Η ΑΕΚ του Νίκολιτς, το επίτευγμα Μάνταλου και το μάθημα με Πιερό

Άλλη μία νίκη για την ΑΕΚ. Άλλο 1-0. Ακόμη ένα παιχνίδι χωρίς να δεχθεί γκολ. Ένα τέρμα έχει δεχθεί η ΑΕΚ έως τώρα σε αυτές τις πέντε αγωνιστικές στο πρωτάθλημα: Αυτό στη Λάρισα, από στημένη μπάλα και αδράνεια. Ένα γκολ που της έχουν στερήσει τους μοναδικούς βαθμούς που έχει χάσει ως τώρα. Το ζητούμενο είναι ξεκάθαρα οι νίκες και η αγωνιστική πρόοδος. Η ΑΕΚ τα κάνει και τα δύο. Και με τον Βόλο έβγαλε βέβαια, αγωνιστικά, προβλήματα, αλλά και μεγάλες αρετές στο παιχνίδι της.

Να πω την αλήθεια η αρχική 11άδα ήταν λίγο… μπερδεμένη. Κεντρικά χαφ οι Πινέδα – Μάνταλος. Δυο χαφ – εξτρέμ, ο επιθετικός μπακ Πενράις και μπροστά το δίδυμο Γιόβιτς – Πιερό. Ο προπονητής ήθελε να πάει το παιχνίδι στα άκρα και να παίξει με σέντρες κατά κύριο λόγο, προκειμένου να «ταϊστούν» οι δυο της σέντερ φορ. Δεν βγήκε το σενάριο στο πρώτο ημίχρονο. Και δεν βγήκε όχι από τακτικής προσέγγισης, αλλά διάθεσης των παικτών. Πολλά λάθη στον άξονα, εκ των οποίων αβίαστα. Όχι καλό και οργανωμένο πρέσινγκ, όχι πολλές κερδισμένες πρώτες και δεύτερες μπάλες. Όλα αυτά έφεραν ως αποτέλεσμα ελάχιστες φάσεις και τελικές. Μόλις τέσσερις έκανε η ΑΕΚ στο πρώτο μέρος.

Στην επανάληψη όλα άλλαξαν, γιατί οι παίκτες τα άκουσαν από τον Νίκολιτς στα αποδυτήρια και μπήκαν στο γήπεδο με άλλη διάθεση. Η ομάδα έπαιξε πιο σίγουρα και ήρθε το γκολ στο 54’ όταν ο Μάνταλος άνοιξε στον Ελίασον, αυτός με υπέροχη σέντρα βρήκε τον Πιερό, όπου σκόραρε ξανά με κεφαλιά – ψαράκι.

Η ΑΕΚ μετά το γκολ πήρε φόρα… Θα μπορούσε να βάλει και τρία και τέσσερα. Δεν το έκανε, βγάζοντας ξανά αναποτελεσματικότητα στην αντίπαλη εστία. Όταν μάλιστα το σύστημα από «καθαρό» 4-4-2 άλλαξε σε 4-2-3-1 και με τους Πινέδα, Μαρίν και Ζοάο Μάριο βγήκαν ακόμη περισσότερες φάσεις. Αν κάτι με προβληματίζει ως τώρα στα παιχνίδια της ΑΕΚ είναι πως έχει σημαντικά διαστήματα στο παιχνίδι της που δεν είναι καλή. Χθες όλο το πρώτο ημίχρονο είχε σοβαρό πρόβλημα στο δημιουργικό κομμάτι.

Τα θετικά όμως ήταν και είναι πολλά περισσότερο. Το βασικότερο το γεγονός ότι η ΑΕΚ έχει σταθερή αμυντική λειτουργία. Κόντρα σε έναν αντίπαλο με ποιότητα και δημιουργία (θυμίζω στο Βόλος – Ολυμπιακός ο Τζολάκης κράτησε τον Ολυμπιακό με μεγάλες επεμβάσεις πριν γίνει το 0-1 στο 77’ – το ματς έληξε 0-2), η ΑΕΚ δεν απειλήθηκε καθόλου σε όλο το ματς. Κι ας μην είχε αμυντικό χαφ στην 11άδα της. Δουλεμένη είναι η ομάδα και φαίνεται. Επίσης θετικό το γεγονός ότι η ΑΕΚ βγάζει ηρεμία. Δεν την πιάνει πανικός, όταν δεν αποδίδει αυτό που θέλει. Δεν «τρελαίνεται» μέσα στο γήπεδο. Συνεχίζει στη λογική του προπονητή της.

