Η φιλοσοφία της "φτωχής κουζίνας", του επόμενου φαινομένου των πάγκων

 Η ιδέα για ένα «απλό ποδόσφαιρο» του Άντονι Σαγκάμα Ιραόλα, από το ’23 προπονητή έκπληξη της αγγλικής Μπόρνμουθ γεννιέται πριν από 30 χρόνια στις Ακαδημίες της Αντιγκουόκο, δίπλα από τους επίσης πιτσιρικάδες συμπαίκτες του, Τσάμπι Αλόνσο και Μικέλ Αρτέτα. Και μετά εξελίχθηκε στην Μπασκόνια, τη Μπιλμπάο Αθλέτικ, την (κανονική) Αθλέτικ Μπιλμπάο, μέχρι το 2016 όταν αποφάσισε να κρεμάσει τα παπούτσια του στους Νιου Γιορκ Σίτι, ταυτόχρονα με τον εξίσου -πολύ- μεγάλο, Αντρέα Πίρλο.

 Για τον Ιραόλα ισχύει και σήμερα, ό,τι ακριβώς πίστευε και ο Γιόχαν Κρόιφ πριν από 40 χρόνια. «Ότι το ποδόσφαιρο είναι ένα πάρα πολύ απλό παιχνίδι, αλλά το να παίζεις απλό ποδόσφαιρο είναι το δυσκολότερο πράγμα του κόσμου».

 Αυτήν ακριβώς τη φιλοσοφία προσπαθεί να μεταδώσει και στους παίκτες του. Όσους, τέλος πάντων του απέμειναν γιατί και φέτος οι λεγόμενες «big» της Ευρώπης ήρθαν στο Μπόρνμουθ για ψώνια. Η Ρεάλ Μαδρίτης αγόρασε τον Χάουζεν, η Λίβερπουλ τον Κερκέζ, η Παρί Σεν Ζερμέν τον Ζαμπαρνί, δηλαδή τα ¾ της βασικής του άμυνας, παρόλα αυτά, άγνωστο το πώς τα καταφέρνει, η ομάδα, ύστερα από πέντε παιχνίδια πρωταθλήματος παραμένει στα ψηλά της Premier League με 10 βαθμούς, όσους και οι «Λονδρέζες», Άρσεναλ και Τόττεναμ.

 Μόνο η Λίβερπουλ, με το 5 στα 5 έχει ήδη ξεφύγει αν και στην πρεμιέρα, η πρωταθλήτρια Αγγλίας τα είχε βρει πολύ σκούρα λυγίζοντας 4-2 μόνο στις καθυστερήσεις τη γενναία αντίσταση μίας Μπόρνμουθ που, πίσω στο σκορ με δύο γκολ είχε καταφέρει να ισοφαρίσει σε 2-2.

 Μετά κέρδισε 1-0 τη Γουλβς, αποκλείστηκε από τον 2ο γύρο του Carabao Cup, 0-2 εντός από τη Μπρέντφορντ, ξαναπήρε μπρος στο Λονδίνο μ’ ένα εντυπωσιακό 0-1 στο σπίτι της Τόττεναμ, νίκησε 2-1 τη Μπράιτον και σταμάτησε, στο 0-0 στην έδρα της την επίσης σκληροτράχηλη Νιουκάσλ.

 Με τρεις νίκες, μία ισοπαλία και μία ήττα, η Μπόρνμουθ έχει ήδη στείλει στον αγγλικό Κόσμο το μήνυμα ότι και φέτος θ’ αποδειχθεί σκληρός αντίπαλος για τον οποιονδήποτε. Ότι θ’ ασκεί τέτοιο ασφυκτικό πρέσινγκ, αυτοθυσία ή διπλά μαρκαρίσματα όπου και να παίζει γιατί ακριβώς αυτή είναι και η φιλοσοφία του Ιραόλα, που όταν τον αποκαλούν «προπονητή» κοκκινίζει διορθώνοντάς τους σε «βοηθό ποδοσφαιριστών».

