Πέρασε ένα «καυτό» 48ώρο με την ΑΕΚ να φέρνει εις πέρας με δύο σπουδαίες κινήσεις, στο φινάλε των μεταγραφών. Απαλλάχθηκε από τον Αντονί Μαρσιάλ και απέκτησε τον Πορτογάλο παικταρά Ζοάο Μάριο.
Ας τα πάρουμε με τη σειρά: Ο Μαρσιάλ ήρθε πέρυσι στην ΑΕΚ, τέτοιες μέρες περίπου, ως κερασάκι στην τούρτα. Ως ένα «φανταχτερό» εμπόρευμα στη βιτρίνα. Σε μία περίοδο που υπήρχαν πολλές… φωνές μέσα στην ΑΕΚ. Γνωρίζαμε όλοι και τα είχαμε πει τότε, πως ο Γάλλος δεν θα ερχόταν στην Ελλάδα αν δεν είχε τα θέματα που είχε. Τονίστηκε από πολλούς πως αν έπιανε στην ΑΕΚ το 60% της απόδοσης που μπορεί να πιάσει, θα έκανε όργια. Στο πρώτο μισό της σεζόν πραγματικά… περπατώντας έβαλε επτά γκολ! Χάρισε νίκες, έδωσε και την πρόκριση επί του Άρη στο Κύπελλο. Στο δεύτερο μισό της σεζόν σταμάτησε και να… περπατάει. Τα αποτελέσματα γνωστά.
Διαβάστε επίσης...
Πανηγυρίζει ο κόσμος θαρρώ τώρα που έφυγε, πολύ περισσότερο απ’ όταν ήρθε στην Ελλάδα! Αυτό είναι πρόβλημα για τον Μαρσιάλ. Αν και μεταξύ μας δεν «καίγεται» ιδιαίτερα. Φανταστικό συμβόλαιο βρήκε στην ΑΕΚ, εξίσου φανταστικό βρήκε και στη Μοντερέι. Αν δεν βγάλει ποδοσφαιρικό εγωισμό και εκεί και δεν παίξει μπάλα, επόμενο στάδιο για τον ίδιο είναι να επιστρέψει στη Γαλλία σε μία μικρομεσαία ομάδα, κλείνοντας την καριέρα του. Δικαίωμά του τέλος πάντων να κάνει ό,τι γουστάρει.
Η περίπτωση Μαρσιάλ όμως μπορεί να μας διδάξει πολλά πράγματα. Όπως κανονικά έπρεπε να μας διδάξουν αντίστοιχες περιπτώσεις από το παρελθόν και σε άλλες ελληνικές ομάδες: Μπερμπάτοφ στον ΠΑΟΚ, Εσιέν στον Παναθηναϊκό, Μαρσέλο, Χάμες, Σαβιόλα κι άλλοι πολλοί περισσότεροι στον Ολυμπιακό.
Υπάρχουν φυσικά και οι εξαιρέσεις: Ριβάλντο σε ΑΕΚ και Ολυμπιακό, Μπεργκ και Σισέ στον Παναθηναϊκό, Ζιοβάνι, Καρεμπέ, Ζε Ελίας, Καμπιάσο στον Ολυμπιακό. Παίκτες «βιτρίνα» που ήρθαν στην Ελλάδα και δεν κορόιδευαν τον εαυτό τους, τιμώντας το… παντεσπάνι τους.
Ό,τι λάμπει δεν είναι χρυσός…
Η ΑΕΚ το μάθημα που μπορεί να πάρει από την ιστορία με Μαρσιάλ, αλλά και Λαμέλα, είναι πως ότι… έλαμπε δεν είναι χρυσός. Αν ένας παίκτης δεν έχει γεμάτες χρονιές, δεν έχει αποδείξει στην καριέρα του ότι έχει ποδοσφαιρικό εγωισμό και θέληση, οι πιθανότητες να πιάσει δεν θα είναι πολλές.
Η αγορά έχει ανοίξει. Η γνώση έχει μεγαλώσει με το ίντερνετ και την εικόνα. Άρα το να τρελαινόμαστε θετικά με μία μεταγραφή δεν είναι σοφή κίνηση. Το ίδιο συμβαίνει και με την ανάποδη: Να μειώνουμε έναν παίκτη πριν τον δούμε στο γήπεδο, επειδή δεν τον γνωρίζουμε, είναι άδικο.
Θυμίζω πως τη μέρα που έφτασε στο «Βενιζέλος» ο Εσιέν για τον Παναθηναϊκό και είχε τύχη θερμής υποδοχής, την ίδια ώρα έφτανε αθόρυβα για την ΑΕΚ ο Αντρέ Σιμόες. Ο πρώτος έφυγε στους πρώτους μήνες, ο δεύτερος έγινε αρχηγός στην ΑΕΚ με τις όποιες δυνατότητες είχε προσέφερε ψυχή και ουσία στην ομάδα.
