Ο Αμερικανός αναλυτής Μάικλ Ρούμπιν σε άρθρο του στη National Interest υποστηρίζει ότι, αν υπάρξει κατάρρευση του ιρανικού καθεστώτος, οι ΗΠΑ οφείλουν να ενεργήσουν αποφασιστικά για να εντοπίσουν, συλλάβουν και δικάσουν τα στελέχη της Qods Force που ευθύνονται για την επίθεση κατά Αμερικανών στο Ιράκ. Μία καθυστερημένη, αλλά κρίσιμη ευκαιρία για να αποκαταστήσουν την τιμή και να ενισχύσουν την αποτροπή.

Διαβάστε αναλυτικά το άρθρο:

Το 2003, ο Πρέσβης Ράιαν Κρόκερ και ο αξιωματούχος του Εθνικού Συμβουλίου Ασφαλείας Ζαλμάι Χαλιλζάντ ταξίδεψαν στην Ελβετία για να συναντηθούν κρυφά με τον Μοχάμαντ Τζαβάντ Ζαρίφ, πρώην πρέσβη του Ιράν στον ΟΗΕ (και μετέπειτα υπουργό Εξωτερικών). Ο Βρετανός Υπουργός Εξωτερικών Ρόμπιν Κουκ είχε παρόμοια συνάντηση με τον Ιρανό ομόλογό του Καμάλ Χαραζί.

Το μήνυμα που μετέφεραν στους Ιρανούς ομολόγους τους ήταν ξεκάθαρο: Ο πόλεμος με το Ιράκ του Σαντάμ Χουσεΐν ήταν επικείμενος, αλλά το Ιράν δεν ήταν στόχος.

Ζήτησαν—και έλαβαν—διαβεβαιώσεις από το Ιράν ότι η Ισλαμική Δημοκρατία δεν θα παρενέβαινε στο Ιράκ ούτε θα πείραζε Αμερικανούς πιλότους που ενδέχεται να προσγειώνονταν εκτάκτως στο Ιράν.

Μην Ξεχνάτε Τι Έκανε το Ιράν

Με απλά λόγια, οι Ιρανοί αξιωματούχοι είτε είπαν ψέματα σκόπιμα στους Αμερικανούς και Βρετανούς ομολόγους τους είτε δεν είχαν την επιρροή να γνωρίζουν τα σχέδια του Σώματος των Φρουρών της Ισλαμικής Επανάστασης. Σε κάθε περίπτωση, το αποτέλεσμα ήταν το ίδιο: Μόλις ξεκίνησε η Επιχείρηση Ιρακινή Ελευθερία, η Δύναμη Κουντς του Σώματος των Φρουρών εισέβαλε μαζικά στο Ιράκ με δύο στόχους: να πυροδοτήσει εξέγερση και να σκοτώσει Αμερικανούς.

Μόνο στο Ιράκ, αντάρτες που υποστηρίζονταν από το Ιράν, τόσο Σιίτες όσο και Σουνίτες, σκότωσαν εκατοντάδες Αμερικανούς. Τα περισσότερα από τα εκρηκτικά διαμορφωμένα βλήματα που κατέστρεψαν αμερικανικά τεθωρακισμένα οχήματα προέρχονταν από το Ιράν.

Για πολύ καιρό, οι δράστες αυτών των δολοφονιών διέφευγαν της δικαιοσύνης. Διαδοχικές αμερικανικές κυβερνήσεις—από του Μπαράκ Ομπάμα έως του Ντόναλντ Τραμπ—έκλειναν τα μάτια σε όσους Ιρανούς σκότωσαν Αμερικανούς στο όνομα της διπλωματίας. Αν και διαδοχικοί Υπουργοί Εξωτερικών μπορεί να συμβούλευσαν τέτοιες κινήσεις, ήταν λάθος.