 Μοιάζει μειονοτικό, αλλά δεν είναι. Πίσω από τα λεγόμενά του κρύβονται τα πραγματικά του πιστεύω για το πώς μπορείς να παίξεις το ίδιο ένα απλό και αποτελεσματικό ποδόσφαιρο χωρίς απαραιτήτως να έχεις στην ομάδα ιδιαίτερα ή πανάκριβα αστέρια. Φτάνει να έχεις πρόθυμους «εργάτες», που ανά πάσα στιγμή θα τρέξουν πάνω στη μπάλα, θα καλύψουν τον συμπαίκτη τους, θα τολμήσουν το σουτ έξω από την περιοχή και, το κυριότερο (;), θα κρατήσουν τη μπάλα όσο περισσότερο γίνεται για να ξεκουράσουν την άμυνα.

 Ύστερα από 12 χρόνια, 510 παιχνίδια και 33 γκολ με την Αθλέτικ Μπιλμπάο, ο Ιραόλα ολοκλήρωσε την ποδοσφαιρική του καριέρα στη Νέα Υόρκη, δίπλα από τους Πίρλο, Λάμπαρντ και με προπονητή τον σημερινό της Τζένοα, Πατρίκ Βιεϊρά από τους οποίους έμαθε μία βασική αρχή της παγκόσμιας μπάλας: ότι δεν έχει καμία σημασία το πόσο μεγάλο όνομα έχεις απέναντί σου, ούτε σε τι θέση παίζεις, αρκεί να ξέρεις το τι πρέπει να κάνεις, και το πότε ακριβώς για να μπορέσεις να βοηθήσεις την ομάδα σου.

 Οι Ηνωμένες Πολιτείες αποδείχθηκαν μεγάλο σχολείο και ως προς την εκμάθηση της φιλοσοφίας διαφορετικών αθλημάτων, τα οποία ο Ιραόλα παρακολουθούσε με πάθος και προσοχή σημειώνοντας τα πάντα σ’ ένα από τα μπλοκάκια που, ακόμη και σήμερα βγάζει από τη λεγόμενη «κωλότσεπη».

 Για παράδειγμα, από το Αμέρικαν Φούτμπολ ζήλεψε την ενδοεπικοινωνία του προπονητή με τον quarterback ή τα 200 διαφορετικά σχήματα με τα οποία 50 παίκτες κινούνται με τέλειο συγχρονισμό. Ενώ από το Nba ότι ο μόνος τρόπος για να εξουδετερώσεις μία καλύτερη ομάδα από τη δική σου είναι να τη βομβαρδίσεις με 3ποντα.

 Κλειστός, σεμνός και ντροπαλός, ο Ιραόλα μισεί τη δημοσιότητα, τις συνεντεύξεις και τις τηλεοπτικές κάμερες. Διαβάζει και μελετάει επί ατελείωτες ώρες τα συστήματα του Μαρσέλο Μπιέλσα, κάποτε προπονητής του στη Μπιλμπάο και μάλιστα βυθίζεται σε τέτοιο βαθμό στη σπουδαία κληρονομιά που του άφησε ο Αργεντινός που κάποτε «ξέχασε», γιατί είχε χάσει το αεροπλάνο να πάει με τη γυναίκα του Ιτζιάρ, στο ταξίδι του μέλιτος.

 Από την άλλη λατρεύει την απλή κουζίνα χρησιμοποιώντας πολύ συχνά, στις ποδοσφαιρικές του ομιλίες μεταφορές άμεσα συνδεδεμένες με τη γαστρονομία.

 «Το ιδανικό ποδόσφαιρο θα’ πρεπε να μοιάζει μ’ ένα φτωχό πιάτο που μόλις μαγείρεψε ένας 5αστερος σεφ: με την πρώτη ματιά μπορεί να μην σε εξιτάρει, αλλά αυτό που σ’ ενδιαφέρει είναι να μείνει ευχαριστημένος ο ουρανίσκος».