Γράφει ο Μενέλαος Σεβαστιάδης...

Ο Ηλίας Ζούρος και οι παίκτες του, στον ένα μήνα που βρίσκονται μαζί και δέκα μέρες πριν από το τζάμπολ του Ευρωμπάσκετ με αντίπαλο τη Βοσνία στις 31 Αυγούστου, μπορεί να μην έχουν κερδίσει τίποτα... επίσημο, έχουν όμως αποκτήσει πολλά εφόδια για το ταξίδι στην Λιθουανία.

Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, αυτή η ομάδα που συγκεντρώθηκε με σοβαρές απουσίες παικτών, και στην πορεία τής προέκυψαν κι άλλες, έφτασε σε κάποιο σημείο να αντιμετωπίζεται με... συμπάθεια. «Την αγαπάμε την Εθνική, θα τη στηρίξουμε και στα δύσκολα», είπαν πολλοί, προβλέποντας ένα δύσκολο καλοκαίρι με χαμηλά τον πήχη. Αλλωστε, προτού καν πιάσουν δουλειά ο Ζούρος και οι παίκτες του, ελάχιστοι εκτός ομάδας είχαν μεγάλες προσδοκίες απ' αυτήν. Ακουγες ότι «επειδή υπάρχουν μερικοί παλιοί και είναι βατές οι πρώτες φάσεις μπορεί να φτάσουμε στα χιαστί». Κι εκεί... τέλειωναν οι υπολογισμοί. Οι παίκτες και το επιτελείο δούλευαν, κάποια στιγμή ήρθε η ώρα να αρχίσουν να δείχνουν τη δουλειά τους και οι φύσει παρορμητικοί Ελληνες άλλαξαν τροπάριο.

Μέσα στην ομάδα χαμογελούν πλέον. Με νόημα για τις γνώμες που αλλάζουν εύκολα, με ουσία για το πώς πηγαινει η δουλειά. Αυτό είναι εξάλλου και το δικό τους έργο, το δικό τους μέλημα, η δική τους έγνοια. Δεν έχει και νόημα να συνεχιστεί αυτή η ιστορία με «τους παρόντες και τους απόντες». Χάσιμο χρόνου και αυτοσυγκέντρωσης είναι. Εξάλλου το είχαμε ζήσει και πριν δυο χρόνια στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας. Τότε, όταν ολοκληρώθηκε η θριαμβευτική πορεία μέχρι το βάθρο, οι διεθνείς είχαν βγάλει από μέσα τους πικρίες που φάνηκε ότι τους απασχολούσαν.

Πάμε στα φρέσκα κουλούρια. Το πρώτο πράγμα που κέρδισε αυτή η Εθνική μέχρι τώρα είναι τα 8 από τα 9 φιλικά που έχει παίξει. Κατ' επέκταση, κέρδισε αυτοπεποίθηση, αφού είναι διαφορετικό πράγμα να νιώθεις ότι δουλεύεις σωστά στις προπονήσεις και άλλο να το βλέπεις αυτό να μετουσιώνεται σε πράξη και πάνω στο παρκέ, με αντίπαλο, στις περισσότερες περιπτώσεις, υπολογίσιμο. Νέα ομάδα, με πολλά νέα πρόσωπα, και είναι λογικό για τους πρωτάρηδες να υπάρχουν ερωτήματα που πρέπει να ξεπεραστούν προτού αρχίσουν τα επίσημα παιχνίδια.

Είναι φανερό στα μάτια όλων ότι αυτή η ομάδα ξέρει τι θέλει να παίξει. Και επίσης, ξέρει και πώς να το παίξει. Εχει ταξινομήσει τα δυνατά και τα λιγότερα δυνατά σημεία της, έχει βρει τρόπους να εκμεταλλεύεται τα μεν και να συγκαλύπτει τα δε. Εχει επίσης σταδιακή βελτίωση και αυτό είναι πολύ σημαντικό. Μέρα με την ημέρα εμφανιζεται καλύτερη, με μεγαλύτερο ρεπερτόριο και κυρίως με μεγαλύτερη διάρκεια στα καλά διαστήματά της. Αρα, στις δέκα μέρες που απομένουν, λογικά, μπορεί να φτάσει στο ανώτερο σημείο, όπως το έχουν σχεδιάσει ο Ζούρος και οι συνεργάτες του.

Τίποτα δεν θα είναι εύκολο για την Εθνική στο Ευρωμπάσκετ. Τίποτα δεν μπορεί να θεωρείται εγγυημένο εκ των προτέρων σε μια διοργάνωση που αναμένεται «φωτιά» για πολλούς. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι το «τσεκάρισμα» και από τα ίδια τα μέλη της ομάδας απέναντι στις αντοχές τους θα ενταθεί από την επίσημη πρεμιέρα.

Διότι πολλές φορές μπορεί να λειτουργήσει αλλιώς ο αθλητής από τα ματς προπόνησης σε αυτά που κάθε ένα κρίνει κάτι και έχει το άγχος της νίκης.

Πλέον όμως είναι επαρκές το δείγμα για να πειστεί κάποιος ότι υπάρχουν σχέδιο, αγωνιστικός προσανατολισμός, πολύ ταλέντο, αρκετή πείρα, τεράστια επιθυμία και αθλητικός εγωισμός. Δηλαδή όλα τα συστατικά της επιτυχίας.

Πηγή: Εξέδρα

Εθνική LIFE Ελλάδα Μπάσκετ SPORTS