Μετά τους Καρνέζη, Καπίνο και Μαυρία, η διοίκηση Αλαφούζου ετοιμάζεται να πουλήσει και το Νίκο Καρέλη, με το διόλου ευκαταφρόνητο ποσό των 3 εκατ. ευρώ. Γράφει ο Γιώργος Σπανουδάκης
Κάθε ομάδα που θέλει να πάει μπροστά πρέπει να είναι «μέσα» στα μεταγραφικά πάρε – δώσε. Κάποτε η πώληση ποδοσφαιριστή ήταν… ταμπού και λόγος απολογίας της διοίκησης, τώρα εάν δεν το πράξει είναι αναχρονιστικό.
Άλλωστε τα προηγούμενα deal ήταν πέρα για πέρα προς το συμφέρον του «τριφυλλιού».
To καλοκαίρι του 2013 ο Καρνέζης έφυγε για την Ουντινέζε, φέρνοντας στο ταμείο του «τριφυλλιού» 800.000 ευρώ. Λίγα για την αξία του διεθνή τερματοφύλακα, ο οποίος όμως σ” έναν χρόνο (από τότε) θα έμενε ελεύθερος. Άλλωστε υπήρχε καβάντζα και ο φέρελπις Καπίνο!
Το επόμενο καλοκαίρι οι «πράσινοι», κατάφεραν να πουλήσουν και τον Καπίνο με 2,3 εκατ. ευρώ στη γερμανική Μάιντς και παρά το γεγονός ότι ο Νταμπίζας είχε… ψίχουλα, έφερε τον αξιόπιστο Λουκ Στιλ!
To ίδιο καλοκαίρι ο Παναθηναϊκός έκανε το deal του αιώνα, αφού πούλησε τον σαφώς ανέτοιμο για τέτοιο βήμα, Χάρη Μαυρία στην αγγλική Σάντερλαντ, με το ποσό των 3 εκατ. ευρώ!
Μάλιστα ο μύθος λέει ότι μόλις έφτασε η πρόταση από τις «μαυρόγατες» ύψους 1 εκατ. ευρώ, ο Γιάννης Αλαφούζος είπε στον Νταμπίζα να τον πουλήσει άρον άρον. Ο Νταμπίζας είπε ότι θα καταφέρει να πάρει περισσότερα και τότε το αφεντικό του Παναθηναϊκού τον απείλησε ότι εάν χαλάσει η μεταγραφή θα κληθεί να πληρώσει αυτός το ένα εκατομμύριο!
Για τον Μαυρία είναι αλήθεια ότι δεν υπήρξε αξιόπιστος αντικαταστάτης, αλλά η αλήθεια είναι ο Έλληνας μεσοεπιθετικός στα χρόνια που ήταν στο «τριφύλλι» είχε κάνει… 1,5 ματς εξαιρετικό. Με τον Ολυμπιακό και οι αλλαγές με τη Μάδεργουλ.
Στην περίπτωση του Καρέλη ο Παναθηναϊκός έψαξε για μια καλύτερη πρόταση, αλλά δεν την βρήκε… Έτσι ο πήχης των 5 εκατ. ευρώ, έπεσε στα 3 εκατ. ευρώ.
Η αλήθεια είναι ότι οι «πράσινοι» θα τον είχαν «σκοτώσει» το καλοκαίρι, αλλά ο αποκλεισμός από την Γκαμπάλα δεν άφησε κανένα περιθώριο στη διοίκηση, αφού η γκρίνια της εξέδρας ήταν αφόρητη. Συν το 20% της ρήτρας που είχε η ρωσική Άμκαρ και η οποία τώρα δεν έχει…
Το πρόβλημα για τον Παναθηναϊκό στην περίπτωση του Καρέλη είναι ότι δεν πρόκειται για οποιοδήποτε παίκτη, αλλά για τον καλύτερο παίκτη του «τριφυλλιού» και δεν είναι εύκολη η αναπλήρωσή του. Ειδικά εάν δεν προσεχτούν οι Μπεργκ και Πέτριτς.
Και το τελευταίο κρατήστε το…
Σε ότι αφορά τον Μαμουτέ, μακάρι να αποδειχθεί λαβράκι. Απλά θέλω να βάλω δύο παραμέτρους σε ότι αφορά τους Βραζιλιάνους και γενικότερα τους «λάατιν» που λατρεύει η εξέδρα.
Πρώτον μιλάμε για την πιο δύσκολη αγορά του κόσμου. Γιατί «πάνω» της ειναι στραμμένα τα μάτια όλων των σκάουτερ παγκοσμίως. Οπότε ότι λάμπει το αρπάζουν χωρίς πολλές ερωτήσεις.
Δεύτερον είναι πραγματικά ελάχιστες οι περιπτώσεις Βραζιλιάνων που πήραν οι κορυφαίες ομάδες της Ελλάδας και κατάφεραν να διακριθούν! Και δεν αναφέρομαι στον «Άγγλο» Ζιλμπέρτο από την Άρσεναλ, ούτε στον «Ισπανό-Ιταλό» Ριβάλντο από τις Μπαρτσελόνα και Μίλαν. Αναφέρομαι σε παίκτες που ήρθαν απ” ευθείας από τη χώρα του καφέ.
Διότι οι καλές περιπτώσεις κοστίζουν ακριβά και πάνε σε πρωτοκλασσάτα Πρωταθλήματα. Όχι πως δεν μπορείς να βρεις, κάποιο διαμάντι, αλλά είναι δύσκολο…
Και αυτό είναι τεράστιο ρίσκο για τον Παναθηναϊκό.
Το κακό της υπόθεσης Καρέλης, δεν είναι ότι πουλήθηκε ο ποδοσφαιριστής. Το κακό είναι ότι αυτό έγινε έτσι απλά για να γίνει. Όταν πετάς λεφτά δεξιά και αριστερά, για να φέρεις τον ανέτοιμο Εσιέν, τον «τσιμπημένο» Σάντσεθ, αλλά και όσους δεν έχουν βοηθήσει ακόμη, στο τέλος υποχρεώνεσαι να πουλήσεις τον καλό σου ποδοσφαιριστή για να καλύψεις τις γκέλες σου!
Διότι εάν είχαν γίνει σοβαρές μεταγραφικές κινήσεις το καλοκαίρι, ο Παναθηναϊκός στη χειρότερη θα είχε πάρει τα λεφτά της Ευρώπης (5 εκατ. ευρώ) και μια σαφώς καλύτερη ομάδα. Δίχως να καίγεται να πουλήσει τον Καρελάκο.
ΥΓ1. Μεγάλη λατρεία έχει ο Στραματσόνι για τις μεταγραφές… Και ειδικά για όσους προτείνει ο ίδιος! Συνήθως οι προπονητές ζητούν θέσεις (επιθετικό, αμυντικό, μέσο) και χαρακτηριστικά και ο τεχνικός διευθυντής του παρουσιάζει μια λίστα επιλογές. Εάν φυσικά ο τελευταίος έχει λίστα με επιλογές, γιατί τον Μπουμάλ, τον Βιγιαφάνες, τον Ουαρντά, τον Βέλλιο ή τον… Σίλντεφελντ (που «έκοψαν» το καλοκαίρι), τους προτείνω και εγώ…
ΥΓ2. Για πόσο καιρό θα απουσιάζει ο Σέρχιο Σάντσεθ; Δύο με τρεις μήνες λέει το ιατρικό επιτελείο. Ο Θεός βοηθός.
Σε αυτό το θέμα άλλωστε θα επανέλθω, μόλις τσεκάρω μια σημαντική λεπτομέρεια…
Πηγή: sportit.gr
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις