Εμφάνιση μεγάλης μεταγραφής ο Τζολάκης - Στρατάρχης ο "σοφός" Μεντιλίμπαρ

Ο ΠΑΟΚ δεν τα κατάφερε, δικαίως αποκλείστηκε με 2 ήττες και χωρίς να πετύχει γκολ αφού η Μπριζ σε ταχύτητα/αθλητικότητα/ρυθμό δεν παιζόταν. Μάλιστα και στα δυο ματς τα σκορ ήταν κολακευτικά για του "ασπρόμαυρους". Οι Βέλγοι απλά ήταν καταφανώς ανώτεροι ακόμη και χωρίς 5/6 βασικούς τους έπαιζαν μπάλα υψηλού επιπέδου, θυμίζοντας στον Λουτσέσκου τα περσινά ματς με την ΑΕΚ. Μόνο που η Μπριζ ήταν η ... περσινή ΑΕΚ επί 2 (σε ένταση/ταχύτητα) αλλά με παίκτες υψηλής τεχνικής κατάρτισης! Για μένα η Μπρίζ είναι σχεδόν ισότιμο φαβορί με την Αστον Βίλλα για την κούπα

Ο Ολυμπιακός δικαίως προκρίθηκε στον ημιτελικό του Κόνφερενς Λιγκ, παίρνοντας έστω και στα πέναλτι το εισιτήριο απ' τη Φενέρ. Του το όφειλε η ιστορία και ο... Θεός του ποδοσφαίρου, έναν ευρωπαϊκό ημιτελικό. Με το... κερασάκι στην τούρτα το φινάλε του ματς, που βρήκε ένα Ελληνόπουλο και παιδί του Ολυμπιακού, να του τον χαρίζει - πιάνοντας το τρίτο πέναλτι και μάλιστα του Μπονούτσι, που μπήκε για να εκτελέσει το κρίσιμο πέμπτο των Τούρκων - την ιστορική πρόκριση. Πόσο μάλλον όταν είχε προηγηθεί το τέταρτο πέναλτι που εκτέλεσε ο Ροντινέι απέκρουσε ο Λιβάκοβιτς, η μπάλα βρήκε δοκάρι κι έσκασε γραμμή και έξω. Τότε οι περισσότεροι πίστεψαν πως μία ακόμα ευρωπαϊκή βραδιά του Ολυμπιακού θα εξελισσόταν σε μια πικρη, θλιμένη ιστορία με αδικία, κατάρες, πόνο. Υπήρχε όμως, ένας Έλληνας " τερματοφύλακας που θύμιζε αρχαίο Ολύμπιο Θεό και αυτός ήταν ο Τζολάκης που έγραψε τελικά την ιστορία για τον ίδιο αλλά και για το κλαμπ.

Μίλησε νομίζω χθες το ... κάρμα του Ολυμπιακού, ο "Μικρός Ήρωας" Τζολάκης που στην ιστορία της ομάδας με τον πιο εμβληματικό τρόπο θα μνημονεύεται ως το δικό του "έπος" στην Κωνσταντινούπολη (ο ...ποδοσφαιρικός Πρίντεζης), μαζί με τον κόουτς Μεντιλίμπαρ, τον... Βάσκο Πετσάλνικο, ένα σοφό προπονητή. Τεράστιο πράγμα στο ποδόσφαιρο ο προπονητής. Η πορεία του Ολυμπιακού, των τελευταίων 2,5 μηνων, το αποδεικνύει. Και χθες αυτός ήταν ο στραταρχης της θριαμβευτικής πρόκρισης. Καταρχήν , τεράστια διαφορά στο κοουτσάρισμα. Πολύ μεγαλύτερη προπονητική στόφα/οντότητα ο Μεντιλίμπαρ από τον Καρτάλ της Φενέρ . Και θα ήταν αμαρτία να αποκλειστεί η ομάδα του Βασκου, με βάση την εικόνα, τα πλάνα, την επεξεργασία την κατάθεση και στους δυο αγώνες...

