Προσομοίωση τέλος για Ολυμπιακό - Αν παίζει έτσι, δε θα είναι ο 5ος

Το κατά σειρά 7ο φιλικό προετοιμασίας του Ολυμπιακού ήταν όπως ακριβώς το περιμέναμε. «Το πιο ανταγωνιστικό ματς απ' αυτά που δώσαμε ως τώρα», δήλωσε ο πλέον αρμόδιος όλων, Χοσέ Λουΐς Μεντιλίμπαρ, μετά τη λήξη της αναμέτρησης με την Ουνιόν στο Βερολίνο. Ακριβώς αυτό λοιπόν. Το επίπεδο... προσομοίωσης ανέβηκε κι άλλο. Κόντρα στους Γερμανούς οι ερυθρόλευκοι είδαν να ανεβαίνει το επίπεδο αντίστασης. Σ' αυτό το ματς δεν έκαναν... bullying (μπούλινγκ) στον αντίπαλο όπως συνέβη στα προηγούμενα, με εξαίρεση ίσως την Αλκμάαρ. Σ' αυτό το ματς η πρώτη φορά που πίεσε ο Ελ Καμπί (και μαζί μ' αυτόν οι εξτρέμ Καμπελά και Ζέλσον και το 10άρι Τσικίνιο) τον αντίπαλο τερματοφύλακα για να του «σπάσει» τσαμπουκά και «χτίσιμο» επίθεσης δεν ήταν στο 14ο... δευτερόλεπτο αλλά το 14ο λεπτό.

Διαβάστε επίσης...

Σα να μην έλειψε ο Έσε - Πήρε το μήνυμα ο Μουζακίτης - Ψάχνεται ο Καμπελά

Λεφτά ο τελειωμένος σε Ολυμπιακό - Χάφαρος σε ΑΕΚ - Δεν πουλάει ο Αλαφούζος

Η Ουνιόν δεν τα έχανε σαν την Ντεν Χάαγκ ή τη Νόριτς από το «πνίξιμο» των Πειραιωτών. Στην πραγματικότητα δεν τους επέτρεψαν ποτέ να το κάνουν αυτό. Όπως «χάλαγε» ο Ολυμπιακός το παιχνίδι των Γερμανών έτσι χαλούσαν κι εκείνοι το δικό του. Γι' αυτό και το α' ημίχρονο ήταν απ' αυτά που τα ξεχνάς το επόμενο λεπτό. Λάθη. Φάουλ. Διακοπές. Ακόμα και άτσαλα μαρκαρίσματα που λίγο έλειψε να προκαλέσουν τραυματισμούς. Στο 42' σημειώθηκε η πρώτη και τελευταία καλή στιγμή του ματς, από κόρνερ της Ουνιόν ο Ολυμπιακός έβγαλε αντεπίθεση (σήμα κατατεθέν) και σε ελάχιστα δεύτερα ο Ελ Καμπί βρέθηκε εντός περιοχής απέναντι στον τερματοφύλακα αλλά ήταν διαγώνια δεξιά και η ορατότητα περιορισμένη γι' αυτό και αποκρούστηκε το πλασέ του.  

Κι επειδή και η Ουνιόν περιόριζε τον Ολυμπιακό, όχι μόνο ο Ολυμπιακός την Ουνιόν, ο Τζολάκης προσπάθησε να γίνει ο βασικός τροφοδότης του Ελ Καμπί. Προσπάθησε, δεν τα κατάφερε. Τη μία ήταν οφ σάιντ. Την άλλη τον έκοψε ο τελευταίος αμυντικός. Την τρίτη πήρε την κεφαλιά αλλά ήταν εκτός περιοχής με πλάτη και περισσότερους αντιπάλους παρά συμπαίκτες τριγύρω. Εύκολη λεία. Ο Ζέλσον δεν ήταν στα καλύτερά του, αποχώρησε και τραυματίας (σ.σ.: σε σπριντ τον τράβηξε ο αριστερός προσαγωγός και αντικαταστάθηκε) και «έδεσε» το... γλυκό. Ο Κοστίνια πίσω του επίσης δεν ήταν στα καλύτερά του, σίγουρα όχι δημιουργικά. Κάτι ανάλογο ίσχυσε με τον Μπρούνο στην αριστερή πλευρά της άμυνας με τον Νιγηριανό να κάνει και 1-2 τσαφάκια και οι σέντρες του να είναι απογοητευτικές. Εν τέλει κι αυτός αποχώρησε με μυϊκή ενόχληση στον οπίσθιο.