Δεν χρειάζονται παίκτες – «βιτρίνες» πλέον, για να… γλυκαθεί ο κόσμος. Χρειάζονται παίκτες που να κάνουν στον εκάστοτε προπονητή και τεχνικό διευθυντή, με τον χρόνο και τα παιχνίδια να αποδεικνύουν αν η οποιαδήποτε μεταγραφή είναι επιτυχημένη ή όχι. Ο κόσμος θα «γλυκαθεί» αν δει μία ομάδα στέρεα μέσα στο γήπεδο να παίρνει αυτό που θέλει. Ο λογικός κόσμος. Υπάρχουν κι αυτοί που θέλουν μόνο μεταγραφές που να γνωρίζουν.
Τεράστια επιτυχία της ΑΕΚ να παραχωρήσει αυτόν τον Μαρσιάλ τώρα στο τέλος! Τεράστια! Λάθος μεγάλο που δεν είχε πει «ναι» στην πρόταση της Λιλ το καλοκαίρι, η οποία ήταν και λίγο υψηλότερη. Ας είναι.
Ο Ζοάο Μάριο δείχνει το επίπεδο του Μαρσιάλ
Την ίδια ώρα που ο Μαρσιάλ έφευγε για τη χώρα της… τεκίλας, το Μεξικό, και τη Μοντερέι, η ΑΕΚ έκλεινε το δανεισμό του Ζοάο Μάριο από τη Μπεσίκτας. Πρόκειται για μία μεταγραφή που λέμε ο ορισμός της ευκαιρίας, στο φινάλε των μεταγραφών. Μία μεταγραφή που δείχνει το επίπεδο του Χαβιέρ Ριμπάλτα στην αγορά. Το δικό του τηλέφωνο χτύπησε και ενημερώθηκε ότι ο Πορτογάλος μεσοεπιθετικός μπορεί να έρθει στην ΑΕΚ και έδρασε αμέσως με τις ευλογίες φυσικά του προπονητή και εννοείται τις διοίκησης, η οποία μαθαίνει κι αυτό είναι το πιο θετικό μήνυμα του καλοκαιριού, στα δικά μου μάτια.
Φυσικά η μεταγραφή του Ζοάο Μάριο θα δούμε μέσα στη σεζόν αν θα πιάσει ή όχι. Όπως όλες εξάλλου. Σε πρώτη ανάγνωση όμως είναι μία εξαιρετική κίνηση. Πρόκειται για παίκτη που δεν έχει τραυματισμούς, που έχει γεμάτες σεζόν, με τεράστια εμπειρία, ηγέτης κι αυτός, που έχει παίξει ήδη 8 ματς μέσα στην τρέχουσα αγωνιστική χρονιά και ο οποίος μπορεί να παίξει σε τέσσερις θέσεις από τη μέση και μπροστά. Δεν θα είναι στην Ευρώπη μέχρι τον Δεκέμβρη. Ας είναι στην Ελλάδα, όπου μπορεί να κάνει τη διαφορά και από το 2026 εφόσον πάνε όλα καλά στη φάση του ομίλου, θα μπει κι αυτός στα ευρωπαϊκά παιχνίδια. Άλλη μία σπουδαία λύση στα χέρια του Νίκολιτς, ο οποίος έχει μία μεσαία γραμμή όνειρο, τόσο για τα ευρωπαϊκά παιχνίδια, όσο και για τα ελληνικά.
Έχει κάποιες ελλείψεις η ΑΕΚ; Έχει. Στα δικά μας μάτια και δεξί μπακ και στόπερ θα μπορούσε να πάρει. Βγαίνει η δουλειά μέχρι τον Γενάρη όμως κι έτσι. Τραυματισμοί να μην υπάρχουν κι όλα καλά θα πάνε.
Από την Κυριακή η ΑΕΚ μπαίνει σε έναν αγωνιστικό μαραθώνιο. Με κέντρο δυνατό, με επίθεση που έχει τρεις παίκτες, διαθέτοντας δυο μεγάλα εργαλεία που είναι ο Γιόβιτς και το πρότζεκτ Ζίνι, αλλά και ο Πιερό, ο οποίος μπορεί να δώσει λύσεις. Για την άμυνα τα είπαμε. Το μεγάλο συν είναι πως η ΑΕΚ δούλεψε αυτό το καλοκαίρι με σχέδιο, υπομονή και μεράκι προκειμένου να φτιάξει ένα καλύτερο ρόστερ από το περσινό. Πιο ισορροπημένο. Και το έκανε. Μην ξεχνάμε και τι είχε πει ο Ριμπάλτα: «Θέλουμε άλλες δυο μεταγραφικές περιόδους για να ολοκληρώνουμε την ανανέωση». Ο Γενάρης και το επόμενο καλοκαίρι… έρχονται. Ήδη δουλεύουν προς αυτή την κατεύθυνση. Αν μη τι άλλο αυτό το καλοκαίρι και η δουλειά διοίκησης, προπονητή και φυσικά του Ριμπάλτα κέρδισε εμπιστοσύνη…