ΜΕΝΤΙΛΙΜΠΑΡ: Βοήθησε πολύ τους παίκτες του με την διαχείριση και τις αλλαγές που έκανε από το ημίχρονο και μετά. Ο Ολυμπιακός κατέβηκε με το σχήμα και την τακτική του πρώτου αγώνα, να παίξει επιθετικά. Δεν ήταν ρίσκο, δεν ήταν εμμονή αλλά το να κλειστεί, να παίξει ταμπούρι γιατί είχε το σκορ του πρώτου αγώνα, απλά δεν υπάρχει στο ποδόσφαιρο του Μεντιλίμπαρ. Ο Βάσκος όμως, δεν είναι δογματικός αλλά μεθοδικός και... κόβει το μάτι του. Στην ανάπαυλα του ημιχρόνου το διόρθωσε και προχώρησε στο plan b που είχε προετοιμάσει και δεν περίμενε κανείς. Όχι το 4-3-3 αλλά βάζοντας τρίτο χαφ τον Ιμπόρα μπροστά από τους στόπερ και όχι τον Όρτα! Αυτός ήταν κι αποδείχθηκε όντως άσος στο μανίκι του Μεντιλίμπαρ. O Ολυμπιακός δεν ήταν εντυπωσιακός αλλά πέτυχε κάτι που είναι απαραίτητο στην Ευρώπη: όταν έπρεπε ή αναγκάστηκε να μείνει χαμηλά άντεξε, έβγαλε τις άμυνες, γιατί είχε αυτοπεποίθηση και σιγουριά, κάτι που αποδεικνύεται κι από τα plus 30 κοψίματα. Η αλλαγή σχηματισμού και η είσοδος του Ιμπόρα ήταν ο λόγος που άντεξε ο Ολυμπιακός (οκ με τον Μεντιλίμπαρ εμμέσως πλην σαφώς να παραδέχεται έτσι ότι ξέφυγε στο αρχικό υπεραισιόδοξο σχήμα).Ο μπαρουτοκαπνισμένος Ιμπορα με τα 4 ευρωπαικά τρόπαια και την κλαση έστω και στα... γεράματα του, βοήθησε ώστε να... σβήσει το ματς. Ο Ολυμπιακός ισορρόπησε και έλεγξε, σε βαθμό που θα μπορούσε και με τον Μασουρα στην κανονική διάρκεια και με τον Ιμπόρα στην παράταση να είχε σκοράρει/ισοφαρίσει και να είχε πάρει νωρίτερα την πρόκριση. Τόσο ο Μεντιλίμπαρ, όσο και κυρίως ο Ιμπόρα έχουν την τεχνογνωσία, τις παραστάσεις, την προσωπικότητα να δείξουν και στους υπόλοιπους στον Ολυμπιακό πως φτάνεις σε έναν ευρωπαϊκό τελικό και πως σηκώνεις ευρωπαϊκή κούπα. Να το θυμάστε...

ΤΖΟΛΑΚΗΣ: Βραδιά ΕΠΟΥΣ για τον ίδιο, που τον έβαλε από μόνη της στην ιστορία του συλλόγου με χρυσά γράμματα, εμφάνιση καριέρας με την... μπέρτα του Σούπερμαν αλλά και μεγάλης μεταγραφής αν δεν ανανεώσει με τους ερυθρόλευκους το καλοκαίρι. Μιλάμε για μία πραγματικά εξωπραγματική επίδοσή του σε διαδικασία πέναλτι ΣΕ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗ ΔΙΟΡΓΑΝΩΣΗ. Κάτι σπάνιο που μονο ο Ντουκαντάμ στον τελικό με την Στεάουα έπιασε 4 . Τονίζουμε και πάλι: δεν έπιασε τρία πέναλτι γενικά, έπιασε τρία πέναλτι στα πρώτα πέντε, δεν χρειάστηκε καν να εκτελεστούν περισσότερα, δεν πήγε κάποιο στο δοκάρι ή άουτ.

Το εντυπωσιακό όμως με το νούμερο αυτό είναι πως χθες μπορεί να έπιασε τρία πέναλτι, όμως σε ολόκληρη την μέχρι τώρα καριέρα του (εξαιρούμε τις διαδικασίες πέναλτι) είχε πιάσει μόλις 2 σε 20 εκτελέσεις. Συνολικά ο Έλληνας πορτιέρε έκανε τρεις αποκρούσεις όλες στην ίδια γωνία, δεν κατάφερε για λίγο να βγάλει και το δεύτερο, κατά σειρά, πέναλτι του Μπατσουαγί, του έτερου βασικού εκτελεστή των Τούρκων. Και μην ξεχνάμε πως και ο αντιπαλός του, που έχει την φήμη του σπεσιαλίστα, ο Κροάτης Λιβάκοβιτς, είχε πιάσει δυο. Ο χθεσινός αγώνας του ΤΖΟΛΑΚΗ ήταν τα πέναλτι και όχι τα 120'. Στην διαδικασία εκεί, πριν ξεκινήσει, τον έβλεπες στο πρόσωπο του, πόσο ψύχραιμος ήταν, πόσο σίγουρος, πόσο... ανέκφραστος και σου έδινε σιγουριά! Ακόμη και ο τρόπος, το ιεροτελεστικό με τον αντίπαλο εκτελεστή που τον παρατηρούσε πως στήνει την μπάλα, ποιο πόδι βάζει. Ήταν στο 110 % προετοιμασμένος και ψυχολογικά και πνευματικά και σωματικά κι από πλευράς εκπαίδευσης/ανάλυσης για τις εκτελέσεις των παικτών της Φενερ. Σε αντίθεση με την κανονική διάρκεια και την παράταση που εβγαζε άγχος, δεν ... γέμιζε την εστία του και προκαλούσε εκνευρισμό αφού με τα πόδια ήταν ... τραγικός, έδινε εύκολα την μπάλα και ...επιθέσεις στην Φενερ κάτι που δυο φορές φάνηκε πως έκανε εκνεύρισε και τον Μεντιλίμπαρ στον πάγκο. Μίλησε όμως, όταν και εκεί που έπρεπε...