Ο Μάνταλος θυμίζει τις παλιές, αγνές εποχές 

Παιδιά όλα αυτά για μία νέα ομάδα, με νέο τεχνικό, σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα δεν είναι απλά πράγματα να συμβαίνουν. Κι όμως ο Νίκολιτς έχει βάλει ήδη τη σφραγίδα του και το γκρουπ πιστεύει στο σχέδιό του. Η συνέχεια θα είναι πιο απαιτητική σαφώς, καθώς ξεκινούν και τα ματς στο Conference. Τώρα θα πρέπει να αρχίσουν να βγαίνουν μπροστά ακόμη περισσότεροι παίκτες σε ατομικό επίπεδο.

Όπως έχει βγει ο Πέτρος Μάνταλος 11 χρόνια τώρα ουκ ολίγες φορές μπροστά… Ήταν μεγάλη η στιγμή για τον αρχηγό η χθεσινή. Έφτασε τις 400 συμμετοχές με την ΑΕΚ! Συγκλονιστικός αριθμός. Ζούμε σε μία εποχή όπου οι ποδοσφαιριστές παγκοσμίως δεν μένουν τόσα χρόνια σε ένα σύλλογο. Ο Μάνταλος θυμίζει κάτι από τα παλιά. Εποχές πιο αγνές. Όχι τόσο επαγγελματικές. Έχει ζήσει στην ΑΕΚ τα πάντα. Χαρές, πίκρες, δύσκολες στιγμές, αμφισβήτηση, αποθέωση. Αξίζει όσα βιώνει τώρα στην ΑΕΚ. Του αξίζει αυτή η αποθέωση. Μπήκε σε ένα κλειστό γκρουπ παικτών όπως ήταν οι Παπαϊωάννου, Μανωλάς, Σαβέφσκι, Κασάπης. Καλά να είναι ο «Πετράν» να συνεχίσει και να κλείσει την καριέρα του στην ΑΕΚ κατακτώντας κι άλλους τίτλους.

Επιλέγω να μη γράψω σήμερα κάτι άλλο για παίκτες από το ματς της Κυριακής. Ο Μάνταλος και η στιγμή του βάζουν τα υπόλοιπα σε δεύτερη μοίρα από τη στιγμή που και η ΑΕΚ κέρδισε.

Μόνο ένα πράγμα: Η ΑΕΚ βρήκε πάλι νίκη με γκολ του Πιερό. Πριν ένα μήνα λέγαμε και γράφαμε για τον συγκεκριμένο πολλά. Αναγνωρίζαμε ότι «ματώνει» και τα δίνει όλα σε κάθε παιχνίδι, όμως έμπαινε ένα μεγάλο «αλλά» στο τέλος κάθε τέτοιας πρότασης.

Ένα μήνα μετά και ο Πιερό έχει βρει δίχτυα τέσσερις φορές, σε όσες έχει ξεκινήσει βασικός, χαρίζοντας νίκες στην ΑΕΚ σε πρωτάθλημα και Κύπελλο. Αυτός «ξεκλειδώνει» με τα γκολ του τις αντίπαλες άμυνες. Δεν έγινε… Γουεά ο Φραντζί. Και ούτε θα γίνει. Είναι όμως ένα ακόμη ποδοσφαιρικό παράδειγμα, ώστε να μην βάζουμε τους παίκτες σε έντονη αμφισβήτηση, αν ένα «φεγγάρι» δεν τους βγαίνουν πράγματα στο γήπεδο… Yπομονή και πίστη...