Δεν είναι παρά τρεις από τις δεκάδες εκφράσεις με τις οποίες ο ελληνικός Τύπος υποδέχτηκε τη νίκη του Νικ Κύργιου επί του Ραφαέλ Ναδάλ στο Γουίμπλεντον. Χωρίς βέβαια στο επόμενο ματς και την ήττα του ο Μίλος Ράονιτς να τον έχει αντίστοιχα «αλαλιάσει», «ξεπατώσει» για να μην πω χειρότερα. Ο Κύργιος μου φαίνεται καλός τενίστας. Καλύτερος από τον Μάρκο Παγδατή όταν πριν από οκτώ χρόνια είχε φτάσει στον τελικό του Australian Open χάνοντας από τον Φέντερερ στον τελικό. Μέχρι όμως ο Κύργιος να καταφέρει τον Ναδάλ να υποκλιθεί έχει πολλά ψωμιά να φάει. Για να τον «ταπεινώσει» ή να τον «ξεφτιλίσει» δεν υπάρχει περίπτωση. Τέτοιο πράγμα δεν υπάρχει στον αθλητισμό.

 

Όπως από σήμερα δεν υπάρχει και Στοχ στον ΠΑΟΚ. Μιλάμε για τον ποιοτικότερο παίκτη της ομάδας, που η απόδοσή του ήταν με τα πάνω και τα κάτω της, αλλά στα πάνω της έφτανε για όλη την ομάδα. Βάλε ότι φεύγει ο Λούκας και ο Βούκιτς, βάλε ότι ακόμα σε παζάρι χωρίς αντίπαλο ο Σαββίδης δεν μπορεί να κλείσει τον Λίνο και στον ΠΑΟΚ η μόνη σωτηρία είναι ο Πάμπλο Γκαρσία που για να κρατηθεί ο κόσμος πρέπει να ξεκινήσει τους τσαμπουκάδες από τα φιλικά.

 

Και μαζί με τα αγωνιστικά το χειρότερο είναι ότι για τον Σαββίδη πάνε περίπατο και οι συμμαχίες της Ηθικής Λίγκας. Γιατί εκτός της ορατής συμμαχίας στη Σούπερ Λίγκα που ο Ολυμπιακός έβαλε πρόεδρο τον Αγραφιώτη και ο Παναθηναϊκός τον Σωπήλη υπάρχει και περαιτέρω προέκταση. Ο Θεός, ο Βαγγέλης και ο Αλαφού -και όχι απαραίτητα σε αυτή την σειρά- να με συγχωρήσουν αλλά από ό,τι μου είπαν συνεργασία των δύο πλευρών υπάρχει και στα media. Οχι να κάνουν κανάλι μαζί, αλλά να πάρουν ραδιόφωνα. Ο κάθε ένας το δικό του. Η πλάκα είναι ότι αυτό που όλοι νομίσατε ότι θα χτυπήσει ο ένας και αυτό που νομίσατε ότι θα χτυπήσει ο άλλος, ισχύει. Μόνο που ισχύει αντίστροφα.

 

Για να το γράψω επακριβώς δεν μιλάμε για συμμαχία, αλλά για σύμφωνο μη επίθεσης, που αν πάει καλά, μπορεί να προεκταθεί. Και το «αν πάει καλά» είναι αβέβαιο, αφού τέτοιες σχέσεις μπορούν σε μια στιγμή να αλλάξουν. Σε υψηλό ή λιγότερο υψηλό βαθμό. Πάντως για την ώρα στον δεύτερο βαθμό η σχέση Αγραφιώτη-Σωπήλη στην κλήρωση των αγώνων της Σούπερ Λίγκας έμοιαζε καλή. Οχι μόνο κάθισαν στο ίδιο τραπέζι, αλλά έφυγαν και μαζί.

 

Οι λόγοι της προσέγγισης Αλαφούζου-Μαρινάκη φυσικά δεν ανακοινώθηκαν. Κάτι τυπικά έγιναν γνωστά, αλλά αυτό που μπορώ να πω είναι ότι τέτοιες προσεγγίσεις γίνονται για δύο λόγους. Οταν υπάρχει περίπτωση να σχηματιστεί ένα μονοπώλιο και αν υπάρχει λόγος να σχηματιστεί μια συμμαχία για να αντιμετωπιστεί ένας κοινός εχθρός. Το πρώτο, δηλαδή η δημιουργία μονοπωλίου δεν μπορώ να διανοηθώ πού θα μπορούσε να γίνει. Το δεύτερο, με τον κοινό εχθρό, το όνομα ακούγεται, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί ο Αλαφούζος. Μπορεί να μην έχουν καμία αγάπη, αλλά και ντόκια δεν έχουν να χωρίσουν.

