Δεν είναι εύκολο να διαχειριστεί ο οργανισμός της ΑΕΚ αυτές τις ώρες. Η αλλαγή είναι τεράστια. Οι στιγμές είναι και συγκινητικές μετά τα όσα ανακοίνωσε ο βουρκωμένος Δημήτρης Μελισσανίδης. Η Δευτέρα (10/6) ήταν η ημέρα η δική του και της ΑΕΚ, η οποία μετά από 11 χρόνια αλλάζει ξανά χέρια. Πότε πέρασαν 11 χρόνια από εκείνη τη στιγμή της επιστροφής στο Τατόι και πόσα έγιναν όλα αυτά τα χρόνια. Τρομερό!

Σχεδόν πάντα το πρόβλημα της ΑΕΚ ήταν διοικητικό. Ποτέ η ΑΕΚ δεν είχε τον «λεφτά» πρόεδρο, όπως είχαν Παναθηναϊκός και Ολυμπιακός. Ο Μελισσανίδης ήταν ο άνθρωπος κόντρα σε αυτό. ΑΕΚτζής, τύπος της πιάτσας, ποδοσφαιράνθρωπος, ατακαδόρος, δημιουργός, ΗΓΕΤΗΣ. Είχε το «πακέτο», γι’ αυτό και πάντα στις περισσότερες δύσκολες εποχές από το 1995 και έπειτα όλοι ήλπιζαν στην επιστροφή του. Γύρισε το 2013. Παρέλαβε ένα χάος! Κάτι μπάλες ήταν η περιουσία της ΑΕΚ! Κάτι μπάλες… Και τώρα φεύγει αφήνοντας πίσω μία εταιρεία στρωμένη και καθαρή οικονομικά, κάνοντας πράξη το μεγαλύτερο όνειρο κάθε ΑΕΚτζή: νέο γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια, μετά από 19 χρόνια στην εξορία! Είναι ο πρόεδρος των προέδρων στην Ιστορία της ΑΕΚ! Δεν μου αρέσουν οι συγκρίσεις. Κάθε ένας από τους μεγάλους προέδρους άφησαν και κάτι. Ο Μελισσανίδης δεδομένα άφησε κάτι παραπάνω. Το γήπεδο πάνω απ’ όλα! Το Βελιγράδι. Ακόμα και σε τίτλους είναι ο πιο πετυχημένος.

Όμως, δεν είναι οι τίτλοι. Αυτοί έρχονται και παρέρχονται. Είναι η τεράστια κληρονομία που αφήνει σε αυτόν τον τεράστιο σύλλογο, ο οποίος πριν 11 χρόνια είχε προίκα κάτι… μπάλες. Το ξαναγράφω αυτό με τις μπάλες γιατί αν ξεχνάμε το παρελθόν μας, κάποια στιγμή θα το ξαναζήσουμε. Μπάλες!

Ο Μάριος Ηλιόπουλος παραλαμβάνει μία ΑΕΚ στρωμένη σε όλα! Και μπροστά του έχει μία τεράστια πρόκληση: να συνεχίσει το έργο του Μελισσανίδη και να το γιγαντώσει! Δεν είναι εύκολο. Δεν ξέρουμε αν θα τα καταφέρει ο άνθρωπος. Και ο «Μελισσάν» υπήρξαν χρονιές που δεν τα κατάφερε στο αγωνιστικό κομμάτι. Ήξερες και πίστευες όμως ρε φίλε ότι είναι ικανός να το γυρίσει το έργο. Και το γύρισε!

Ο Ηλιόπουλος έδειξε ότι είναι άνθρωπος με όρεξη και μεράκι. Θα κριθεί κι αυτός από την Ιστορία και μέσα από τα έργα του. Τώρα ό,τι και να πούμε, ό,τι και να γράψουμε είναι πρώτες εντυπώσεις που μπορεί δεν έχουν και μεγάλη βάση. Περισσότερα για τον Ηλιόπουλο θα μπορούμε να πούμε όταν μας αναλύσει ο άνθρωπος τα πάντα στη συνέντευξη Τύπου που θα παραχωρήσει τις επόμενες ημέρες. Είναι λογικό να υπάρχει και άγχος και απορίες και χίλια δυο. Ένα κενό ακόμα μπορεί να υπάρχει. Όμως αυτό το τεράστιο κεφάλαιο του Μελισσανίδη δεν κλείνει βίαια. Κλείνει γιατί ήρθε το πλήρωμα του χρόνου και θα είναι εκεί να δίνει τα «φώτα» του όποτε χρειαστεί. Τις απαντήσεις για την επόμενη ημέρα θα τις δώσει ο χρόνος και τα έργα του νέου ιδιοκτήτη της. Θα δούμε πολλά. Και όμορφα πράγματα μέσα στο καλοκαίρι. Ζητούμενο είναι η διάρκεια και η ενότητα σε όλα. Πάντα θα λέω πως ο μεγαλύτερος εχθρός της ΑΕΚ ήταν και είναι ο κακός της εαυτός της. Σε εποχές ενότητας ήταν πάντα πρωταγωνίστρια. Και τώρα με τον Τίγρη στον θρόνο του στο παλάτι που μας δημιούργησε πρέπει κι αυτός και όλοι μας να συνεχίζουμε να απολαμβάνουμε μία ενωμένη, σε όλα ΑΕΚ, με την ομαδάρα του Αλμέιδα να παλεύει για τίτλους στο χορτάρι!