Μονόδρομος οι αλλαγές Βιτόρια - Οτιδήποτε άλλο θα είναι αυτοκαταστροφικό!

Στο Γιουρόπα λοιπόν τελικά ο Παναθηναϊκός που έμαθε ήδη και τους αντιπάλους που θα βρεις στον δρόμο του, σ' αυτή την νέα του προσπάθεια για μια αξιοπρεπή πορεία στην Ευρώπη.

Δίκαια;
Τα είπαμε και την προηγούμενη φορά αυτά.
Δεν υπάρχουν δίκαιες ή άδικες προκρίσεις.
Από την στιγμή που προκρίθηκες πάει και τελείωσε.
Πήρες αυτό που ήθελες και από κει και πέρα τα πως και τα γιατί της συγκεκριμένης προσπάθειας, θα είχαν νόημα μόνο στην περίπτωση που είχες αποκλειστεί.

Τώρα πλέον, αυτή η προσπάθεια ανήκει στο παρελθόν και μπροστά σου έχεις μια νέα δοκιμασία, πολύ πιο απαιτητική και κυρίως επίπονη, καθώς για ένα αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα, όχι μόνο θα αντιμετωπίσεις ομάδες ανταγωνιστικές και σε γενικές γραμμές το ίδιο ή λίγο παραπάνω ή λίγο λιγότερο απαιτητικές με σένα.
Και την ίδια στιγμή, θα πρέπει να ανταποκριθείς στην μάχη για ένα πρωτάθλημα επιτέλους μετά από τόσα χρόνια.
Δύσκολη δουλειά ασφαλώς, αλλά ποιος είπε ότι οι μεγάλες πορείες και διακρίσεις στην Ευρώπη ή τα πρωταθλήματα και οι τίτλοι ήταν ποτέ εύκολη υπόθεση;

Σε ότι έχει κάνει επιγραμματικά και μόνο τώρα, με το παιχνίδι στην Τουρκία, δεν υπάρχουν και πολλά πράγματα να πεις κάποιος.
Αυτό που διαπίστωσαν όλοι σχεδόν στο πρώτο παιχνίδι, ότι δηλαδή δεν γίνεται να αποκλειστεί ο Παναθηναϊκός απ' αυτή την ομάδα, επιβεβαιώθηκε και στην Τουρκία.
Παρ' ότι επί της ουσίας ο Παναθηναϊκός εντελώς αδικαιολόγητα με βάση την δυναμική του αντιπάλου, κατέβηκε στο γήπεδο με εμφανέστατη την διάθεση να... μην αποκλειστεί και όχι να... προκριθεί, η αντίπαλός του ήταν επιεικώς μετριότατη για να εκμεταλλευτεί ακόμα και αυτή την όχι και τόσο ορθόδοξη για τα δεδομένα των δύο ομάδων τακτική του αντιπάλου της.

Το μόνο ίσως που για μια ακόμα φορά δεν χρειάζεται ο Παναθηναϊκός, είναι το... τράβηγμα απ' τα μαλλιά της προσπάθειας που έκανε στο συγκεκριμένο παιχνίδι και τις... ιαχές στα όρια της νίκης σε... Ελληνοτουρκικό πόλεμο, που ακολούθησαν την λήξη του αγώνα.

Αυτά βέβαια, το έχουμε ξαναπεί, δεν τα γλιτώνουμε στον Παναθηναϊκό με βάση τον διαμορφωμένο και βαθιά ριζωμένο δίπλα του και μέσα του περίγυρο, αλλά αυτό είναι το τελευταίο που ενδιαφέρει.

Εκείνο που ενδιαφέρει και έχει σημασία, είναι η συνειδητοποίηση του βαθμού δυσκολίας της συγκεκριμένη προσπάθειας.

Γιατί αν ο Βιτόρια και παίκτες του πιστέψουν ότι προκρίθηκαν γιατί έκαναν ένα... ηρωϊκό, μαχητικό, παλικαρίσιο, πιεστικό και ανταγωνιστικό παιχνίδι, τότε τίποτα δεν θα έχουν καταλάβει από το πως και γιατί προκρίθηκαν.

