Ο λόγος που ο Λουτσέσκου δεν ξεκίνησε τον Ντεσπόντοφ - Όποιος θέλει πρωτάθλημα, ας περάσει τον ΠΑΟΚ
Εύα Σαράντη
Εύα Σαράντη
Η κίνηση στην σκακιέρα και η επιλογή του Ζίβκοβιτς. Η Εύα Σαράντη σχολιάζει το ντέρμπι της Τούμπας και τη... μάχη των δύο πάγκων και εξηγεί γιατί δεν πρέπει να επαναπαύεται ο Δικέφαλος στο 1-1.
Όπως απέναντι στον Άρη, έτσι και κόντρα στην ΑΕΚ ο ΠΑΟΚ είχε προσηλωθεί σε ένα συγκεκριμένο πλάνο που εκ του αποτελέσματος δεν αποτυπώθηκε πλήρως αγωνιστικά: να τοποθετήσει έξτρα πίεση στην αντίπαλη αμυντική γραμμή το πρώτο 45λεπτο προκειμένου να φέρει στο δεύτερο μέρος εντελώς διαφορετικές ισορροπίες, δημιουργώντας επικίνδυνες καταστάσεις με «φρεσκαρισμένες» λύσεις από τον πάγκο.
Εξ ου και η αξιοποίηση του Αντρίγια Ζίβκοβιτς αντί του Κίριλ Ντεσπόντοφ στη λογική της ανασταλτικής προστασίας των «ασπρόμαυρων» ως μία επιπρόσθετη βοήθεια στον Ζόαν Σάστρε με τα γυρίσματα του Σέρβου μεσοεπιθετικού. Επιλογή που μονοπώλησε το ενδιαφέρον στη σκακιέρα του Ράζβαν Λουτσέσκου, της οποίας η βάση συνιστούσε κομμάτι της στρατηγικής που εφάρμοσε ο ΠΑΟΚ, ποντάροντας πολλά σε game changers. Πλην του Γιάννη Κωνσταντέλια δεδομένου του απρόοπτου που είχε ως απόρροια της ενεργοποίησης του Τόμας Μουργκ όλα ήταν ξεκάθαρα για τους Θεσσαλονικείς.
Είναι κάποια βράδια, όμως, που ακολουθείς πιστά όποια στρατηγική έχεις επιλέξει, παλεύεις με όλες σου τις δυνάμεις, αλλά το αποτέλεσμα σε κρατά πίσω χωρίς να διεκδικείς το κάτι παραπάνω. Πόσω μάλλον δε όταν ανά διαστήματα ο ΠΑΟΚ αποτύπωνε ψήγματα νευρικότητας που ανέσυραν στη μνήμη το εκτός έδρας ματς του πρώτου γύρου κόντρα στην Ένωση. Και επειδή το δις εξαμαρτείν, στην Τούμπα όλα ήρθαν όπως έπρεπε και το αποτέλεσμα της ισοπαλίας, λαμβάνοντας υπόψιν την εξέλιξη του ματς μπορεί να χαρακτηριστεί δίκαιο. Μία απόλυτη ποδοσφαιρική ισορροπία.
Κάτι που αποτυπώνεται στην πληθωρική παρουσία των Μεϊτέ-Γιόνσον, στους ορεξάτους και απελευθερωμένους Αντρίγια Ζίβκοβιτς, Κίριλ Ντεσπόντοφ και Γιάννη Κωνσταντέλια όταν ενεργοποιήθηκαν στο δεύτερο μέρος, με τον νεαρό μεσοεπιθετικό εμπύρετο να προσδίδει μία επιθετική αναζωογόνηση στον ΠΑΟΚ, στον πανταχού «παρών» Πινέδα από το αντίπαλο στρατόπεδο, στην αλληλοεξουδετέρωση των άκρων με Ράχμαν Μπάμπα και Νίκλας Ελίασον και στις καταγραφές ευκαιριών ποσοτικά ισορροπημένες. Όλα σε μία ασύλληπτη αρμονία που κλείδωσε το τελικό αποτέλεσμα.
