Η θλίψη στο ματς της ΑΕΚ και ο… Λεβαδειακός

Κύπελλο Ελλάδας: Αυτή η διοργάνωση η οποία κάθε χρόνο μας θυμίζει ότι βρισκόμαστε στην… Ελλάδα. Δεν μπα να αλλάζουν φορμάτ. Δεν μπα να αποθεώνουν στελέχη τους… εαυτούς τους για κάτι που στο εξωτερικό είναι αυτονόητο: δηλαδή να γίνεται τελικός στο μεγαλύτερο γήπεδο της χώρας έχοντας στις εξέδρες οπαδούς και των δυο ομάδων. Το Κύπελλο Ελλάδας, ξεκίνησε και φέτος και με το «καλημέρα» όλοι νιώσαμε ξανά πόσο πίσω είμαστε σε υποδομές σε αυτή τη χώρα.

Η ΑΕΚ πήγε να παίξει στο Αιγάλεω. Από πέρυσι όταν είχε παίξει ο ΠΑΟΚ στο ίδιο γήπεδο είχε γίνει κουβέντα για τον θλιβερό αγωνιστικό χώρο του συγκεκριμένου γηπέδου. Πέρασε ένας χρόνος και δεν άλλαξε τίποτα! Οι παίκτες και των δυο ομάδων αναγκάστηκαν μέσα στο μεσημέρι, με τους βαθμούς να φτάνει τους 30 Κελσίου, να αγωνιστούν σε ένα χωράφι. Δεν βάζω σε εισαγωγικά τη λέξη «χωράφι», γιατί πράγματι τέτοιο ήταν! Θα ξεχαστεί πάλι το θέμα. Θα περάσει ο καιρός και ίσως κάποια στιγμή στο μέλλον μπορεί να πάει μία μεγάλη ομάδα σε ένα τέτοιο παρόμοιο γήπεδο και να κάνουμε κουβέντα για τις άθλιες γηπεδικές συνθήκες. Κρίμα! Ας μην πιάσω το άλλο θέμα: Σε κάποια γήπεδα υπάρχει VAR και σε κάποια όχι! Θλίψη!

Κοντρολαρισμένος ο Γκρούγιτς

Για το ματς δεν μπορείς να πεις και πολλά. Πριν καν ξεκινήσει σκεφτόμουν πραγματικά αυτό που είπε ο Νίκολιτς στο τέλος: να κερδίσει η ΑΕΚ και να τελειώνουμε. Ούτε αν θα παίξει καλά η ομάδα, σκεφτόμουν, ούτε να βάλει… 4 γκολ, ούτε τίποτα. Μόνο να μην υπάρξουν τραυματισμοί και να έρθει η νίκη.

Το μόνο θετικό στο αγωνιστικό κομμάτι είναι ότι πήρε 90λεπτο ο Γκρούγιτς, ο οποίος έδειξε κοντρολαρισμένος παίκτης, με πολύ μυαλό μέσα στο παιχνίδι. Πήρε χρόνο συμμετοχής ο Ζοάο Μάριο, ο οποίος είναι πανέτοιμος και μπορεί να τον δούμε περισσότερο στη Λάρισα, ενώ καλά στάθηκε και ο Καλοσκάμης. Θετικό ότι βρήκε γκολ ξανά ο Πιερό, μετά απ’ αυτό που είχε πετύχει με τον Αστέρα Τρίπολης, όπως και η παρουσία του Πενράις, αλλά και η πρόοδος που έχει κάνει ο Χρυσόπουλος.

Σαν σύνολο το πολύ θετικό είναι πως όλη η ομάδα έδειξε και διάθεση και σοβαρότητα. Δεν υποβάθμισε το παιχνίδι, με τον Νίκολιτς να τους προετοιμάζει πνευματικά καλά. Νίκη και στο Κύπελλο λοιπόν και πάμε παρακάτω…

Ο Λεβαδειακός μπορεί να μην είναι… Μποταφόγκο, αλλά είναι μια φανταστική ομάδα

Το «παρακάτω» είναι τροφή για σκέψη: Ο ΠΑΟΚ πήγε στη Λιβαδειά και έχασε εύκολα με το βαρύ γι’ αυτόν 4-1 από τον Λεβαδειακό. Τρεις ημέρες πριν η ΑΕΚ πήγε στο ίδιο γήπεδο και κέρδισε τον Λεβαδειακό. Στο κομμάτι της επόμενης ημέρας του 0-1 της ΑΕΚ, τόνισα ότι δύσκολα θα περάσουν απ’ αυτό το γήπεδο όλες οι ομάδες που θα διεκδικήσουν το πρωτάθλημα. Δεν είμαι… μάντης. Ο Λεβαδειακός μπορεί να μην είναι… Μποταφόγκο, αλλά είναι μια φανταστική ομάδα, με τον Νίκο Παπαδόπουλο να έχει κάνει σούπερ δουλειά. Το έδειξε πέρυσι, το δείχνει και τώρα στο ξεκίνημα.

Η νίκη της ΑΕΚ στη Λιβαδειά ήταν μεγάλης σημασίας. Πολλοί την υποβάθμισαν. Όχι όσοι γνωρίζουν λίγο από ποδόσφαιρο… Καλό θα είναι να μη μειώνουμε επιτυχίες της ομάδας. Να αναγνωρίζουμε τις δυσκολίες κάθε αγώνα και πριν βγάλουμε μειωτικά συμπεράσματα να βάζουμε το μυαλό να λειτουργήσει. Για το παιχνίδι της Κυριακής στη Λάρισα και τις επίσης μεγάλες δυσκολίες του θα τα πούμε τις επόμενες ημέρες.