Η αλλαγή-ματ Βιτόρια και ο θρασύς Ζαρουρί - Άμεσα πρωτοκλασάτη μεταγραφή!

Ένα ματς για γερά νεύρα έγινε στο ΟΑΚΑ μεταξύ Παναθηναϊκού και Σαχτάρ. Ο τρόπος που κύλησε η αναμέτρηση, με τις ισορροπίες να κρέμονται από μία κλωστή και τις δύο ομάδες να έχουν βάσιμα επιχειρήματα υπέρ τους για το ποια δικαιούταν τη νίκη, δείχνει το πόσο περίπλοκη θα είναι η ρεβάνς για τους Πράσινους. Η ομάδα του Ρουί Βιτόρια ναι μεν πήρε καλό βαθμό σε επίπεδο τακτικής και προσήλωσης, ναι μεν μπορούσε να πάρει τη νίκη εάν δεν την χτυπούσε ξανά η... κατάρα των χαμένων ευκαιριών, αλλά από την άλλη θα μπορούσε πολύ εύκολα να χάσει το ματς σε κάποια από τις λίγες στιγμές αμυντικής αδράνειας που παρουσίασε. Είναι τέτοια η ποιότητα των μεσοεπιθετικών της Σαχτάρ που μπορούν -και έφτασαν κοντά στο να- τιμωρήσουν κάθε λάθος.

Διαβάστε επίσης...

"Ο Παναθηναϊκός δεν με άφηνε να πάω σε άλλη ομάδα και είχαμε καβγά"

Σχόλιο Νικολογιάννη: "Έπεσε από την Ακρόπολη και βρήκε πορτοφόλι η Σαχτάρ"

Ο Παναθηναϊκός δεν έπαιξε με αφέλεια. Φρόντισε να μπει στο ματς με προσοχή και να φροντίσει ώστε να του δώσει αργό ρυθμό, ειδάλλως γνώριζε πως θα αντιμετώπιζε σοβαρά προβλήματα κόντρα σε τέσσερις ταχυδυναμικούς και τεχνίτες παίκτες στην επίθεση των Ουκρανών. Κατάφερε με συγκέντρωση, τρεξίματα και αλληλοκαλύψεις να περιορίσει αισθητά τα αντίπαλα ατού στο πρώτο μέρος. Το πρόβλημα ήταν πως οι Ουκρανοί επέλεξαν να πιέσουν ψηλά κόβοντας τη δημιουργία του Παναθηναϊκού, ο οποίος αναγκάστηκε είτε να καταφεύγει συχνά σε μακρινές μπαλιές είτε να ψάχνει μόνο τις αντεπιθέσεις. Και μπορεί οι Πράσινοι να έκλεψαν αρκετές μπάλες στο δικό τους μισό (εξαιρετικοί στο πρέσινγκ και "σκύλοι" οι Τσιριβέγια και Μαξίμοβιτς), αλλά χαλούσαν κάθε υποσχόμενη αντεπίθεση, είτε επειδή δεν είχαν γρήγορες μεταβάσεις είτε γιατί έκαναν λάθος επιλογές στην τελική πάσα. Σε φάση ανάπτυξης ο Παναθηναϊκός πήρε και πάλι χαμηλό βαθμό, με την επιλογή του Τετέ στη θέση 10 να μην βγαίνει στο συγκεκριμένο ματς, καθώς ο Βραζιλιάνος... ήθελε μεν αλλά δεν του βγήκε σχεδόν τίποτα.

Το δεύτερο μέρος ξεκίνησε με άσχημο τρόπο, αφού επί δέκα λεπτά ο Παναθηναϊκός... δεν ακούμπησε μπάλα. Η Σαχτάρ είχε συνεχώς την μπάλα στα πόδια της και άρχισε να πιέζει κυρίως από τα αριστερά, όπου ο δαιμόνιος Νέβερτον έκανε για λίγα λεπτά ό,τι ήθελε με αντίπαλο τον Κώτσιρα. Ευτυχώς είτε ο Ντραγκόφσκι είτε οι εξαιρετικοί στις επεμβάσεις τους Πάλμερ-Μπράουν και Τουμπά "καθάρισαν" κάθε κίνδυνο. Η απόφαση του Βιτόρια να φρεσκάρει τον άξονα με Τσέριν και Σιώπη στο 55' αποδείχθηκε ζωτικής σημασίας, επιτρέποντας στον Παναθηναϊκό να βγάλει μεγαλύτερη ένταση, να κρατήσει παραπάνω την μπάλα και να πάρει μία ανάσα.

Η Σαχτάρ βρήκε κάποια ρήγματα στην πλάτη της πράσινης άμυνας και έφτασε κοντά στο γκολ, όμως ο Ντραγκόφσκι δήλωσε παρών τόσο στο 74' όσο και στο 92', δίνοντας παράλληλα απαντήσεις σε όσους τον έχουν βαφτίσει... άσχετο. Προφανώς ο Πολωνός έχει αδυναμίες, ειδικά με την μπάλα στα πόδια, όμως δεν είναι κακός τερματοφύλας κάτω από τα δοκάρια. Ο ανταγωνισμός του με τον Λαφόν θα του κάνει καλό φέτος.

Τι άλλο να κάνει ο Βιτόρια για να να μπει γκολ;

Για τις χαμένες ευκαιρίες δεν μπορεί να κάνει "θαύματα" κανένας προπονητής. Στα ματς με τη Ρέιντζερς ήταν ο Πελίστρι, ενώ κόντρα στη Σαχτάρ ο Σφιντέρσκι έχασε το... άχαστο στο 80'. Η λύση είναι η επιμονή στο πλάνο και η βελτίωση στην ανάπτυξη ώστε ο Παναθηναϊκός να συνεχίσει να δημιουργεί ευκαιρίες. Έτσι νομοτελειακά θα έρθει και το γκολ κάποια στιγμή.

Ο Πελίστρι έκανε ματσάρα, δικαιώνοντας με την εμφάνισή του τον Βιτόρια, που τον στήριξε παρά τις χαμένες ευκαιρίες με Ρέιντζερς. Ο Ζαρουρί μπήκε με θράσος και δεν φοβήθηκε να δοκιμάσει τα πόδια του σε δύο περιπτώσεις, μοιράζοντας υποσχέσεις για τη συνέχεια, όταν θα αρχίσει να προσαρμόζεται στην ομάδα. Τέλος, φάνηκε ξανά η ανάγκη απόκτησης πρωτοκλασάτου δεξιού μπακ, διότι ο φιλότιμος αλλα περιορισμένων δυνατοτήτων Κώτσιρας τα βρίσκει συχνά πυκνά σκούρα στο "1vs1" με εξτρέμ επιπέδου, ενώ αρκετές φορές δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει κάθετες μπαλιές στην πλάτη του.