Σε πρώτη αντανάκλαση στον αγωνιστικό χώρο κοντραρίστηκαν δύο ομάδες προϊόν του προπονητή τους, που γνωρίζουν καλά το τακτικό τους πλάνο, που πρέπει να στοχεύσουν προκειμένου να αποσπάσουν το κάτι παραπάνω. Σε γενικές γραμμές ΠΑΟΚ και ΑΕΚ εξουδετέρωσαν πολλά ατού των αντιπάλων και συνεπώς το πρώτο ημίχρονο δεν ανέδειξε πολλές κλασσικές ευκαιρίες. Ενδεχομένως οι Θεσσαλονικείς με το έντονο re-press που άσκησαν στο πρώτο τέταρτο του ματς να ξάφνιασαν την ΑΕΚ που είναι συνηθισμένη σε αντίστοιχες εντάσεις, δείχνοντας εκ προοϊμίων πως έχουν βρει το «κουμπί» της, παρουσιάζοντας διαφοροποιημένο πρόσωπο από το προηγούμενο μοτίβο συναντήσεών τους και απαντώντας στη δράση με αντίδραση.
Ομολογουμένως τα πρώτα λεπτά έφεραν την υπογραφή του ΠΑΟΚ. Πολύ οργανωμένος και δυναμικός στον άξονα περιόρισε εν πολλοίς το κάθετο παιχνίδι των γηπεδούχων που ακόμη και στις περιπτώσεις που είχαν μπροστά τους ανοιχτό γήπεδο, κινήθηκαν φοβικά χωρίς να εκδηλώνουν αντεπιθέσεις. Πολύ δε περισσότερο από το σημείο που σημείωσαν το γρήγορο γκολ που αναζητούσαν στο δεύτερο μέρος. Ελάχιστες βαθιές διαγώνιες μπαλιές και εναλλαγές παιχνιδιού έχοντας να αντιμετωπίσουν έναν ΠΑΟΚ που άναρχα ανακτούσε τα ηνία. Σε ένα μομέντουμ που υποτίθεται βρισκόταν με την πλάτη στον τοίχο, σε πιο δυσμενή καμπή «υποχρέωσε» το σύνολο του Ματίας Αλμέιδα σε διαδοχικά λάθη, εκτιμήσεις, κόρνερ, φάουλ, εμφανίζοντας όμως εκ νέου ψήγματα νευρικότητας.
Σαν σε... επανάληψη με την ΟΠΑΠ Αρένα. Μπλοκαρισμένος ανά διαστήματα πνευματικά άνευ λόγου και ως εκ τούτου δεν μπόρεσε να αποσπάσει το κάτι παραπάνω από τον πόντο της ισοπαλίας. Και η παρτίδα μόνο νικητή δεν ανέδειξε. «Όταν δεν μπορείς να κερδίσεις, όμως, τουλάχιστον φρόντισε μη χάσεις». Γιατί οι όψεις του νομίσματος είναι δύο. Το θέμα είναι από ποια οπτική «κοιτάς» το ζήτημα. Ένα ποτήρι μισοάδειο ή μισογεμάτο. Υπάρχει όμως και τρίτο σενάριο που ζυγίζεις κάθε λεπτομέρεια σε ένα πρωτάθλημα με άκρως ευμετάβλητο σκηνικό στις πρώτες βαθμολογικές θέσεις της κατάταξης. Κλώνος του προηγούμενου. Όποιος αντέξει μέχρι το φινάλε. Στη φάση, στο γκολ, στον πόντο με τη μπάλα να «καίει», την ώρα των αποδείξεων.
Βάσει εξέλιξης του παιχνιδιού με την ΑΕΚ, ο ΠΑΟΚ «ανακουφίστηκε» από το τέρμα του Τόμας Κεντζιόρα αλλά σε κάθε περίπτωση δεν μπορεί να επαναπαύεται με το γκολ που σημείωσε λίγα λεπτά πριν τις καθυστερήσεις, καμουφλάροντας τις όποιες αδυναμίες του πόσω μάλλον ενόψει play off. Αν κέρδισε κάτι πλην της διατήρησής του στην κορυφή; Οι «κιτρινόμαυροι» δεν του προκάλεσαν ζημιά, δεν απέδρασαν με το... διπλό και η ισοφάριση κάθε άλλο παρά προϊόν τύχης ήταν. Από τη στιγμή δε που το πρωτάθλημα κρίνεται στις λεπτομέρειες, όποιος επιθυμεί να το διεκδικήσει πρέπει να προσπεράσει τον πρωτοπόρο.
Ακολουθήστε το sportdog.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις αθλητικές ειδήσεις