Ο πραγματικός ηγέτης, η κορυφαία μεταγραφή και τα... απίθανα Αταμάν με Ρεάλ

Την έδειρε, την έτρεξε, την έπαιξε άμυνα, σταμάτησε τα τρίποντα, έβγαλε εκτός αγώνα τον Ταβάρες, έβαλε τρίποντα, έβαλε βολές και έβγαλε ενέργεια. Ο Παναθηναϊκός τα έκανε ΟΛΑ τέλεια στο 2ο ημίχρονο με την μέχρι... χθες κορυφαία ομάδα της Ευρώπης και ΔΙΚΑΙΟΤΑΤΑ κατέκτησε το Ευρωπαϊκό. Η Ρεάλ Μαδρίτης έμοιαζε χαμένη, έδειχνε ανήμπορη να αντιδράσει και το Τριφύλλι στο τελευταίο 10λεπτο ΚΥΡΙΑΡΧΗΣΕ στο παρκέ και απέδειξε ότι τελικά ήταν η πιο ΚΑΛΗ ομάδα της Ευρώπης.

Ο Εργκίν Αταμάν ήρθε το καλοκαίρι στον Παναθηναϊκό και υποσχέθηκε Ευρωπαϊκό τίτλο και έκανε την υπόσχεσή του πράξη. Το έκανε ΚΑΙ ΑΥΤΟ, σήκωσε το 7ο με Κώστα Σλούκα αρχηγό. Και όχι μόνο αρχηγό, αλλά MVP του Final Four και μάλιστα κάνοντας το παιχνίδι της ζωής του στον τελικό απέναντι στη Ρεάλ Μαδρίτης. Ο Έλληνας γκαρντ, που δεν ήταν καλό βράδυ κόντρα στη Φενέρ αλλά δεν χρειάστηκε, απέναντι στους Ισπανούς ήταν συγκλονιστικός. 

Βέβαια, ρεσιτάλ έδωσε ο Τούρκος προπονητής, ο οποίος έκανε... πλάκα απέναντι στο πανάκριβο ρόστερ της Ρεάλ και στον Ματέο που ακόμα δεν έχει καταλάβει τι συνέβη. Έλεγαν στον Αταμάν ότι δεν έχει ροτέισον, ότι δεν αξιοποιεί τους παίκτες του και στον τελικό, στο πιο ΚΡΙΣΙΜΟ παιχνίδι της σεζόν έκανε μαγικά. Έδωσε χρόνο στον εξαιρετικό Λούκα Βιλντόζα που όχι μόνο δεν ήταν ξενερωμένος που δεν έπαιξε λεπτό την Παρασκευή, αλλά μπήκε και... δάγκωνε. Έπαιξε άμυνες και έδωσε βοήθειες επιθετικά. ενώ όταν αναγκάστηκε να αφήσει στον πάγκο με 4 φάουλ από πολύ νωρίς στην τέταρτη περίοδο τον Ματίας Λεσόρ, δεν μάσησε ούτε φυσικά κι έκανε το προφανές, βάζοντας δηλαδή τον Κώστα Αντετοκούνμπο. Έβαλε τον Ντίνο Μήτογλου στο 5 και ο Έλληνας ήταν τρομερός. Έβγαλε δύο άμυνες και πέτυχε ένα καθοριστικό τρίποντο.

Ο Παναθηναϊκός έκανε μία τρομερή σεζόν, από 17ος πέρυσι τερμάτισε φέτος 2ος και τελικά στο Final Four στο Βερολίνο απέδειξε πως το ήθελε περισσότερο και ότι το άξιζε περισσότερο. Το γήπεδο έβραζε, όποιος ήταν στην Uber Arena από το πρώτο λεπτό του αγώνα της Κυριακής καταλάβαινε πως αν το Τριφύλλι μείνει κοντά στο σκορ και περάσει μπροστά, δεν θα έχει επιστροφή. Ήταν όλα δουλεμένα. Ο ηγέτης Σλούκας μίλησε όταν έπρεπε, ο Αταμάν έκανε σκακιστικές κινήσεις από τον πάγκο, η second unit έδωσε τρομερές βοήθειες και οι Λεσόρ-Ναν για άλλο ένα ματς ήταν καθοριστικοί. Βέβαια, απέναντι στη Ρεάλ ήταν φανταστικός ο Τζέριαν Γκραντ, η κορυφαία μεταγραφή της σεζόν μαζί με τον Σλούκα. 

Δεν γινόταν να το χάσει ο Παναθηναϊκός να το χάσει, με όλα τα παραπάνω και με περισσότερους από 8.000 φιλάθλους του στην εξέδρα. Η ατμόσφαιρα θύμιζε ΟΑΚΑ και μόλις πήρε κεφάλι στο σκορ, σήκωσε και την κούπα. Δεν χρειαζόταν καν το τελικό σφύριγμα της λήξης. Ο Βασιλιάς και ο πρωταθλητής επέστρεψε!

ΥΓ. 13 χρόνια ήταν πάρα πολλά για τον Παναθηναϊκό. Αν ήσουν ακόμα εδώ, θα έβρισκες τρόπο να έρθεις στο Βερολίνο και θα έμπαινες από τη μία πόρτα εσύ και από την άλλη ο Ηλίας. Από όταν μου έβρισκες εισιτήρια για τους τελικούς του πρωταθλήματος, στα δημοσιογραφικά του Uber Arena με το 7ο. Δεν γίνεται να μη το έμαθες...