Οι Ιρανοί ηγέτες δεν ήταν ποτέ ειλικρινείς για τη διπλωματία, αλλά την έβλεπαν ως στρατηγική ασύμμετρου πολέμου για να δέσουν τα χέρια των αντιπάλων τους, ενώ η Τεχεράνη συνέχιζε την ατζέντα της, είτε απευθείας είτε μέσω μεσαζόντων. Αυτή η διπλωματία είχε τεράστιο κόστος, όχι μόνο καθιστώντας αναπόφευκτη τη σημερινή επίθεση, αλλά και υπονομεύοντας την αποτροπή των ΗΠΑ. Ουσιαστικά, το μάθημα που έμαθε η Τεχεράνη στη Βηρυτό το 1983, στο Χομπάρ το 1996 και στο Ιράκ από το 2003 είναι ότι μπορούσε να αποφύγει την ευθύνη για τη δολοφονία Αμερικανών.

Τι Πρέπει να Κάνει ο Τραμπ Αν Πέσει το Ιράν

Εάν το Ισραήλ αποκεφαλίσει την ιρανική ηγεσία και το καθεστώς πέσει, η κυβέρνηση Τραμπ πρέπει να στείλει ερευνητές για να εντοπίσουν, να συλλάβουν και να ανακρίνουν αυτούς που ευθύνονται για τη δολοφονία Αμερικανών και τη χρηματοδότηση της εξέγερσης.

Κάποιοι πρέπει να εκδοθούν στις Ηνωμένες Πολιτείες για να εκτίσουν ισόβια κάθειρξη· άλλοι μπορούν να έχουν την ευκαιρία να προσφέρουν πληροφορίες ως μάρτυρες.

Σε κάθε περίπτωση, όπως οι Ηνωμένες Πολιτείες κατέστησαν σαφές ότι δεν θα σταματούσαν να κυνηγούν τον ηγέτη της Αλ Κάιντα Οσάμα Μπιν Λάντεν, έτσι και δεν πρέπει να ησυχάσουν μέχρι ο Χασάν Καζεμί Κομί, ο πρώην διοικητής της Δύναμης Κουντς, ή ο αρχηγός της Κουντς Εσμαΐλ Καανί, να είναι είτε σε δεσμά είτε σε φέρετρα.

Όπως το Ισραήλ έκλεψε το πυρηνικό αρχείο του Ιράν, έτσι και οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να κατασχέσουν το αρχείο της Δύναμης Κουντς για να αποκαλύψουν όχι μόνο τους Ιρανούς που βοήθησαν την τρομοκρατική ομάδα, αλλά και την ταυτότητα Αράβων, Ευρωπαίων, ακόμη και Αμερικανών που συνειδητά ή ασυνείδητα βοήθησαν την ομάδα.

Η αμερικανική υπηκοότητα δεν πρέπει να είναι ελεύθερο δελτίο αποφυλάκισης εάν Αμερικανοί αξιωματούχοι ή μέλη δεξαμενών σκέψης ενήργησαν συνειδητά ως μη εγγεγραμμένοι ξένοι πράκτορες για λογαριασμό της Ισλαμικής Δημοκρατίας.

Το Ισραήλ μπορεί να ξεκίνησε αυτή την επίθεση με βάση υπολογισμούς των εθνικών του συμφερόντων, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες πρέπει να παραμείνουν αμέτοχες και να αφήσουν τα δικά τους συμφέροντα χωρίς διεκδίκηση.

Η δικαιοσύνη μπορεί να καθυστέρησε για δεκαετίες σε ορισμένες περιπτώσεις, αλλά εάν οι αμερικανικές αρχές μπορούν να εκμεταλλευτούν τις ισραηλινές ενέργειες για να αποδώσουν δικαιοσύνη στα αμερικανικά θύματα της ιρανικής τρομοκρατίας, δεν πρέπει να διστάσουν.

Μάικλ Ρούμπιν Ιράν Ισραήλ ΗΠΑ LIFE