Τα παντελόνια του Μεντιλίμπαρ και ο φτωχός συγγενής

Τη σεζόν (2015/16) που ο Ολυμπιακός, με προπονητή τον Μάρκο Σίλβα, κέρδιζε 3-2 στο Λονδίνο την Άρσεναλ για τη φάση ομίλων του Champions League χρησιμοποίησε στον αγωνιστικό χώρο του Emirates (11άδα και αλλαγές, όχι όλο το ρόστερ) παίκτες των οποίων η χρηματιστηριακή αξία ήταν 60,3 εκατ.ευρώ. Από τους κανονιέρηδες οι παίκτες που είχαν «εμπλακεί» στο ματς, δηλαδή 11άδα και αλλαγές, κοστολογούνταν 310 εκατ.ευρώ.

Τη σεζόν (2019/20) που γράφτηκε το έπος, δηλαδή ήρθε η νίκη-πρόκριση (1-2) επί της Άρσεναλ με προπονητή τον Πέδρο Μαρτίνς στο Europa League, η χρηματιστηριακή αξία 11άδας και παικτών (επαναλαμβάνω, όχι όλο το ρόστερ) που αγωνίστηκαν από τον ερυθρόλευκο πάγκο ήταν μόλις 38 εκατ.ευρώ ενώ το αντίστοιχο νούμερο των Άγγλων 425 εκατ. Ένα χρόνο μετά (2020/21), στο 3ο κατά σειρά διπλό (0-1) των Πειραιωτών στο Λονδίνο, η 11άδα και οι αναπληρωματικοί του που αγωνίστηκαν κοστολογούνταν 74,6 εκατ.ευρώ και των γηπεδούχων 359 εκατ. Απαραίτητη υποσημείωση, το ματς διεξάγονταν στην καρδιά της πανδημίας covid-19 με ό,τι αυτό -μπορεί να- συνεπάγονταν για την αγορά του αθλήματος.

Και χθες (1/10), στην ήττα 2-0 του Ολυμπιακού από την Άρσεναλ η δική του 11άδα συν όσοι έπαιξαν ερχόμενοι από τον πάγκο κοστολογούνταν 97,4 εκατ.ευρώ και των αντίπαλων 1,07 δισεκατομμύρια! Το εκπληκτικό με το χθεσινό ματς είναι ότι η χρηματιστηριακή αξία της 11άδας που παρέταξε ο Αρτέτα ήταν 597 εκατ. και οι 5 παίκτες που έφερε από τον πάγκο κοστολογούνται 410 εκατ.! 

Η τωρινή ομάδα του Ολυμπιακού λοιπόν έχει την -κατ' εκτίμηση από το γνωστό σάιτ transfermarkt- μεγαλύτερη χρηματιστηριακή αξία από τις τρεις προηγούμενες που κέρδισαν στο Λονδίνο. Ταυτόχρονα υπήρξε αδιανόητη αύξηση της αντίστοιχης αξίας της Άρσεναλ. 

Από τα 310 εκατ. τη σεζόν 2015/16, στα 425 εκατ. (2019/20), ύστερα στα 359 εκατ. (2020/21) και πλέον στο 1,07 δισεκατομμύρια. Και μιλάμε, επαναλαμβάνω, για τους παίκτες που «ενεπλάκησαν» στο ματς, ήταν στην 11άδα ή αγωνίστηκαν ως αλλαγή, όχι όσους έμειναν στον πάγκο ή γενικώς βρίσκονται στο ρόστερ που συνολικά κοστολογείται 1,33 δισ.

Το έχτισε σε βάθος χρόνου

Βεβαίως, πιο σημαντικό από τις κατ' εκτίμηση ή ακριβείς χρηματιστηριακές αξιολογήσεις έχει η εικόνα στο γήπεδο. Και η εικόνα του Ολυμπιακού στο Emirates (και) χθες δεν ήταν εικόνα... φτωχού συγγενή. Έχει πάψει να είναι τέτοια εδώ και χρόνια. Κι αυτό είναι κάτι που «έχτισε» σε βάθος χρόνου. Με τα πρώτα «διπλά» στο Champions League σε Βρέμη και Ρώμη. Με τις ματσάρες επί Βαλβέρδε τη σεζόν 2011/12 (με Άρσεναλ ξανά, Ντόρτμουντ και Μαρσέιγ και ύστερα πρόκριση επί Ρουμπίν και έναν οδυνηρό και άδικο αποκλεισμό από Μέταλιστ) στην ίδια διοργάνωση. Με προκρίσεις επί Μίλαν και Άρσεναλ στην εποχή Πέδρο Μαρτίνς αλλά και προκρίσεις επί ομάδων όπως η Αϊντχόφεν και η Κράσνονταρ κτλ. Και φυσικά με την κατάκτηση του Conference.

Στο πιο ανταγωνιστικό ματς της φετινής σεζόν ως τώρα, ένα ματς κορυφαίου επιπέδου, οι ερυθρόλευκοι του Μεντιλίμπαρ επιβεβαίωσαν πως βρίσκονται εκεί που ανήκουν. Πόσο συχνά, άραγε, βλέπει ο Αρτέτα 4-5 αντίπαλους παίκτες μέσα ή λίγο έξω από την περιοχή της δικής του ομάδας να πιέζουν αντί να περιμένουν από το κέντρο και κάτω με τις... ασπίδες σηκωμένες για άμυνα; Φαντάζομαι όχι πολύ συχνά κι αν το βλέπει θα το βλέπει από ομάδες ανάλογου βεληνεκούς. Αυτό ακριβώς ήταν ό,τι πιο σημαντικό μπορεί να κρατήσει κανείς από το ματς.