Παρεμπιπτόντως, τι είπαμε στην αρχή του blog; Μια προσομοίωση πολύ κοντά στην αληθινή ποδοσφαιρική ζωή, τα επίσημα που έρχονται. Όταν λοιπόν ανεβαίνει η αντίσταση ανεβαίνουν οι εντάσεις, η προσπάθεια που γίνεται και η κόπωση. Και φυσικά έρχονται οι τραυματισμοί ειδικά όταν είμαστε προς το φινάλε μιας εξαντλητικής προετοιμασίας. Αναμενόμενα είναι αυτά και λίγο πολύ αναπόφευκτα παρότι η δουλειά που γίνεται στον Ολυμπιακού είναι κορυφαίου επιπέδου, ακόμα και στην πρόληψη τραυματισμών. Άνθρωποι είναι, όχι μηχανές, μην το ξεχνάμε.

Η αμυντική συνέπεια και ο εξαιρετικός Καλογερόπουλος

Αν άρεσε κάτι πολύ σ' αυτό το ματς ήταν, σε γενικές γραμμές, η αμυντική συνέπεια. Ειδικά η 4άδα πίσω τα πήγε πολύ καλά ανασταλτικά. Στο α' ημίχρονο η Ουνιόν δεν απείλησε καθόλου. Δύο σπουδαίες ευκαιρίες που έκανε τις έκανε στο φινάλε του ματς (77', 82') όταν ήρθε η κόπωση και ο Μεντιλίμπαρ αναγκάστηκε ουσιαστικά να προβεί σε τρεις αλλαγές εκτός προγράμματος λόγω μυϊκών ενοχλήσεων (σ.σ.: αποχώρησε και ο Τσικίνιο με τσίμπημα στον οπίσθιο). Τι ειρωνεία αλήθεια. Κόντρα στην πιο ισχυρή υποτίθεται ομάδα ο Ολυμπιακός ήταν πιο συμπαγής και λιγότερο επιπόλαιος. Μπρούνο, Ρέτσος (αριστερό στόπερ), Καλογερόπουλος και Κοστίνια είχαν τρομερή πνευματική σύνδεση. Βρίσκονταν συνήθως στην ευθεία και μόνο στο α' ημίχρονο (συνέβη και στο β') κατάφεραν να «βγάλουν» οφ σάιντ (τεχνητό) τους αντιπάλους τους σε τέσσερις περιπτώσεις καθώς άπαντες τραβιόντουσαν την κατάλληλη στιγμή και συντεταγμένα.

Αν έπρεπε να επιλεγεί ένα πρόσωπο ως πρόσωπο αγώνα αυτό προφανώς δεν θα ήταν ο Τσικίνιο παρά τη γκολάρα που έβαλε. Μετά τη νέα παράσταση των Πνευμονίδη και Λιατσικούρα τη σκυτάλη κόντρα στην Ουνιόν πήρε ένας άλλος μικρός ταλαντούχος Έλληνας, ο Καλογερόπουλος. Ήταν εξαιρετικός και απέφυγε επιπολαιότητες και υπερ-ενθουσιασμούς του προηγούμενου αγώνα που έπαιξε. Είχε σειρά καίριων κοψιμάτων. Έπαιξε σωστά και δυναμικά. Πήρε κεφαλιές, έκανε τάκλιν. Δεν υστέρησε καμία στιγμή. Με τέτοιες εμφανίσεις στο μέλλον και ειδικά στα επίσημα, όταν κληθεί να παίξει, ο Καλογερόπουλος δεν θα είναι στην ιεραρχία 5ος στόπερ. Κάποιον θα ξεπεράσει σίγουρα.

