Η κυνική ΑΕΚ που θέλει ο Νίκολιτς! Αρχηγάρα Μάνταλος και killer Γιόβιτς

Η ΑΕΛ είναι η πρώτη ομάδα που κόβει βαθμούς από την ΑΕΚ, κόβοντας το νικηφόρι σερί της μετά από τρεις αγωνιστικές. Το 1-1 στη Λάρισα ήταν ένα αποτέλεσμα, το οποίο φαίνεται πολύ φτωχό βάσει των ευκαιριών που είδαμε στο παιχνίδι, απ'το οποίο η Ένωση έφυγε με ξεκάθαρα παράπονα για τη διαιτησία, με τον κόσμο να βράζει στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. Σε αυτό το κείμενο δεν θα σταθούμε όμως με το κομμάτι της διαιτησίας, το οποίο έτσι και αλλιώς έχει καλυφθεί ρεπορταζιακά και θα καλυφθεί με ό,τι νεώτερο υπάρξει ως αντίδραση.

Εδώ θα μιλήσουμε για το αγωνιστικό κομμάτι, για το οποίο μπορούμε να πούμε πολλά. Ας ξεκινήσουμε όμως από το βασικό, ότι είδαμε ένα πολύ καλό παιχνίδι από δύο ομάδες που δεν κλείστηκαν, έπαιξαν ανοιχτά, δημιούργησαν φάσεις και παρήγαγαν θέαμα. Είδαμε πολύ καλές στιγμές, δοκάρι, ακυρωμένα γκολ, αλλά και οπαδούς των δύο ομάδων στο γήπεδο, αφού παρά την απαγόρευση της Αστυνομίας, άνοιξε μια θύρα για τους Ενωσίτες και έτσι συνεχίστηκε το εκτός έδρας σερί των οπαδών των «κιτρινόμαυρων» και έτσι είχαμε πολύχρωμες εξέδρες, το οποίο είναι ένα ακαταμάχητο συστατικό στο ποδόσφαιρο. Ο κόσμος στο γήπεδο και στους τηλεοπτικούς δέκτες έμεινε ευχαριστημένος από το συνολικό θέαμα και αυτό είναι θετικό.

Όσον αφορά καθαρά την ΑΕΚ, ήταν σε ένα ακόμα ματς κυρίαρχη, έβαλε κάτω τη μπάλα, την κυκλοφόρησε με ταχύτητα. Είδαμε στο πρώτο μέρος να παίζει με υπερφορτωμένη την αριστερή πλευρά, με συνεργασίες Πήλιου-Κουτέσα. Το overload στα αριστερά είχε ως αποτέλεσμα να μην πάρει πολλές μπάλες ο Ελίασον, ο οποίος είχε ένα μονάχα σουτ. Στο δεύτερο μέρος το κλικ έγινε με την αλλαγή του Μάνταλου που σκόραρε δύο λεπτά μετά την είσοδό του και έδωσε ενέργεια και ανέβασε τη δημιουργικότητα της ομάδας του «Δικέφαλου» αετού. Είδαμε την ΑΕΚ να βγαίνει με περισσότερη ταχύτητα στο transition και να βγάζει ένταση στο παιχνίδι της κάτι που αποτυπώθηκε στις φάσεις που έφτιαξε σε αντίθεση με το πρώτο μέρος που η ΑΕΚ είχε καλύτες στιγμές με μια απόκρουση του Στρακόσια σε εκτέλεση φάουλ του Ατανάσοφ και ένα δοκάρι του Πασά.

Ο μεγάλος προβληματισμός έγκειται στο γεγονός, ότι η ΑΕΚ δεν κατάφερε να κάνει τις ευκαιρίες γκολ με αποτέλεσμα όταν έφαγε ένα «φτηνό» γκολ, από στατική φάση, να μην έχει άλλη απάντηση. Είναι ένα ζήτημα, το οποίο έχει υπογραμμίσει πολλάκις στις τοποθετήσεις του ο Μάρκο Νίκολιτς, ο οποίος έκανε σωστές κινήσεις από τον πάγκο. Ο Σέρβος τεχνικός έχει επισημάνει, ότι η ομάδα του πρέπει να τελειώνει γρήγορα τα παιχνίδια, έτσι ώστε όταν βρεθεί στη δύσκολη θέση, για να δεχτεί γκολ, να μην χάσει βαθμούς. Το γκολ του Τσάκλα στην AEL FC ARENA ήταν το πρώτο που δέχτηκε η Ένωση στο πρωτάθλημα και δεν είχε απάντηση.