 

Ο ΙβΑν Σαββίδης, ο οποίος δεν βλέπω να περιλαμβάνεται στο σύμφωνο (που θα έλεγε και ο ίδιος) Ρίμπεντροπ-Μολότοφ, θα πρέπει να βρει συμμάχους. Η λογική κίνηση θα ήταν να γίνει κατά την πλευρά της ΑΕΚ, που είναι και προσφυγική ομάδα και αποκτά και ιδεολογικό υπόβαθρο. Μόνο που η ΑΕΚ είναι ένα χρόνο πριν τη Σούπερ Λίγκα αλλά ούτε ο Σαββίδης έχει να προσφέρει κάτι. Οπότε τον βλέπω να ξηγιέται Λούκι Λούκοφ, μοναχικός Ρώσος καουμπόι και ό,τι βρέξει ας κατεβάσει.

 

Της κλήρωσης τα ωραία...

 

Η κλήρωση των αγώνων της Σούπερ Λίγκας ήταν για μένα ένα σπέσιαλ γεγονός. Οχι μόνο γιατί την παρακολούθησα δίπλα στον Κίμωνα Κοκορόγιαννη, αλλά επειδή όπως κάθε χρόνο μπορώ να βλέπω όλους μαζί τους παράγοντες του ποδοσφαίρου. Χωρίς μάλιστα να έχουν αρχίσει να πλακώνονται, αφού η σεζόν δεν έχει αρχίσει.

 

Στην πίσω σειρά καθόταν ο Γιάννης -Τα έχω δει όλα- Κομπότης. Μόνος σε δύο καθίσματα απόσταση από τον Βασίλη Κοντοβαζαινίτη άκουγε τη σειρά των αγώνων κάνοντας αυτόματα τους υπολογισμούς όχι μόνο πότε σώνεται ο Λεβαδειακός, αλλά σε ποια αγωνιστική θα σωθεί ο κάθε ένας, πότε θα πέσουνε αυτοί που είναι να πέσουν και πότε θα δίνει βαθμούς ο ένας και θα χρειάζεται ο άλλος. Είμαι βέβαιος ότι αν κάποιος ρωτήσει σήμερα τον Γιάννη τον Κομπότη τι θα γίνει στη Σούπερ Λίγκα μπορεί να πει όλα τα αποτελέσματα. Για να μην πω και τις καλύτερες φάσεις.

 

Παραδίπλα ο Βασίλης Κοντοβαζαινίτης μίλαγε συνεχώς στο κινητό με τον Πιαλόγλου δίνοντάς του τη σειρά των ματς της Ξάνθης. Αυτοί που δεν ξέρουν από ποδόσφαιρο θα πούνε αφού η κλήρωση μεταδιδόταν απευθείας τι χρειαζόταν να δίνει τηλεφωνικά τα ματς ο Κοντοβαζαινίτης. Η απάντηση είναι ότι η διαφορά είναι ίδια με το χειροποίητο και το βιομηχανικό πουλόβερ. Μπορεί το δεύτερο να είναι τέλεια πλεγμένο αλλά στο πρώτο τη διαφορά την κάνουν οι κόμποι. Αλλο να ακούς την κλήρωση ορθοφωνικά από τον Μιχάλη Αναγνώστου και άλλο να σου τη δίνει ο Κοντοβαζαινίτης με σπιναρίσματα.

 

Στο τραπέζι του δείπνου ανάμεσα σε άλλους καθόταν ο σύμβουλος του Ανδριανού, Τόμι Σχοινάς. Αναφέρθηκε κυρίως στον νόμο περί αθλητισμού που το υπουργείο πιστεύει ότι θα περάσει το αργότερο τον Σεπτέμβριο. Είπε ότι ο νόμος θα έχει εκπλήξεις από τις οποίες μερικές θα είναι σκληρές αφήνοντας να υπονοηθεί ότι τα μέτρα θα αφορούν τους χούλιγκαν και κατά δεύτερο τους παράγοντες, Σε γενικές γραμμές αυτά που είπε ακούστηκαν θετικά με μία αίρεση. Ο νόμος να εφαρμοστεί. Κάτι που θα πρέπει να συνυπολογίσει το υπουργείο αποφεύγοντας να βάλει άρθρα που θα είναι ανεφάρμοστα. Και δεύτερον να προσπαθήσει να τον περάσει σύντομα γιατί αυτή η κυβέρνηση θα είναι από 4-9 μηνών.

Πηγή: SportDay
 

Σαββίδης Ποδόσφαιρο Superleague ΠΑΟΚ SPORTS