Γελάει μέσα του ο Μπενίτεθ - Μόνο ο ΠΑΟΚ δεν κατάλαβε τι έγινε στη Λεωφόρο!

Βάλσαμο και υπερπολύτιμη ταυτόχρονα η νίκη του Παναθηναϊκού επί του ΠΑΟΚ στην Λεωφόρο - Οι λόγοι προφανείς και δεν χρειάζεται περαιτέρω αναλύσεις γι αυτό. Ο καθένας καταλαβαίνει ότι στην κατάσταση -βαθμολογική και γενικότερη- που ήταν ο Παναθηναϊκός πριν το παιχνίδι, οποιοδήποτε άλλο αποτέλεσμα θα ήταν καταστροφικό.

Ο μόνος ίσως που δεν πήρε πρέφα πόσο χωρίς αύριο ήταν το παιχνίδι για τον Παναθηναϊκό, ήταν ο... ΠΑΟΚ.
Που πήγε στην Λεωφόρο με ένα μπλαζέ στιλάκι και μια υπεροψία που το ποδόσφαιρο κυριολεκτικά την σιχαίνεται και την τιμωρεί όπου την βρίσκει.
Πασίτσες, ανάλαφρο στιλάκι χωρίς ένταση και μια αγωνιστική συμπεριφορά του στιλ... είμαστε ομαδάρα, άστους να παίζουν εμείς έτσι κι αλλιώς θα κερδίσουμε, κάποια στιγμή θα βάλουμε ξανά και ένα και δύο και τρία γκολ και θα γυρίσουμε στην Θεσσαλονίκη καβάλα στ' άλογο και στην βαθμολογία.

Αυτή ακριβώς η αγωνιστική συμπεριφορά βρήκε απέναντί της το ακριβώς αντίθετο, δηλαδή το... εδώ δεν μας παίρνει δεν πα να παίζουμε και με την... Μπαρτσελόνα πρέπει να κερδίσουμε γιατί αλλιώς χανόμαστε και σαν ομάδα αλλά και ατομικά.

Χωρίς να υπολογίσουμε αξίες των δύο ομάδων, ποιοτικά χαρακτηριστικά παικτών, κινήσεις των προπονητών και μια σειρά άλλους παράγοντες που συνήθως καθορίζουν το αποτέλεσμα τέτοιων αγώνων και μόνο η μονομαχία και σύγκρουση ανάμεσα στο πως αντιμετώπισαν οι δύο ομάδες το παιχνίδι, αρκούσε από μόνη της για να καθορίσει και το τελικό αποτέλεσμα.

Γιατί κατά τα άλλα δεν είχαμε κάτι φοβερό και τρομερό, κάποιες μαγικές κινήσεις ή αποφάσεις ή κάτι εξτρίμ ποδοσφαιρικά σε ότι αφορά την απόδοση των δύο ομάδων μέσα στο γήπεδο, με εξαίρεση φυσικά την μαγική στιγμή στο γκολ του Κωσταντέλια.

Ο Παναθηναϊκός πήρε τα ηνία του αγώνα, αυτή την φορά η τύχη του χαμογέλασε και στις τρεις πρώτες ευκαιρίες που δημιούργησε πέτυχε δυο γκολ, συμπεριφέρθηκε ξανά με τον... αγαπημένο τρόπο δηλαδή... όλοι πίσω να φυλάξουμε το σκορ στο δεύτερο ημίχρονο και όταν ο ΠΑΟΚ κατάλαβε ότι για να μην φύγει ηττημένος από την Λεωφόρο δεν αρκούσαν τα... πρωτοσέλιδα και η αποθέωση πριν το παιχνίδι αλλά έπρεπε να προσπαθήσει και μέσα στο γήπεδο και ήταν αργά και δεν ,μπόρεσε να γυρίσει το κουμπί και από την... υπεράνω συμπεριφορά να παλέψει για κάτι που θα τον γλίτωνε από το αναπόφευκτο.

Από κει και πέρα όμως...

Αυτή η απίστευτη ευκολία με την οποία σύσσωμος ο Παναθηναϊκός αλλάζει μέσα σε τρεις και τέσσερις μέρες την άποψη του για το έμψυχο υλικό του ανάλογα με το αποτέλεσμα μόνο καλός σύμβουλος δεν είναι για την συνέχεια.

