Αντί για 4-2, ήρθε 1-2. Μαγική εικόνα χθες στο Μόναχο. Μία ανεκδιήγητη Ρεάλ, που δεν είχε την κεφαλήν κλίναι κατάφερε να κερδίσει 1-2 την Μπάγερν και να κάνει ένα μεγάλο βήμα για τον τελικό.

Άλλο, όμως, είναι το θέμα. Ποιο; Το ξεβράκωμα του Ρονάλντο. Ο κόσμος είχε νωπές τις εικόνες στη μνήμη του την εμφάνιση του Σαλάχ και αυθόρμητα συνέκρινε τον Αιγύπτιο με τον Πορτογάλο. Η μέρα με τη νύχτα. Και εννοώ από άποψη θεάματος, δεξιοτεχνίας, ντρίμπλας, κοντρόλ. Σε αυτά τα στοιχεία ο Σαλάχ υπερτερεί σε όλα. Απλά ο Ρονάλντο είναι… βουπ και μέσα. Δεν προσφέρει το θέαμα που δίνει ο Σαλάχ.

Η Μπάγερν έχασε πολλά γκολ εξαιτίας του γερασμένου Ριμπερί και του τσουρουκά Μίλερ. Μόνος του προσπαθούσε ο Λεβαντόφσκι να φέρει βόλτα όλη τη Ρεάλ.

Πιστεύω ότι όποια ομάδα προκριθεί από τους δύο στον τελικό, λογικά δεν έχει καμία τύχη απέναντι στη Λίβερπουλ, η οποία όταν βρει ρυθμό σε εξοντώνει, δε γλιτώνεις. Καμία εμπιστοσύνη στην άμυνα της Μπάγερν, το δεύτερο γκολ που έφαγε ήταν για αλάνα και όχι για γήπεδο ποδοσφαίρου.