Άνω κάτω, λοιπόν η σκιά της άλλοτε πανίσχυρης Ιταλίας, 4 φορές παγκόσμιας πρωταθλήτριας που μετά το καθόλα δίκαιο, έως αφοπλιστικό 3-0 στο Όσλο κινδυνεύει πλέον σοβαρά να μην λάβει μέρος σε 3ο συνεχόμενο Μουντιάλ ύστερα από εκείνα της Ρωσίας, το ’18 και του Κατάρ, το ’22.    

 Η ήττα σοκ από την παρέα του Χάλαντ έστρωσε με ρεαλιστικά εμπόδια τον δρόμο της Squadra Azzurra προς το Μουντιάλ του ’26, σε Ηνωμένες Πολιτείες, Μεξικό και Καναδά το οποίο η Fifa, ακριβώς για να μην ξανά πάθει η οποιαδήποτε «big» τέτοιο κάζο επέκτεινε από τις 24, σε 48 φιναλίστ. Κι εδώ που τα «λέμε» θα ήταν κρίμα, τόσο για το παγκόσμιο ποδόσφαιρο, όσο για την αίγλη του θεσμού να παρακολουθήσει, ολόκληρη Ιταλία την ιστορική πρώτη του Ουζμπεκιστάν ή της Ιορδανίας από τον καναπέ της.

 Την επομένη του νορβηγικού «ναυαγίου», τόσο ο Τύπος, όσο μερίδα παικτών εκπροσωπούμενοι από τον αρχηγό, Ντονναρούμμα πρότειναν το δάκτυλο των ευθυνών στον ομοσπονδιακό τους τεχνικό που όπως και στο περυσινό Euro έριξε στον αγωνιστικό χώρο παίκτες κουρασμένους και χαμένους, χωρίς ψυχή, ιδέες και καρδιά. «Είναι ντροπή, για μία Ιταλία να κάνουμε τέτοιες εμφανίσεις, άστραψε και βρόντηξε ο τερματοφύλακας της Παρί Σεν Ζερμέν. Η Ομοσπονδία οφείλει άμεσα, όχι μόνο να πάρει θέση, αλλά να δώσει και λύση».

 Ο Σπαλλέττι έριξε το φταίξιμο στις απουσίες, λόγω τραυματισμού των διαφόρων Καλαφιόρι, Λοκατέλλι, Κιν, Γκάμπια ή στα «όχι» που εισέπραξε από τους Ατσέρμπι και Κριστάντε. «Φθηνές δικαιολογίες», του απάντησε η «La Gazzetta dello Sport». Μία Ιταλία δεν θα έπρεπε να χρησιμοποιεί τέτοια άλλοθι για ν’ αποκρύψει την πραγματικότητα. Όχι μόνο δεν βλεπόμασταν, αλλά η εμφάνισή μας προκάλεσε κάτι ανάμεσα στην αμηχανία και τη θλίψη».

 Η ειρωνεία της τύχης είναι, πως η Ιταλία βρίσκεται σ’ έναν από τους πλέον εύκολους προκριματικούς ομίλους, με επίσης τις Εσθονία, Ισραήλ και Μολδαβία. Επειδή όμως περνάει απευθείας μόνο η πρώτη (οι 12 δεύτερες θα παίξουν μπαράζ) και επειδή θα μετρήσει η συνολική διαφορά τερμάτων, η Νορβηγία, που έχει ήδη δώσει δύο παιχνίδια παραπάνω βρίσκεται ήδη στο +10 γκολ (12-2) από την Ιταλία (0-3). Που σημαίνει πως για να βγει πρώτη, όχι μόνο θα πρέπει να κερδίσει όλα τα εναπομείναντα παιχνίδια, αλλά επίσης με μεγάλο σκορ: τη Μολδαβία με τουλάχιστον 6-0, το Ισραήλ με τουλάχιστον 5-1, τη Νορβηγία με 4-0. Και πάλι, μπορεί να μην της φτάσει.

 Ο εφιάλτης, λοιπόν ενός τρίτου «play- off», στη σκιά των δύο χαμένων στα προηγούμενα Μουντιάλ, από Σουηδία και Βόρεια Μακεδονία, αλλά και η μεγάλη πιθανότητα να χάσει ένα ακόμη σπουδαίο ραντεβού θ’ αναγκάσουν την Ομοσπονδία να πάρει άμεσες και δραστικές αποφάσεις. Το σενάριο του Ρομπέρτο Μαντσίνι, που το ’23 είχε παρατήσει την ομάδα, φρέσκια τότε της κατάκτησης του Euro είναι περισσότερο από πιθανό. Αν και, ανεξάρτητα από το ποιος θα καθίσει στον πάγκο της η πικρή πραγματικότητα είναι ότι δεν έχουν γεννηθεί ακόμη οι διάφοροι Μπαρέζι, Μαλντίνι, Μπουφόν, Κανναβάρο, Νέστα, Τόττι, Μπάτζο, Ντελ Πιέρο, Βιέρι ή Ιντσάγκι που κάποτε έκαναν πράγματι τη διαφορά…