Γιατί; Επειδή δεν αξιοποίησε τις ευκαιρίες της. Και ήταν πολλές και κλασσικές. Ο Γιόβιτς που είναι το βαρύ πυροβολικό της ΑΕΚ, μετά το γκολ με την Άντερλεχτ αγνοείται. Ο Σέρβος έχει κάνει τον κόσμο να αναρωτιέται πότε θα δούνε τον παίκτη που έκανε το μπαμ στη Μπουντεσλίγκα. Έχασε ευκαιρίες που πέτυχε το δύσκολο και τα έκανε μαντάρα στην εκτέλεση. Για παράδειγμα η φάση του δευτέρου μέρους, όπου ο Μάνταλος του σκάβει τη μπάλα πάνω από την άμυνα, εκείνος την κατεβάζει μαεστρικά και ενώπιος ενωπίω με τον Μελίσσα αντί να μπει με τη μπάλα στα δίχτυα την έστειλε στην εξέδρα. Αυτή ήταν μια από τις φάσεις που έκαναν τον Νίκολιτς να ωρύεται στον πάγκο (εκτός από τον διαιτητή Μόσχου και τον VARίστα Φωτιά).

Διαφωνώ με όσους καταθέτουν κακεντρεχή σχόλια για παίκτες όπως ο Πήλιος. Να τους θυμίσω, ότι την ασίστ στον Μάνταλο την έδωσε ο Έλληνας αριστερός μπακ. Επίσης διαφωνώ με όσους Ενωσίτες ειρωνεύονται, ότι η ΑΕΚ πήρε Κουτέσα, Γιόβιτς και άλλους για να καταλήξει η ομάδα ξανά στον Μάνταλο. Ο Πέτρος έχει διαχρονική αξία και το έχει αποδείξει περίτρανα. Με το ότι ήρθε στην ΑΕΚ της Β' Εθνικής. Με το ότι γύρισε από δύο σοβαρούς τραυματισμούς και ήταν ατσάλινος. Με το ότι έδινε και την ψυχή του. Είναι ο αρχηγός και μπορεί να εμπνεύσει! Πέρσι ήταν ο άνθρωπος που διασώθηκε στα πλέι οφ. Ο μόνος που έπαιζε με την ψυχή του για την ΑΕΚ και επιβεβαίωσε γιατί ο Μελισσανίδης τον είχε σε τόσο βαθιά εκτίμηση. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τέτοιες αντιλήψεις. Δηλαδή εάν είχαν ζήσει το 1978, θα αναρωτιούνταν γιατί παίζει ο Μίμης Παπαϊωάννου που τον είχαμε από το 1962;

Για να επιστρέψουμε στο σήμερα. Η ΑΕΚ είναι για έντεκα παιχνίδια αήττητη. Θα μπορούσε να συνεχίσει το νικηφόρο σερί στη Λάρισα, αλλά κάποια στιγμή ήταν σίγουρο, ότι θα ερχόταν το στραβό αποτέλεσμα, από τη στιγμή που το πρόβλημα με τις ευκαιρίες φώναζε από μακριά. 1-0 με Αστέρα, 0-1 με Λεβαδειακό, 0-1 στο Αιγάλεω. Η Ένωση πρέπει να αποκτήσει την αποτελεσματικότητα που επιθυμεί ο προπονητής της και να τελειώνει τα παιχνίδια. Να δούμε τον Γιόβιτς με το Killer Instict που το έχει έμφυτο, αλλά το έχει θάψει. Αυτό όμως είναι ένα στοιχείο που δεν αποκτιέται κατά παραγγελίαν αλλά αποκτώντας ψυχολογία και με συνεχόμενα παιχνίδια, αφού μπούνε πιο δυνατά στην εξίσωση παίκτες, όπως ο Ζοάο Μάριο και ο Γκρούγιτς (ο πρώτος έπαιξε ως αλλαγή) και επιστρέψουν από τραυματισμούς Περέιρα και Γκατσίνοβιτς. Το πρωτάθλημα είναι ακόμα στην αρχή , η ομάδα του «Δικέφαλου» αετού έχει χρόνο για να διορθώσει αδυναμίες, υπάρχει και η διακοπή του Οκτωβρίου. Αυτό που χρειάζεται αυτή η ομάδα είναι δουλειά, υπομονή και στήριξη. Αυτή η ομάδα δείχνει, ότι αν βρει την κυνικότητα στην επίθεση, θα γίνει φαβορί τίτλου χωρίς αμφισβήτηση.