"Τσουνάμι" τιμωριών απειλεί την ιταλική μπάλα - Φόβοι για νέο... σκάνδαλο Μότζι και υποβιβασμό!

Την ερχόμενη Τετάρτη η Γιουβέντους θα μάθει εάν θα της επιστραφούν ή εάν θα παραμείνουν οι 15 βαθμοί τιμωρίας που της αφαιρέθηκαν τον Φεβρουάριο για σωρεία παραβάσεων, αλλά και αλλοιώσεων των ισολογισμών της. Βαθμοί, έχει σημασία, που εάν της επιστραφούν θα της επιτρέψουν να σκαρφαλώσει και πάλι στη 2^η θέση του Campionato. Από την έρευνα των «πάρε δώσε» των bianconeri όμως, προέκυψαν παρατυπίες από δώδεκα ακόμη ομάδες: Νάπολι, Λάτσιο, Ρόμα, Αταλάντα, Μπολόνια, Ουντινέζε, Σασσουόλο, Σαμπντόρια, Σαλερνιτάνα, Κάλιαρι, Τζένοα και Μπάρι… Τι θ’ απογίνει με όλες αυτές;

Αυτό σημαίνει ότι η ομάδα ειδικών ποινικών της Coni (Ιταλική Ολυμπιακή Επιτροπή) δεν θ’ ασχοληθεί μόνο με τα φουσκωμένα συμβόλαια ποδοσφαιριστών της Γιουβέντους ή με τα κρυφά, ιδιωτικά συμφωνητικά που υπέγραψε με τον κάθε ποδοσφαιριστή της, αλλά θα πρέπει να πάρει θέση και για όσες, από τις υπόλοιπες δώδεκα συναίνεσαν ή βοήθησαν τους bianconeri να παρανομήσουν αποκρύπτοντας ή αλλοιώνοντας τις όποιες αγοραπωλησίες έγιναν τα τελευταία πέντε, τουλάχιστον χρόνια. Παρανομώντας, φυσικά κι οι ίδιες.

Για την ώρα θα εκδικαστεί η υπόθεση της επιστροφής ή της παραμονής του -15 που είχε επιβληθεί στη Γιουβέντους ξεσηκώνοντας τότε τους νομικούς κύκλους οι οποίοι κραύγαζαν για αδικία και σαφές κενό νόμου αφού το -15 δεν προβλέπεται πουθενά και δεν προκύπτει από κανέναν απολύτως κανονισμό. Με αυτή τη λογική, αναρωτιούνταν, και σωστά, γιατί δεν της επιβλήθηκε τιμωρία -5 ή -25;

Όσο προχωρούσαν οι έρευνες της Εισαγγελίας του Τορίνο, όλο και έβγαινε κάτι καινούργιο σε βάρος της ομάδας που λατρεύεται, αλλά παράλληλα μισιέται όσο καμία άλλη στην Ιταλία. Παίκτες που αγοράστηκαν 1εκ. ευρώ, αλλά δηλώθηκαν 18, ξανά πουλήθηκαν 35 και μετά ξανά ήρθαν στο Τορίνο τσάμπα: ως δανεικοί. Ιδιωτικά συμφωνητικά για τις μηνιαίες αποδοχές των ποδοσφαιριστών κατά τη διάρκεια της πρώτης πανδημίας, ωστόσο πολύ διαφορετικά από εκείνα που είχαν κατατεθεί στην Ομοσπονδία. Σωρεία παρατυπιών και παρανομιών που εύλογα σκόρπισαν τον πανικό στην πλειοψηφία των οπαδών της Γιουβέντους που ήδη φοβούνται ακόμη και το déjà vu του υποβιβασμού του 2006 για το σκάνδαλο, τότε, Μότζι.

Κι έτσι, έρευνα με την έρευνα, δίκη με τη δίκη, η σεζόν των bianconeri ταξιδεύει σ’ ένα παράλληλο, με του γηπέδου σύμπαν: του δικαστικού. Που με τη σειρά του είναι διπλός, ποινικός και αθλητικός με παραβιάσεις συγκεκριμένων άρθρων του κανονισμού, περί τιμιότητας και διαφάνειας και που ενδέχεται να επιφέρουν ποινές πολύ σοβαρότερες, από ένα απλό, χρηματικό πρόστιμο.

Μοναδικό ελαφρυντικό, και καθόλα δίκαιο στην υπερασπιστική γραμμή της ομάδας, το ερώτημα, είναι δυνατόν να υπάρχουν ιδιωτικά συμφωνητικά χωρίς τη συναίνεση και των δύο πλευρών; Όχι, δεν είναι. Και τότε γιατί την πληρώνει πάντα και μόνο η Γιουβέντους;

Αυτή είναι κι η κλασική ερώτηση του 1 εκατομμυρίου. Γιατί είναι χρόνια που είχε και έχει λερωμένη τη φωλιά της. Γιατί με το σκάνδαλο Μότζι αποδείχθηκε η ύπαρξη ενός συστήματος, διαιτητών, παικτών και παραγόντων που υπό την ψυχολογική ομηρία και με υποσχετικές ανταλλαγμάτων, φθηνών ποδοσφαιριστών βοηθούσαν έμπρακτα τους bianconeri να πετύχουν τον σκοπό τους.

Σωστά, λοιπόν να τιμωρηθεί η ομάδα, εφ’ όσον αποδειχθεί ότι λάνθανε συστηματικά. Ακόμη όμως και ως προς τη βαρύτητα της όποιας τιμωρίας θα πρέπει να υπάρξει μία ίση δικαιοσύνη, κι όχι υπερβολική. Μία σωστή και όχι υποδειγματική τιμωρία.