Από το... διώξτε τους όλους, στην... κατάθεση ψυχής

Κανείς λογικός άνθρωπος δεν γίνεται να μην... χαμογελάσει τουλάχιστον, όταν ακούει και διαβάζει από χθες για ατσάλινους μαχητές, για σούπερ παικταράδες που έκαναν κατάθεση ψυχής, για... αστέρια που ανασύρθηκαν ξεχασμένα στα αζήτητα για τους ίδιους που λίγα μόλις εικοσιτετράωρα πριν διάβαζε διώξτε τους όλους, είναι ανίκανοι να φοράνε αυτή την φανέλα, είναι άνιωθοι και λίγοι, δεν ξέρουν να κάνουν πρωταθλητισμό και όλα τα σχετικά.

Κανείς λογικός επίσης άνθρωπος, δεν γίνεται να μην αναρωτηθεί -τουλάχιστον να αναρωτηθεί δηλαδή- για το πώς θα μας βλέπει ο Μπενίτεθ σαν χώρα και σαν ομάδα, όταν μετά από ένα παιχνίδι σχετικά λογικό και στον σχεδιασμό και στις... αναγκαστικές έτσι κι αλλιώς επιλογές στην ενδεκάδα και στην εξέλιξή του, διαβάζει την επόμενη για... μαγικές συνταγές Μπενίτεθ, για.... υποκλίσεις στην προπονητική του ιδιοφυία, για μεταμόρφωση του βάτραχου σε πρίγκηπα μέσα σε δυο εβδομάδες.

Μιλάμε ο άνθρωπος θα γελάει από μέσα του και θα σχηματίσει σίγουρα την εντύπωση πως εδώ ήρθε σε μια ομάδα με τριτοκοσμική ποδοσφαιρικά νοοτροπία και λογική και πως θα αρκεί από δω και πέρα να της πουλήσει... χάντρες και καθρεφτάκια για να απολαμβάνει συνεχώς και ανεξαρτήτως της δουλειάς του και των αποτελεσμάτων της, την αποθέωση και τους ύμνους.

Βέβαια το όνομά του και το βιογραφικό του λέει, πως είναι σοβαρός άνθρωπος για να επηρεαστεί από τέτοιες σαχλαμάρες και υπερβολές.

Δεν παύει όμως να είναι κι αυτός... άνθρωπος και αν μη τι άλλο, ακόμα και αν υποκύψει στην γοητεία της σαχλαμάρας και των... εύκολων θριαμβολογιών, σίγουρα θα επηρεαστεί όσο νάναι απ' αυτή την ατμόσφαιρα γύρω και δίπλα του.

Κι αυτό είναι το τελευταίο που έχει ανάγκη και ο ίδιος και η ομάδα του.

Αυτό που πάνω απ' όλα έχουν όλοι στον Παναθηναϊκό ανάγκη, είναι να κοιτάνε διαρκώς την βαθμολογία να βλέπουν συνεχώς ότι εξακολουθούν να είναι πίσω από.. Λεβαδειακό και Βόλο, ότι ακόμα κοιτάνε την κορυφή από... απόσταση και ότι ανήκουν όλοι τους σε ένα οργανισμό και μια ομάδα που έχει ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ χρόνια να στρίψει και σηκώσει ένα πρωτάθλημα.

Γι' αυτό και περίσσιες και υπερφίαλες που δεν πατάνε στην πραγματικότητα αναλύσεις, αποθεώσεις και... υποσχέσεις μέσω... προβλέψεων με μπόλικα "θα", δεν έχουν θέση όποιο μεμονωμένο καλό αποτέλεσμα και αν έρθει.

Το μόνο που χρειάζεται είναι, δουλειά, ταπεινότητα, συνειδητοποίηση της θέσης που βρίσκεται χρόνια τώρα ο Παναθηναϊκός, ΑΠΑΙΤΗΣΗ απ' όλους για συμπεριφορά, νοοτροπία, δουλειά και αποτελέσματα μεγάλης ομάδας και τίποτα άλλο.

Προς το παρόν τουλάχιστον.