Ετυμολογία, που εν προκειμένω προέρχεται από το λατινικό «cum», που σήμαινε «μαζί» και που οι Αρχαίοι Έλληνες είχαν ονομάσει «συν- αγωνισμός», επίσης μαζί, αλλά για τον ίδιο σκοπό. Μία έννοια υψηλής σημασίας την οποία ωστόσο, ως συνήθως κάποιοι ανεγκέφαλοι επιχείρησαν είτε ν’ αμαυρώσουν, είτε να εκμηδενίσουν. Τι ακριβώς συνέβη;

 Συνέβη ότι την Κυριακή, στο Τορίνο η Γιουβέντους νίκησε 2-0 την Πάρμα με παρόντα, όχι όμως καθοριστικό πρωταγωνιστή τον Κεφρέν. Ενώ τη Δευτέρα, στο Μιλάνο η Ίντερ συνέτριψε 5-0 την Τορίνο με δύο γκολ, και μία ασίστ του Μάρκους ο οποίος και εξελέγη Mvp του αγώνα.

 Μετά τα γκολ του 2-0, αλλά και του 4-0 ο Μάρκους σήκωσε το βλέμμα του προς την εξέδρα αναζητώντας τον πατέρα του Λιλιάν και τον αδελφό του Κεφρέν. Και όταν τους εντόπισε σήκωσε το χέρι του και έκλεισε τη γροθιά του σ’ ένδειξη χαράς, αλλά και πανηγυρισμού. Ο σοφός μπαμπάς Λιλιάν, επί πέντε χρόνια στην Πάρμα κι άλλα πέντε στη Γιουβέντους παρακολουθούσε εντελώς ατάραχος, ακίνητος και ανέκφραστος. Την ώρα που ο Κεφρέν ανταπαντούσε στον χαιρετισμό του Μάρκους με σηκωμένο τον αντίχειρα. Και έγινε χαμός.

 Οπαδοί της Γιουβέντους του επιτέθηκαν μέσω social κατηγορώντας τον για άντι- επαγγελματική συμπεριφορά, γιατί «δεν νοείται, ισχυρίστηκαν ένας παίκτης που πληρώνεται από μία ομάδα να μιμείται το σύμβολο του «Like» και του «Ok» σ’ έναν παίκτη άλλης ομάδας και μάλιστα άμεσα ανταγωνιστικής».

 Και τι ακριβώς περίμεναν οι συγκεκριμένοι κολλημένοι, συντηρητικοί και κυρίως τοξικοί οπαδοί; Ότι επειδή ο Κεφρέν πληρώνεται από τη Γιουβέντους θα έπρεπε ξαφνικά να μεταμορφωθείς σε Κάιν και να μην επικροτεί την εμφάνιση του αδελφού του;

 Αθλητισμός σημαίνει ή τουλάχιστον σήμαινε να συναγωνιζόμαστε για τον ίδιο στόχο και σκοπό. Όπως κάνουν ο Γιανίκ Σίνερ και ο Κάρλος Αλκαράθ όταν προπονούνται σε διπλανά γήπεδα και ο ένας μαζεύει τα μπαλάκια του άλλου και μετά, στον τελικό, άλλο θέμα αυτό, θα προσπαθήσει ο καθένας να νικήσει τον άλλο: πάντα όμως στο πλαίσιο ενός υγιούς ανταγωνισμού. Ακριβώς του ιδίου που θα έχουν και ο Κεφρέν με τον Μάρκους στο κάθε επόμενο Γιουβέντους- Ίντερ: γιατί ένας φίλος θα παραμείνει πάντα φίλος, πόσο μάλλον ένας αδελφός με τον αδελφό του.

 Στα παιδιά τους, όταν πιτσιρικάδες βίωναν τον ρατσισμό από συνομήλικους που τους αποκαλούσαν «Noiraude», όπως η μαύρη και χαζή αγελάδα κάποιων κινούμενων σχεδίων, η οικογένεια Τουράμ τους δίδαξε ότι τα πράγματα μπορεί φαινομενικά να μην αλλάζουν, εάν όμως δεν δώσεις σημασία ούτε στο χρώμα του δέρματος, πόσο μάλλον μίας φανέλας, κάποια στιγμή θ’ αλλάξουν από μόνα τους.    

Λιλιάν Τουράμ Κεφρέν Τουράμ Μάρκους Τουράμ