Προσπαθώντας να συνοψίσουμε μπορούμε να πούμε τα εξής: 1) Είναι καλό που ο Ολυμπιακός δεν δέχθηκε γκολ, ουσιαστικά δεν κινδύνεψε καθόλου με εξαίρεση δύο στιγμές προς το τέλος το ματς. 2) Είναι καλό που ο Ολυμπιακός έχει συνηθίσει να κερδίζει και όταν δεν το καταφέρνει, συνηθίζει να μη χάνει έστω. 3) Είναι καλό που επέστρεψε στη δράση ο Έσε. Ταλαιπωρήθηκε από μυϊκό τραυματισμό και ακολουθούσε δικό του πρόγραμμα για κάποιες μέρες με συνέπεια να μην αγωνιστεί ούτε λεπτό στα έξι (6) πρώτα φιλικά. 4) Είναι κακό που τρεις παίκτες αποχώρησαν με προβλήματα. Και εξαιτίας αυτού ο Μεντιλίμπαρ έκανε αλλαγές που δεν είχε στο πρόγραμμα. Πλέον ακολουθεί λίγη ξεκούραση και ύστερα η τελική ευθεία για την έναρξη των επίσημων αγώνων αφού προηγηθεί το ταξίδι στην Ιταλία για τις -φιλικές- ματσάρες με Νάπολι και Ίντερ.

ΥΓ: Ο Καμπελά δεν έκανε ματσάρα αλλά ήταν πολύ «μέσα» στο ματς, μάλλον περισσότερο από τον Ζέλσον. Ζητούσε μπάλες. Έπαιρνε πρωτοβουλίες. Προσπαθούσε και στην άμυνα. Βγάζει και προσωπικότητα, ηγετικά χαρακτηριστικά ο 35χρονος Γάλλος και φαίνεται ότι θα πρέπει να περιμένουμε πολλά από 'κείνον τη νέα σεζόν. Όσο τουλάχιστον θα έχει δυνάμεις.

ΥΓ2: Ο Καμπελά εκτέλεσε στις περισσότερες στημένες μπάλες, πήραν κάποιες και οι Μουζακίτης και Τσικίνιο. Ο Μούζα, παρεμπιπτόντως, ήταν σε πολύ χαμηλό τέμπο ξανά, ειδικά στο α' ημίχρονο. Στο β' ανέβηκε αισθητά. Ήταν κι εκείνος που πέρασε την πάσα στον Τσικίνιο πριν εξαπολύσει τη σουτάρα και σκοράρει.

ΥΓ3: Κόντρα στην Αλ Τααβούν ο Βέζο έπαιξε στη θέση του, στόπερ αλλά με την Ουνιόν, λόγω της αλλαγής του Μπρούνο ξανάπαιξε αριστερό μπακ! Ό,τι μπορούσε έκανε και εύλογα δεν μπορούσε να κάνει πολλά.

ΥΓ4: Το έχω γράψει πολλάκις, θα το γράψω ξανά. Ο Ντάνι Γκαρθία έχει έναν μοναδικό εκπληκτικό τρόπο να πασάρει με ακρίβεια δίχως να κοντρολάρει. Στην πραγματικότητα έχει αποφασίσει που θα δώσει τη μπάλα πριν καν γίνει κάτοχός της. Οι προωθητικές του πάσες είναι μεγάλης ποιότητας ενώ δεν διστάζει να γυρίσει προς τα πίσω, στην ασφάλεια, όταν αντιλαμβάνεται ότι κινδυνεύει η ομάδα του και την αποσυμπιέζει. Παρεμπιπτόντως, στο 79' έκανε ένα τρομερό κόψιμο σε φάση που άρχισε από πούλημα μπάλας του Βέζο και έδειχνε να προκύπτει τετ-α-τετ αν ο αντίπαλος ξεπερνούσε τον Ισπανό χαφ στο όριο της μεγάλης περιοχής.