Ο Μεντιλίμπαρ επιβεβαίωσε ότι είναι άνθρωπος που φοράει παντελόνια. Άνθρωπος με τιμή. Που κρατάει το λόγο του. Μια μέρα νωρίτερα προανήγγειλε χωρίς δισταγμό ότι ο Ολυμπιακός θα παίξει αυτό που ξέρει και πως δεν θα αλλάξει τίποτα. Ακριβώς γι' αυτό χρησιμοποίησε στην 11άδα αυτούς που ξέρουν καλύτερα το δικό του στυλ, την ταυτότητα. Μια 11άδα με μόνο περυσινούς και προπέρσινους παίκτες. Τζολάκης, Ορτέγκα, Πιρόλα, Ρέτσος, Κοστίνια, Γκαρθία, Έσε, Τσικίνιο, Ζέλσον, Ποντένσε και Ελ Καμπί. 

Κανείς φετινός. Καμιά μεταγραφή. Όχι γιατί δεν του αρέσουν ή δεν τους εμπιστεύεται αλλά γιατί, ακόμα, θέλουν χρόνο να μάθουν το μάθημα απέξω κι ανακατωτά. Για δική τους προστασία λοιπόν αλλά και της ομάδας. Όταν πας σε μάχη λοιπόν, ειδικά τέτοιου επιπέδου, πας με τους πιο έτοιμους από κάθε πλευρά. Κι αυτό έκανε ο Μεντιλίμπαρ. 

Όσο για τον Γκαρθία, σιγά μην πήγαινε ένας στρατηγός σε μάχη δίχως τον λοχαγό του. Έναν... βοηθό προπονητή μέσα στο γήπεδο. Γιατί αυτό ακριβώς είναι ο 35χρονος παίκτης.

Ηλικιακός μέσος όρος και χιλιόμετρα

Ο Ισπανός χαφ, όπως φυσικά και ο Ιμπόρα πρόπερσι, καλύπτουν το έλλειμμα σε σωματική ταχύτητα με τις υψηλές ταχύτητες του εγκεφάλου τους. Και μη νομίζει κανείς ότι, λόγω Γκαρθία, ο Ολυμπιακός παρατάχθηκε με μια πολύ παραπάνω γηρασμένη 11άδα σε σχέση μ' αυτή της Άρσεναλ. Στο 26,7 ήταν ο ηλικιακός μέσος όρος των Λονδρέζων, στο 27,8 των Πειραιωτών. Ένας χρόνος διαφορά δηλαδή. Ούτε στα χιλιόμετρα που έτρεξαν οι δύο ομάδες υπήρξε σημαντική διαφορά. Στα 120.2χλμ. τέλειωσαν το ματς οι γηπεδούχοι, στα 117.7 οι φιλοξενούμενοι.

Συνοπτικά την εικόνα του χθεσινού ματς την περιγράφει η έκφραση και η αντίδραση του Βαγγέλη Μαρινάκη σε μια ευκαιρία του Ελ Καμπί. Ένα «αχ» για τη χαμένη ευκαιρία. Μετά ένα χαμόγελο και τέλος ένα χειροκρότημα. Την περιγράφει και η αντίδραση του Αρτέτα στο 2-0. Σφίξιμο γροθιάς και πανηγυρισμός με ολοφάνερη έκφραση ανακούφισης. Ποιος να τον αδικήσει. Είναι ο προπονητής που βίωσε τα δύο πιο πρόσφατα (το ένα πολύ οδυνηρό αφού ισοδυναμούσε με αποκλεισμό) από τα τρία τελευταία διπλά του Ολυμπιακού στο Emirates. «Ουφ, ξεμπερδέψαμε με δαύτους», έλεγε η έκφραση του Αρτέτα που, όπως προείπαμε, βλέποντας το ματς να ακροβατεί στο 1-0 έριξε και το υπόλοιπο βαρύ... πυροβολικό στο φινάλε.

Ούτε πανηγυρισμός ούτε απογοήτευση

Στο διά ταύτα, ούτε πανηγυρισμός ούτε απογοήτευση για το χθεσινό. Οι μεγάλες ομάδες δεν μένουν για πολύ στα αποτελέσματα, είτε καλά (κυρίως σ' αυτά) είτε κακά. Οφείλουν να πάνε παρακάτω. Να πάρουν κάθε χρήσιμο συμπέρασμα και να προσπαθήσουν να παρουσιαστούν πιο έτοιμες και βελτιωμένες στα επόμενα. Έγραφα μετά τα πρώτα ματς πρωταθλήματος του Ολυμπιακού ότι το βασικό που λείπει / έλειπε ήταν χρόνος και ρυθμός. 

Πάνε μαζί αυτά. Ο χρόνος σε επίσημα ματς απαιτείται ώστε να βρεθεί ρυθμός. Δίχως το ένα δεν υπάρχει το άλλο. Και γι' αυτό θεωρώ ότι στα παρακάτω θα δούμε τον Ολυμπιακό να πλησιάζει, ίσως και να αρπάζει, ένα αποτέλεσμα απ' αυτά που στο ξεκίνημα (στην κλήρωση του Champions League) θεωρούνταν μη εφικτά. Για να ρεφάρει κιόλας το 0-0 με την Πάφο στο οποίο πλήρωσε ακριβώς αυτό που προανέφερα, την έλλειψη ρυθμού.