Και το χειρότερο αν πιστέψουν, πως στην συνέχεια στο Γιουρόπα, αρκεί να επαναλάβουν τέτοιες... φοβερές και ηρωϊκές εμφανίσεις και όλα θα πάνε καλά, θα την έχουν πατήσει πριν καν ξεκινήσουν άσχημα και στην φετινή τους ευρωπαϊκή διαδρομή.

Καθώς ο Παναθηναϊκός στην Τουρκία, πολύ απλά... δεν χρειάστηκε να τα κάνει όλα αυτά που λένε και γράφουν ότι έκανε.

Ένα παιχνίδι εντελώς στο ρελαντί, χωρίς πίεση από τον αντίπαλο, χωρίς ούτε μια στιγμή να τους κάνει να αισθανθούν σαν ομάδα ότι πρέπει να... υπερβάλουν εαυτόν μέσα στον αγωνιστικό χώρο, ο Παναθηναϊκός έκανε ένα υπερβολικά άνετο και χωρίς πίεση πέρασμα από την έδρα της Τουρκικής ομάδας και απλά περίμενε την λήξη του αγώνα για να διεκπεραιώσει την συγκεκριμένη διαδικασία και να πάρει αυτό που ήδη είχε στο τσεπάκι του, δηλαδή την πρόκριση.

Όλα τα άλλα είναι απλά τα γνωστά... κερασάκια στην τούρτα και η... γέμιση στα... γεμιστά, που πάντα ακολουθούν εντελώς αντιποδοσφαιρικά κάθε επιτυχία ή καλό αποτέλεσμα του Παναθηναϊκού σε Ελλάδα και Ευρώπη τα τελευταία χρόνια.

Και που είναι ταυτόχρονα και μια από τις βασικές αιτίες της ανομβρίας σε τίτλους και διακρίσεις στο ίδιο διάστημα.

Το μεγάλο στοίχημα του Βιτόρια

Ο Παναθηναϊκός λοιπόν, είτε έτσι είτε αλλιώς, μπαίνει σε μια εντελώς νέα φάση σε σχέση με όσα είχε συνηθίσει τα προηγούμενα χρόνια σε σχέση με τις απαιτήσεις και τις δυνατότητές του.

Η μέχρι τώρα εικόνα του, δείχνει ότι αν σταθεί καθαρά ποδοσφαιρικά στο πως θα δει τις συγκεκριμένες υποχρεώσεις του, μακριά από φανφάρες και χαζοπανηγυράκια άνευ αντικρίσματος, μπορεί να ανταποκριθεί.
Πολύ περισσότερο που σύντομα θα είναι και μια ουσιαστικά... νέα ομάδα, μετά τις αποχωρήσεις και τις μεταγραφές που ήρθαν ή ίσως έρθουν ακόμα.

Θα πρέπει να δουλέψει και να προσαρμόσει το στιλ και τις απαιτήσεις του, σε ένα πολύ ψηλότερο βαθμό δυσκολίας και ανταγωνιστικότητας και κυρίως να προσαρμόσει επιλογές, τακτική και φιλοσοφία της ομάδας συνολικότερα, στα νέα πρόσωπα και στον λογικά ΝΕΟ ΚΟΡΜΟ της ομάδας, που αντικειμενικά θα κληθεί να σχηματίσει ο Βιτόρια.

Οτιδήποτε διαφορετικό και κυρίως η συνέχιση και... διαιώνιση ίδιων καταστάσεων, επιλογών και φιλοσοφίας με απλά μερικές πινελιές από κάτι... νέο και μάλιστα αποσπασματικά και με απαίτηση να προσαρμοστεί αυτό σε όσα θα βρει και όχι να αντλήσει ιδέες και επιλογές από τις δυνατότητες που του προσφέρει αυτό το... νέο σε πρόσωπα και θέσεις, θα είναι όχι απλά καταστροφική αλλά εντελώς... αυτοκαταστροφική.

Αυτό είναι και το μεγάλο στοίχημα για τον Βιτόρια.

Το αν θα εκμεταλλευτεί δηλαδή το... ελεύθερο και την άνεση χρόνου και επιλογών που του εξασφάλισε η πρόκριση στο Γιουρόπα και θα στήσει ένα εντελώς ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟ, ΝΕΟ πιο ανταγωνιστικό, πιο αποτελεσματικό και κυρίως με άλλη νοοτροπία, απαιτήσεις και φιλοσοφία Παναθηναϊκό.