ΥΓ5: Ο Τσικίνιο το έχει το γκολ και το ξέρουμε. Γενικώς τρυπώνει στις φάσεις ενώ δεν διστάζει να δοκιμάζει το πόδι του ακόμα και από μακριά. Γενικώς ο Πορτογάλος ήταν από τις εξαιρέσεις πέρυσι σ' αυτό που συζητούσαμε όλοι, περί έλλειψης σκοραρίσματος από τους κεντρικούς χαφ του Ολυμπιακού.

ΥΓ6: Ξέρουμε ότι Βέζο και Αναγνωστόπουλος θα μείνουν εκτός των πλάνων του Μεντιλίμπαρ για τη συνέχεια. Απομένει ωστόσο να δούμε ποιοι άλλοι θα ακολουθήσουν. Μια ιδέα πια όλοι την έχουμε, σας την έχουμε δώσει κι από δω στο sportdog με blog και ρεπορτάζ. Και για κάποιους παίκτες πήγαμε και κόντρα στο... ρεύμα.

ΥΓ7: Ο Μασούρας και πάλι έδωσε ό,τι είχε αλλά και πάλι δεν του κάθισαν κάποιες φάσεις όπως θα ήθελε. Γράφαμε και χθες ότι είναι στο 50-50% για παραμονή. Έχει ελπίδες. Να τονιστεί επίσης πως μόνο φιλολογικό είναι το ενδιαφέρον της ομάδας του Δώνη. Και δεν φαίνεται να υπάρχει και κάτι άλλο.

ΥΓ8: Με αφορμή ερώτηση που του έγινε για τους φετινούς πιτσιρικάδες (Πνευμονίδη, Λιατσικούρα, Καλογερόπουλο) που δείχνουν έτοιμοι για την καθιέρωση στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο αλλά και τους περυσινούς (Κωστούλα, Μουζακίτη), ο Ρέτσος δεν παρέλειψε να αναφερθεί και σε κάποιον που δεν είναι παρών και (μην γελιόμαστε) δεν είχε πρωταγωνιστικό ρόλο πέρυσι στον Ολυμπιακό, τον Παπακανέλλο που είναι στη Ρίο Άβε. Η λέξη ήθος περιγράφει απόλυτα στον Παναγιώτη. Αυτό.

ΥΓ9: Ακόμα κι έτσι, σε ματς που δεν είχε την καλύτερη δυνατή τροφοδοσία, ο Ελ Καμπί λίγο έλειψε να σκοράρει ξανά. Θα ήταν χάι λάιτ σίγουρα αν σκόραρε με το ψαλίδι λίγο πριν από το τέλος.

ΥΓ10: Ο Μεντιλίμπαρ εκτός του ότι αποκατέστησε τη φήμη του καλού προπονητή στη συνείδηση μερίδας του κόσμου που παπαγάλιζε εύκολα μερικές επικίνδυνες απόψεις του στυλ «με τόσο καλό ρόστερ, παίρνω κι εγώ πρωτάθλημα», έδωσε ξανά αξία στις μίνι ή μεγαλύτερες συνεντεύξεις δηλώσεις μετά τα ματς. Λέει αυτό που σκέφτεται και αισθάνεται δίχως φτιασιδώματα και δίχως να στρογγυλεύει τις γωνίες. Αν είναι θυμωμένος, θα το δείξει. Αν είναι ικανοποιημένος, το ίδιο.  

ΥΓ11: Κοβάσεβιτς και Ακκάς έχουν μια εξαιρετική συνεργασία και πολύ καλή σχέση στον Ολυμπιακό. Συζητούν διαρκώς για τα μεταγραφικά και όχι μόνο και λίγο πολύ οι απόψεις τους ταυτίζονται.