Επιτρέψτε μου να ξεκινήσω με το εξής. Η μέρα που πέρασε ήταν πολύ βαριά για όσους αισθανόμαστε άνθρωποι, για όσους συμμερίζονται τον πόνο εκείνων που εδώ και ένα χρόνο και για όλους τους τη ζωή, κάθε μέρα, κάθε ώρα και κάθε στιγμή, θα είναι, όχι απλά βαριά, αλλά μαύρη. Εκτός από τον πόνο τους, η οργή τους πρέπει να είναι και δική μας οργή, μέχρι να δικαιωθούν οι 57 αδικοχαμένες ψυχές των Τεμπών… Τίποτα άλλο…

Πάμε στα της ΑΕΚ μας. Το είχα επισημάνει σε όλους τους τόνους, πριν από το χθεσινό ματς, ότι εύκολα παιχνίδια δεν υπάρχουν για την ΑΕΚ και ότι θα έπρεπε να προσέξει πολύ για να μην την… πατήσει με τον ΠΑΣ. Ωστόσο, στην πραγματικότητα, το άγχος δεν ήταν τόσο μεγάλο, όσο πιθανώς να φάνηκε. Αν δεν ερχόταν η ισοφάριση σε 2-2 από την κεφαλιά του Πόνσε στο 69’, αν αργούσε δηλαδή πολύ περισσότερο η ισοφάριση, τότε ναι, θα ήταν αγχωτικό και… θρίλερ το ματσάκι.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο στο enwsi.gr