Ο «μάγος» των υπεραξιών ξαναχτύπησε.

 Άξιζε και με το παραπάνω, γιατί τον Μπεουκέμα τον είχε αγοράσει πριν δύο χρόνια από την Άλκμαρ με 4εκ. ευρώ, τον Εντόι επίσης, από τη Βασιλεία με 5 πράγμα που σημαίνει ότι η υπεραξία των μεταπωλήσεών τους ξεπέρασε τα 60εκ. ευρώ!

 Αυτά ήταν μόνο δύο από τα μαγικά κόλπα που έβγαλε από τον κύλινδρό του ο Τζοβάννι Σαρτόρι, εδώ και τρία χρόνια γενικός διευθυντής του ποδοσφαιρικού τμήματος των Rossoblu’, ο άνθρωπος που με το παρατσούκλι «Κόμπρα», γιατί χτυπάει και φεύγει είχε βοηθήσει και στη δημιουργία της σημερινής περιουσίας της Αταλάντα.

 Η δουλειά του είναι ν’ ανακαλύπτει ευκαιρίες, ν’ αγοράζει φθηνά και να ξανά πουλάει όσο ακριβότερα γίνεται. Και εδώ που τα «λέμε», στο σύγχρονο ποδόσφαιρο, για να γίνει μία ομάδα βιώσιμη , να μην χρωστάει σε κανέναν και για να έχει πράσινους, και όχι κατακόκκινους ισολογισμούς, δεν υπάρχει άλλη δίοδος από το να πουλάς κάθε χρόνο, δύο με τρεις παίκτες δημιουργώντας ένα ασφαλές κομπόδεμα υπεραξίας.

 Πριν τον Μπεουκέμα και τον Εντόι (για τον οποίο θα πρέπει η Μπολόνια να δώσει στη Βασιλεία 10εκ. ευρώ, έχοντας όμως εξασφαλίσει από τη Νόττινγκαμ Φόρεστ ένα 20% στην όποια, μελλοντική μεταπώλησή του), ο Σαρτόρι είχε ήδη φροντίσει να φέρει στα ταμεία της ομάδας περισσότερα από 170εκ. ευρώ, συμπεριλαμβανομένων του περυσινού πριμ συμμετοχής στον Extra Large όμιλο του Champions League, αλλά και του πριμ κατάκτησης του Κυπέλλου Ιταλίας.

 Ανάμεσα στα μεγάλα μεταγραφικά του «μπαμ» ξεχωρίζουν τα 45εκ. ευρώ που εισέπραξε η Μπολόνια από την Άρσεναλ για τον Καλαφιόρι, τον οποίο είχε αγοράσει με 4.5. Τα 42.5 από τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ για τον Ζίρκζε, που είχε στοιχίσει 8.5. Τα 15, πάλι από τη Νόττινγκαμ Φόρεστ για τον Ντομίνγκεζ, που είχε αγοράσει με 8. Τα 11εκ. από την Ίντερ για τον Αρναούτοβιτς, που είχε αγοράσει με 6. Τα 12.5 από την Αϊντχόφεν για τον Σόουτεν, που είχε έρθει στην Ιταλία με 2. Τα 19 από τη Ρεν για τον Τεατέ, που είχε αποκτήσει με 6. Τα 14.5 από τη Μπρέντφορντ για τον Χίκεϊ, που είχε ανακαλύψει με 1.5. Τα 10 από τη Βόλφσμπουργκ για τον Σβάνμπεργκ, που είχε φέρει στη Μπολόνια με 4.

 Στόχος του είναι τώρα να μαζέψει, από δω κι από κει κι άλλα 20 με 30εκ. ευρώ ελαφρύνοντας κάπως το μακρύ ρόστερ και δίνοντας, είτε με τη μορφή δανεισμού, είτε σε καλή τιμή τους διαφόρους Ουρμπάνσκι, Ελ Αζουζί, Μόρο (ΑΕΚ;), Κάρλσον που είχε προταθεί και στον Παναθηναϊκό.

 Μπεουκέμα και Εντόι είναι βέβαιο ότι θα λείψουν από την επόμενη ομάδα, προείχε όμως η δημιουργία υπεραξιών και ο συστηματικός ανεφοδιασμών των ταμείων. Είναι μία διαδικασία στενάχωρη και επώδυνη, αλλά δεν υπάρχει άλλος τρόπος για να επιτευχθεί η βιωσιμότητα.