Για να κάνεις ένα άλμα θα πρέπει πρώτα απ’ όλα να σταματήσεις να είσαι ακούνητος. Χρειάζεται δηλαδή έστω ένα μικρό έστω βήμα για να μπορείς να πεις πως θα έρθει και το άλμα. Στην περίπτωση του προπονητικού κέντρου που θέλει να χτίσει η οικογένεια Σαββίδη, το μικρό αυτό βήμα έγινε μετά από 16 μήνες όπου είχε γίνει ο αγιασμός του χώρου. Μάλιστα φρόντισε να ανεβάσει και ένα σχετικό video από την έναρξη των εργασιών. Το πρώτο πλάνο αφορά ένα αγριολούλουδο, από τα πολλά που υπήρχαν στο χώρο και το δεύτερο από ένα τρακτέρ που θα έκανε την αποψίλωση του χώρου και που φυσικά ο οδηγός του είχε κρεμασμένο στον καθρέφτη το λάβαρο του ΠΑΟΚ. Συμβολισμός δεν μπορείς να πεις μέχρι και ο οδηγός του είναι ΠΑΟΚ! Και όλοι εσείς οι γκρινιάρηδες συνεχίστε να ασχολείστε με το ότι ο ΠΑΟΚ που πέρσι τερμάτισε στο -17 δεν έχει κάνει ακόμη μεταγραφή.
Διαβάστε επίσης...
Και ξαφνικά ρε παιδιά στα αλήθεια, θυμάμαι ΚΑΙ τον εαυτό μου να κοροϊδεύει την ΠΑΕ ΑΕΚ που μετά από κάθε αγωνιστική αποτυχία ανέβαζε και μια φωτογραφία από τα social media για το πώς προοδεύουν τα έργα στην Νέα Φιλαδέλφεια. Φυσικά και για να είμαστε απόλυτα δίκαιοι, η ΑΕΚ παίζει πλέον σε ένα σύγχρονο γήπεδο. Το άρχισε, το τέλειωσε. Ο ΠΑΟΚ και του χρόνου θα συνεχίσει να παίζει στην Τούμπα ασχέτως αν οι ίδιοι οι άνθρωποι του είχαν θέσει ορόσημο το 1926 για να γιορτάσουν στην Νέα Τούμπα τα 100 χρόνια ζωής αυτού του Συλλόγου.
Επιστρέφω όμως στο νέο σώου που αφορά την έναρξη των εργασιών στο προπονητικό. Πάντα προσπαθώ να είμαι καλοπροαίρετος και από τη στιγμή που η ΠΑΕ έβγαλε και χρονοδιάγραμμα εύχομαι μέσα από την καρδιά μου του χρόνου τέτοιο καιρό ο ΠΑΟΚ να κάνει εκεί προπονήσεις. Η ΠΑΕ μοίρασε και κάποιες φωτογραφίες από το master plan και εξήγησε πως επειδή έχει ζητήσει κάποιες διορθώσεις από την εταιρεία που έχει αναλάβει το έργο θα «επανέλθει». Το μόνο σίγουρο είναι πως θα πρέπει να περιμένουμε δυο ακόμη χρόνια (δημόσια δήλωση του δημάρχου της περιοχής) για να δούμε αν μπορεί εκεί ο ΠΑΟΚ να κάνει επιπλέον έργα που ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ θα του επιτρέψουν να κάνει πράξη τις αρχικές του σκέψεις για ένα σύγχρονο προπονητικό.
Θέλω όμως να τονίσω κάτι. Είναι κρίμα για τον ΙΔΙΟ τον ΠΑΟΚ, αυτή η εξέλιξη στο προπονητικό (έστω και αν παρουσιάστηκε με κακογουστιά) να εξαφανίζεται από τους ίδιους τους αγανακτισμένους οπαδούς του επειδή σήμερα 11 Ιουνίου, έναν μήνα μετά το τέλος του Πρωταθλήματος που βρήκε τον ΠΑΟΚ στο -17, βλέπουν πως δεν κινείται κάτι μεταγραφικά. Ο χρόνος δεν έχει αρχίσει φυσικά ακόμη να πιέζει, αλλά η σκέψη πως πέρσι πουλήθηκε ο Κουλιεράκης και άρχισε ο ΠΑΟΚ το μεταγραφικό ντεμαράζ και επομένως ίσως φέτος πουληθεί πρώτα π.χ. ο Κοτάρσκι ή έρθει καμιά πρόταση για τον Καμαρά για να δούμε μεταγραφικό φως, δεν είναι προϊόν φαντασίας ή κακοήθειας. Ο ίδιος ο ΠΑΟΚ το έχει δώσει αυτό το δικαίωμα.
Σε κάθε περίπτωση υπάρχουν πολλά και ανοικτά μέτωπα. Που μπορεί να γίνουν και περισσότερα σε περίπτωση για παράδειγμα που ένας ποδοσφαιριστής πωληθεί και επομένως θα χρειαστούν και άλλες αφίξεις. Η ΠΑΕ φυσικά δεν έχει κανέναν λόγο να αγχώνεται. Φάγαμε δέκα μέρες με το μένει ή φεύγει ο Ραζβάν, άλλες δέκα μέρες με το πόσο αγαπά ο Ραζβάν τον Ιβάν, άλλες τρεις τέσσερις μέρες με τις συνεντεύξεις του Ρουμάνου τεχνικού στην πατρίδα του, τώρα δεν θα φάμε άλλες τρεις μέρες με το ότι στο τρακτέρ που άρχισε τις εργασίες αποψίλωσης υπήρχε το λάβαρο του ΠΑΟΚ; Το επόμενο level δεν ξέρω ποιο θα είναι.