Ο Νέλσον Μαντέλα ήταν ο πρώτος μαύρος αξιωματούχος αλλά και με δημοκρατικές διαδικασίες εκλεγμένος πρόεδρος της Νότιας Αφρικής, που είχε ως όραμα να ενώσει φυλετικά τη διαιρεμένη Ν. Αφρική μέσω του αθλητισμού.

Η θέση του ότι «ο αθλητισμός έχει τη δύναμη να αλλάξει τον κόσμο. Έχει τη δύναμη να εμπνεύσει. Έχει τη δύναμη να ενώσει τον κόσμο με έναν τρόπο που ελάχιστα πράγματα μπορούν. Μιλάει στους νέους σε μια γλώσσα που καταλαβαίνουν. Ο αθλητισμός μπορεί να δημιουργήσει ελπίδα σε μέρη, όπου υπάρχει μόνο απόγνωση», ανέδειξε τη διορατικότητά του ως ηγέτη, καθώς ο αθλητισμός είναι σημαντικό κοινωνικό εργαλείο στα χέρια όποιου γνωρίζει πώς να τον διαχειριστεί.

Αμέσως μετά την ορκωμοσία του ως πρόεδρος της Ν. Αφρικής, παρακολούθησε τον ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ της πατρίδας του και της Ζάμπια, στο Γιοχάνεσμπουργκ, ανακοινώνοντας πως είχε έλθει η ώρα για τη χώρα του να επιστρέψει στον διεθνή ανταγωνισμό, μέσω του αθλητισμού.

Η ενέργεια που ταύτισε την παρουσία του ως προέδρου με τον αθλητισμό, έγινε στον στον τελικό του Παγκοσμίου Κυπέλλου ράγκμπι, που διεξήχθη στο «Ελις Παρκ». Με το ράγκμπι να αποτελεί το αγαπημένο άθλημα των λευκών, όταν η Νότια Αφρική νίκησε τη Νέα Ζηλανδία στον τελικό, όλοι περίμεναν ότι ο Μαντέλα θα παρέδιδε το τρόπαιο στον μαύρο αθλητή (ήταν ο μοναδικός μαύρος) της ομάδας.

Ο Μαντέλα, όμως, παρέδωσε το τρόπαιο στα χέρια του Φρανσουά Πιεναάρ, λευκού αρχηγού, φορώντας τη φανέλα με το όνομά του!

Μια κίνηση που έδωσε το ερέθισμα στον συγγραφέα, να γράψει το «Παίζοντας τον εχθρό: Ο Νέλσον Μαντέλα και το παιχνίδι που δημιούργησε ένα έθνος»...

Νέλσον Μαντέλα