερε τον Σενεγαλέζο – που δεν έγινε σούπερ όνομα, αλλά έκανε μεγάλη καριέρα στην Κοπεγχάγη κι έπαιξε μέχρι και στην Πρέμιερ Λιγκ με τη Χαλ –, τονίζοντας πώς η ομάδα χρειάζεται παίκτες με προσωπικότητα. Τότε, βέβαια, δεν ήταν στο διοικητικό κάδρο. Τώρα που είναι δεν έχουμε ακούσει από το στόμα του ψήγμα κριτικής για το αν ο Μουν, ο Μελίσσης, Μπούι, ο Μπερίσα, ο Μέντες ή ο Μπαϊράμι άξιζαν να φορέσουν τη φανέλα του Παναθηναϊκού!
Ο Αντώνης Αντωνιάδης αποτέλεσε εκπρόσωπο στο Διοικητικό Συμβούλιο της ΠΑΕ των Ανδρέα Βγενόπουλο και Νικόλα Πατέρα. Η ιστορία το έχει καταγράψει αυτό, όπως και τη στάση του στη δύσκολη εποχή που διανύει η ομάδα. Δηλώνει, μάλιστα, δημόσια ότι με το τέλος της πολυμετοχικότητας δεν υπήρχε ένα ευρώ χρέος κάτι που δεν προκύπτει από τις εκθέσεις της ελαφρώς πιο αξιόπιστης, της μνήμης του, Deloitte… Απ΄ ό,τι θυμάται, απ΄ όσο ξέρει; Ποιος ξέρει; Ο Μίμης Δομάζος, επί ΠΕΚ, δήλωνε σε αθλητικές εφημερίδες – με τις δηλώσεις να συνοδεύονται με φωτογραφίες από χειραψίες με τον κ. Βγενόπουλο – ειρωνικά «σιγά μην συνεργαστεί ο Βαρδινογιάννης μαζί τους», υπονοώντας ότι η κίνηση της ΠΕΚ ήταν Κολοσσός και κάτι άφταστο…
Ο Ζαχαρίας Πιτυχούτης προσπαθούσε να πάρει τον λόγο στο περιβόητο συλλαλητήριο εκδίωξης της Οικογένειας, ανάμεσα σε υβρεολόγιο και φωνασκίες! Ο ρόλος του Κώστα Αντωνίου ας μην συζητηθεί καλύτερα, αφού το ελάχιστο είναι οι κοινές φωτογραφίες με τον Βίκτωρα Μητρόπουλο (με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό) με το μέγιστο η διαπίστωσή του ότι ο Φαλκάο δεν έχει καλά τελειώματα… Για Βόκολο και Φύσσα ας μην γίνει κουβέντα επίσης, διότι ουδείς έχει καταλάβει τι δουλειά κάνουν στον Παναθηναϊκό του Αλαφούζου κι αν χρειάζονται και οι δύο ή κάποιος από τους δύο. Σε σχέση με όλους αυτούς κι άλλους παλαίμαχους που δεν μας τα είπαν καλά – με τις κακές γλώσσες να λένε πώς ασκούν κριτική κατά το δοκούν κι ανάλογα με τη θέση που έχουν ή δεν έχουν! – ένας διαχωρισμός πρέπει να γίνει για τον Δημήτρη Σαραβάκο, ο οποίος πάντα ήταν ήπιων τόνων.
Κανείς δεν αντιλαμβάνεται τι ήθελε κι έμπλεξε, τουλάχιστον, αυτός, όμως δεν υποκίνησε κάποια ενέργεια για κάποιον μέτοχο ή για κάποιον που ήθελε να πείσει τον Τύπο ότι θέλει να γίνει μέτοχος. Όταν η ιστορία φέρεται έτσι στο παρόν, υπάρχει ελπίδα; Η εκδήλωση του Νίκου Πατέρα για την ομάδα του «Ουέμπλεϊ» καλό θα ήταν να καλυφτεί αυθύπαρκτα και όχι σε συνάρτηση με τα διοικητικά του Παναθηναϊκού. Για κάποιο λόγο, από συγκεκριμένα ΜΜΕ, το όνομα του πρώην Προέδρου παίζει πολύ και παίζει δυνατά. Παρά την παραδοχή Αλαφούζου πως πέραν συμβουλών – δωρεάν εννοείται – δεν υπάρχει διάθεση για κάτι περισσότερο.
Τις δύσκολες εποχές που ζούμε η ανάγκη του βολέματος δεν είναι κατακριτέα, αρκεί να γίνει παραδεκτή. Αν και οι περισσότεροι του εφοπλιστή βολεύτηκαν για λίγο ή πολύ και λίγοι, πραγματικά, έμειναν στην απ΄ έξω! Άρα οι αλαλαγμοί για ενδεχόμενη επιστροφή Πατέρα δεν έχουν ρεαλιστική βάση, παρά μόνο αποτελούν επιθυμία προς εκπλήρωση για μία καλύτερη δουλειά ή για ένα μισθουλάκο παραπάνω. Η χρησιμότητα του διαρκούς πιπιλίσματος του ονόματος Πατέρα δίνει, βέβαια, χρόνο στον Αλαφούζο, άρα τον βολεύει. Έχει έρεισμα, αλήθεια είναι, σε σημαντική μερίδα του κόσμου, που θυμάται τις επικές ατάκες περί Ferrari επιθετικού και Hummer αμυντικού και γουστάρει!
Το κακό είναι πώς η επιστροφή Πατέρα στα διοικητικά δρώμενα δεν φιγουράρει κάθε τρεις και λίγο στον Τύπο για φραμπαλά και για να σπάσουμε πλάκα μα στα σοβαρά… Ύποπτα πράγματα; Μπα… Ρισκάρουμε την εκτίμηση πώς οι πιθανότητες να βάλει ένα ευρώ στον Παναθηναϊκό και ν΄ αποτελέσει ξανά ενεργό μέλος του ο κ. Πατέρας ισοδυναμούν με την ετεροχρονισμένη φλασιά που μπορεί να φάει ο κ. Βγενόπουλος, μπόλικο καιρό μετά, και να καταβάλει το ενάμιση εκατομμύριο ευρώ στον Ερασιτέχνη που δυσκολεύεται να επιβιώσει! Με απλά μαθηματικά; 1/1.000.000.000.
Πηγή: sportit.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις