Φορτούνη και… Γκαλέτι στο CL ο Ολυμπιακός - Μάθημα ο Καρσέδο για Αλαφούζο

Ξεκινάω με μια γενική επισήμανση για τον Ολυμπιακό, μετά την χθεσινή εμφάνιση και γκέλα, στην επιστροφή του μετά απο μια 5ετία στο Τσάμπιονς Λιγκ. Είναι μεγάλη ομάδα που σε βάζει σε ρόλο κομπάρσου αλλά με το ποδόσφαιρο που παίζει, στην Ευρώπη δεν τρομάζει ούτε την...Πάφο, σε αντίθεση με την Ελλάδα που τους παίρνει παραμάζωμα!!!

Προφανώς και ο Ολυμπιακός δεν είναι ακόμη έτοιμος από πλευράς φορμαρίσματος/ρυθμού/χημείας των νέων, φάνηκε και χθες. Λογικά όμως, σε ένα μήνα σίγουρα θα είναι διαφορετικός, πιο έτοιμος και δυνατός. Όταν θα αρχίσουν να λειτουργούν/δουλεύουν τα overlap και τα τριγωνάκια μπροστά, θα φανεί αν θα αντέχουν και πόσο οι κλειστές άμυνες. Το είχαμε ξαναδεί το έργο και στο αντίστοιχο διάστημα της περσινής σεζόν.

Αυτή είναι η μια αλήθεια. Υπάρχει όμως και μια δεύτερη: ο Μεντιλίμπαρ είναι ο κορυφαίος προπονητής στην ιστορία του Ολυμπιακού, κατά κάποιο τρόπο ένας μεγάλος Ευεργέτης του, του έχει προσφέρει τόσα πολλά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα (σκάρτους 20 μήνες). Το ποδόσφαιρο του όμως, έχει ένα σημαντικό ελάττωμα: δεν μπορεί να εκμεταλλευτεί την μεγάλη κατοχή μπάλας, κόντρα σε καλά οργανωμένες και πολυπρόσωπες άμυνες, τις οποίες θα πρέπει να ανοίξει! Ο Βάσκος θα έπρεπε να είχε δουλέψει και να παρουσιάσει και ένα διαφορετικό σχέδιο, για αυτές ακριβώς τις συνθήκες, όταν οι αντίπαλοι αναγκάζονται ή επιλέγουν να του αφήνουν την μπάλα και να παίζουν συγκεντρωμένα/οργανωμένα πίσω από αυτή. Αν έχει δουλέψει ένα τέτοιο plan B και το δούμε προσεχώς, σε ένα ή δυο μήνες, τότε οκ. Πλέον, όπως συμβαίνει με όλους τους προπονητές στον κόσμο, κάποια στιγμή οι αντίπαλοι σε ... μαθαίνουν και σε διαβάζουν. Εφόσον , λοιπόν, δεν έχεις να παρουσιάσεις και κάτι νέο, κάτι διαφορετικό, τότε πιθανότατα κάποια στιγμή θα τελειώσει κι αυτό που έχουμε ζήσει με τον “σοφό – Μέντι”!!

Ήθελε έναν...Γκαλέτι αντί του Στρεφέτσα και έναν Φορτούνη

Από εκεί και πέρα ο Ολυμπιακός ξεκάθαρα έπρεπε να είχε πάρει το ματς με την Πάφο. Προφανώς αυτό το τεράστιο “πρέπει” του έβαλε και πολύ άγχος. Ήταν ομολογουμένως μια κακή αρχή αφού οι χθεσινοί χαμένοι δυο βαθμοί δεδομένα θα του κοστίσουν στην οικονομία της Λιγκ Φεις του Τσάμπιονς Λιγκ και τώρα θα χρειαστεί μια υπέρβαση. Έτσι κι αλλιώς όμως, είναι μια διοργάνωση που θέλει υπερβάσεις. Ο Ολυμπιακός είναι αλήθεια πως κατέθεσε μεγάλη προσπάθεια για να “τρυπήσει” την άμυνα για σεμινάριο του κόουτς Καρσέδο αλλά δεν τα κατάφερε. Ο Μεντιλίμπαρ το προσπάθησε με ορθόδοξο τρόπο, το προσπάθησε κι ανορθόδοξα (με πολλές σέντρες), χωρίς αποτέλεσμα (για την ακρίβεια αποτέλεσε βούτυρο στο ψωμί της Πάφου). Το ότι για περίπου 70΄έπαιζε με παίκτη παραπάνω ήταν θεωρητικά μεγάλο boost αλλά όταν ο αντίπαλος είναι μια πολύ καλά οργανωμένη ομάδα, ένα συμπαγες γκρούπ, με τακτική και πνεύμα αυτοθυσίας, μπορεί να ανταπεξέλθει. Για να διασπάσεις μια τέτοια πολυπρόσωπη και μαζική άμυνα χρειάζεσαι είτε απρόβλεπτές ατομικές ενέργειες (όπως του Γιαζίτζι κόντρα στον Αστέρα) ή καλά στημένα ή να κάνεις την διαφορά στο ένας εναντίον ενός (ο περσινός Γιάρεμτσουκ, για παραδειγμα, θα ήταν πολύτιμος χθες). Για να το πω διαφορετικά, στο χθεσινό ματς από πλευράς Ολυμπιακού ήθελε έναν 100 % έτοιμο Ποντένσε (ή έναν...Γκαλέτι αντί του Στρεφέτσα) και έναν Φορτούνη.

Στο τέλος της χθεσινής βραδιάς μου έμεινε η εντυπωση πως ο Μεντιλίμπαρ πιάστηκε αδιάβαστος, δεν “ζυγισε” όπως έπρεπε την Πάφο (Κύπρος γαρ) αλλά και ότι κάπου παρασύρθηκαν στον Οργανισμό γενικότερα από τα 3 ματς της SL1 και ειδικά από το ...παραμορφωτικό σαββατιάτικο 5-0 επί του Πανσερραϊκού. Ο Ολυμπιακός σαφώς θα χρειαστεί για την συνέχεια πιο ξεκάθαρο επιθετικό πλάνο που θα του επιτρέπει να παράγει περισσότερο, να βρουν χημεία τα δυο υπερ - όπλα του μπροστα, Ελ Κααμπι με Ταρέμι, να ρολαρει ο Ποντένσε και ασφαλώς να πάρει πράγματα από τις μεταγραφές του στα χαφ και στα εξτρεμ (Σιπιόνι, Ντιόγκο, Στρεφέτζα,Καμπελά) γιατί δεν θα είναι κάθε χρονιά των ... Αγίων Κωστούλα και Μουζακίτη.

Βεβαίως καταλάβαμε ξανά χθες ότι άλλο το Τσάμπιονς Λιγκ κι άλλο το Γιουρόπα Λιγκ, πόσο μάλλον το Κονφερενς Λιγκ. Και περίμενα όντως στο ξεκίνημα της σεζόν, με τα άκρως απαιτητικά και υψηλής έντασης παιχνίδια του Τσάμπιονς Λιγκ, με απανωτά παιχνίδια, να είναι μια άκρως ιδιαίτερη, περίπλοκη και δύσκολη κατάσταση για τους νταμπλούχους. Το πρόγραμμα μέχρι τις 9 Δεκεμβρίου είναι ασφυκτικό και δεν θα μου κάνουν εντύπωση κι άλλες απώλειες, σε έναν τέτοιον μαραθώνιο. Το ρόστερ των “ερυθρόλευκων” σαφώς και είναι πιο ποιοτικό από το περσινό αλλά και το πρόγραμμα, τα ματς πολύ πιο απαιτητικό με Τσάμπιονς Λιγκ και με αντιπάλους όπως η Αρσεναλ, η Μπαρτσελόνα, η Ρεάλ, η PSV, η Λεβερκούζεν ακόμη και ο αδυναμος φέτος Άγιαξ.

Προφανώς και έχουν καλλιεργηθεί μεγάλες προσδοκίες την φετινή σεζόν στο κλαμπ κι αν δεν επαληθευτούν στο Τσάμπιονς Λιγκ δεν ξέρω πόσο θα επηρεάσει γενικότερα τον Οργανισμό, την ηρεμία και την λειτουργία του. Θεωρώ πως ο Ολυμπιακός στην Ελλάδα είναι μια κατηγορία μόνος του, είτε κερδίζει το πρωτάθλημα μόνος του, είτε το χάνει από μόνος του!!! Στη τελική, είναι ένα πρώτης τάξεως challenge για τον φετινό Ολυμπιακό, γιατί αν δεν μπορέσει ούτε αυτός να προχωρήσει στο Τσάμπιονς Λιγκ, θα επιβεβαιώσει την άποψη πως το Γιουρόπα Λιγκ είναι το... ευρωπαϊκό ταβάνι για τις ελληνικές ομάδες.

ΤΟ... ΘΑΥΜΑ ΤΗΣ ΠΑΦΟΥ, Ο...ΜΠΑΡΕΖΙ ΓΚΟΛΝΤΑΡ ΚΑΙ Ο ΚΟΟΥΤΣ ΧΟΥΑΝ ΚΑΡΛΌΣ ΓΙΑ... ΠΑΟ!!!

Η Πάφος επιβεβαίωσε ότι είναι μια πολύ καλά οργανωμένη ομάδα, η οποία κυριολεκτικά έδωσε ρεσιτάλ άμυνας , μην αφήνοντας χώρο στον Ολυμπιακό για να την διασπάσει. Η αποβολή του Μπρούνο (προκλητικός) μάλλον της βγήκε σε καλό: απενοχοποίησε τον προπονητή της που δεν δίστασε να βάλει... πούλμαν πίσω (αυτό χρειαζόταν) αλλά οι παίκτες του ήξεραν και τακτικά πως θα το ...παίξουν. Επίσης, το ότι έπαιζαν με δέκα τους έκανε όλους να δώσουν το κάτι παραπάνω, αποδεικνύοντας και την αξία του δικού τους γκρουπ. Δεν είναι τυχαίο πως για 4ο σερί ευρωπαϊκό ματς η... σταχτοπούτα Πάφος δεν έχασε εκτός έδρας και μάλιστα με αντιπάλους επιπέδου Τσάμπιον Λιγκ ενώ πέρασε... “άνιωθη” κι από δυο γήπεδα - "κολαστήρια", το "Μαρακανά" του Βελιγραδίου και το "Καραϊσκάκης"!

Μαέστρος ο πρώην βοηθός του Έμερι, ο κόουτς Χουάν Κάρλος Καρσέδο , είχε διαβάσει άριστα τον Ολυμπιακό και το στυλ του Μεντιλίμπαρ. Αρχικά άλλαξε την διάταξή του, κατέβηκε με 3 στόπερ και όσο έπαιζαν 11 Vs 11 δεν κινδύνευε καθόλου ενώ όταν έμειναν με δέκα διαχειρίστηκε σούπερ την κατάσταση για περίπου 70 λεπτά, Η Πάφος εμφανίστηκε σε σχέση με τους "ερυθρόλευκους" πιο έτοιμη αυτή την εποχή και πιο προετοιμασμένη (προφανώς στην Κύπρο βλέπουν πολύ Super League και ... Ολυμπιακό, οπότε ήξεραν πως μπορούσαν να τον "βραχυκυκλώσουν"), φυσιολογικό αφού είναι πιο "παιγμένη" ως ομάδα κι από πλευράς ρυθμού.

Μου έβγαλε τα μάτια ο Γκόλνταρ, απορώ που ο Παναθηναϊκός την τελευταία 3ετία πλήρωσε τόσα λεφτά για να φέρει 5 διαφορετικούς στόπερ και δεν ασχολήθηκε με τον Ισπανό της Πάφου. Το τάκλιν που κάνει και μπλοκάρει τον Ταρέμι, στην μεγαλύτερη ευκαιρία του Ολυμπιακού θύμισε ... Φράνκο Μπαρέζι! Άσχετο αλλά το... προπονητικό παράδειγμα της Πάφου (αλλά και του...Νίκολιτς στην ΑΕΚ ή του Μεντιλίμπαρ στον Ολυμπιακό) μπορεί να γίνει πολύ επίκαιρο μάθημα στον Γιάννη Αλαφούζο με τι κριτήρια επιλέγεις προπονητή αλλά και πώς τον στηρίζεις. Γιατί τα υψηλά κασε, τα μεγάλα ονόματα και τα βαριά βιογραφικά προπονητών δεν φέρνουν απαραιτήτως και την... ευτυχία/επιτυχία!!

Ο... άσημος κόουτς Καρσέδο μου έκανε ξανά πολύ μεγάλη εντύπωση για την ομάδα που έχει κτίσει στην Πάφο την τελευταία 2ετία αλλά και πόσο καλός κόουτς είναι (ευέλικτος και παρεμβατικός όταν το χρειάζεται η ομάδα του). Είδα μια σκληροτράχηλη και συμπαγής ομάδα, πολύ καλά γυμνασμένη, με plan A & plan B, τακτικά πολύ δουλεμένη, με παίκτες πολεμιστές που έχουν ιδιαίτερα αναπτυγμένο το αίσθημα της θυσίας για την ομάδα και τον συμπαίκτη τους αλλά και υψηλό φρόνημα και αυτοπεποίθηση. Έτσι εξηγείται πως αυτή την 2ετία σπάει συνέχεια το ένα ταβάνι μετά το άλλο Και νομίζω πως δεν είμαι ο μοναδικός που βλέπω στην Πάφο του Καρσεδο μια κοντινή βερσιόν της περσινής ομάδας του Μεντιλίμπαρ.