Το τεράστιο ΓΙΑΤΙ για ΠΑΟΚ και η κίνηση του Μύθου που δείχνει πάρα πολλά!

Το τελικό 3-3 στη Βουλγαρία, αφήνει μια γλυκόπικρη γεύση και αυτό δεν χρειάζεται περαιτέρω ανάλυση. Από την μια ανακούφιση γιατί ο ΠΑΟΚ πήρε έναν βαθμό αλλά και από την άλλη στεναχώρια γιατί αδίκησε πέρα για πέρα τον εαυτό του. Βρέθηκε στον παράδεισο, μετά στην κόλαση και τελικά έφυγε με έναν βαθμό που δεν ξέρω αν ταιριάζει το "πήρε αυτό που άξιζε". Γιατί ο τρόπος που δέχθηκε τα τρία γκολ, ο τρόπος που λειτουργούσε αμυντικά σε φάσεις που μπορεί να τις είχε τελειώσει, ναι στεναχωρεί έως εκνευρίζει. Αλλά από την άλλη κάθεσαι και σκέφτεσαι τι έκανε η ομάδα από το 89' και μετά. Αρχικά ισοφαρίζει με το γκολ του Μύθου και στη συνέχεια μέσα σε πέντε λεπτά χάνει ευκαιρία με τον ίδιο παίκτη, πιάνει επικό σουτ ο Κωνσταντέλιας που αν σκόραρε θα ήταν το γκολ της σεζόν στο Europa και μετά χάνει μεγάλη ευκαιρία ο Καμαρά. Και εκεί λες "όχι ρε ΠΑΟΚ". Αλλά μετά πρέπει να θυμηθείς πόσα μαζεμένα λάθη έγιναν στα γκολ της Λουντογκόρετς αλλά και στην κακή μέρα που βρέθηκαν κάποιοι παίκτες σου.

Προσπαθώντας να βάλω τα πράγματα σε μια σειρά δεν μπορώ να περάσω τις αναποδιές που έπρεπε να διαχειριστεί ο Λουτσέσκου. Δεν αναφέρομαι μόνο στις γνωστές απουσίες παικτών που δεν ταξίδεψαν στην Βουλγαρία. Τελευταία στιγμή έμεινε εκτός λόγω ενοχλήσεων ο Λόβρεν που θα έπαιζε αριστερά πήρε τη θέση του ο Βολιάκο που... σκόραρε κάνοντας την ανατροπή σε 1-2. Απουσίαζε ο Γιακουμάκης και στα αλήθεια η φάση με τον Τσάλοφ στο 0-0 θα είχε άλλη κατάληξη αν ήταν αυτός εκεί. Αλλά τα προσπερνάς και αυτά. Δέχεσαι ένα γκολ όχι τυχερό, αλλά εκμεταλλεύτηκαν μαζεμένα λάθη και όμως βρίσκεις γκολ ισοφάρισης από την σπουδαία ασίστ του Ιβανούσετς και το τέλειωμα του Τσάλοφ. Και έρχεται το 1-2 με την αρχή του δευτέρου μέρους και σκέφτεσαι πως με ξεκούραστους τους Κωνσταντέλια, Ζίβκοβιτς και Καμαρά που τους περίμενες από τον πάγκο θα μπορούσες να σκοραρεις και άλλα.  Και ήρθαν κακές αντιδράσεις τόσο στο χώρο του κέντρου όσο και στην άμυνα στις στημένες φάσεις αργότερα και το 3-2 είναι μαχαιριά.

Τι χρειάζεται στην Ευρώπη ο ΠΑΟΚ, το πρωτάθλημα και το τεράστιο ΓΙΑΤΙ

Η είσοδος του Μπιάνκο έκανε πιο γρήγορο τον ΠΑΟΚ (σε κακή μέρα ο Μεϊτέ αλλά δεν ήταν ο μόνος), γίνεται το 3-3 και μετά χάνει η ομάδα σπουδαίες ευκαιρίες για μια επική ανατροπή. Δεν ήρθε. Ο ΠΑΟΚ πλέον ψάχνει αποτέλεσμα απέναντι στην Μπέτις στην Τούμπα σε πρώτη φάση ενώ μια εβδομάδα αργότερα έχει και την Λυών εκτός. Αλλά εκείνα τα ματς ΑΡΓΟΥΝ. Εχει σπουδαία ματς μπροστά του στο Πρωτάθλημα και άλλωστε ο κόσμος ζήτησε νίκη την Κυριακή στο Περιστέρι. Εκεί δεν πάει με πληγωμένη ψυχολογία αφού έσωσε με τον βαθμό το συγκεκριμένο ματς. Αλλά πάει με ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ από την άποψη πως θα μπορούσε να είχε πάρει το τρίποντο και να ήταν αγκαλιά με την πρόκριση στην νοκ άουτ φάση.

Η κίνηση του Μύθου μετά το γκολ

Και επειδή δεν μπορώ να το προσπεράσω, χάρηκα όχι τόσο για το γκολ του Μύθου αλλά για την αντίδραση που είχε αμέσως μετά. Πήρε τη μπάλα και έτρεξε στην σέντρα. Δείχνει το παλικάρι πολλά πράγματα με αυτή την κίνηση. Κάποιος άλλος ίσως πήγαινε μπροστά στο πεταλάκι. Τώρα ο ΠΑΟΚ οφείλει να ξεχάσει την Ευρώπη, ξέρει πως στα ματς αυτά τα δυο τελευταία θα τα παίξει με το ρόστερ αυτό αφού οι μεταγραφές δεν θα έχουν δικαίωμα συμμετοχής. Αλλά μακάρι τότε να έχουν επιστρέψει οι Μιχαηλίδης, Γιακουμάκης που το κενό τους φάνηκε και χθες. Γιατί ναι σκόραρε ο Βολιάκο αλλά εξ ανάγκης έπαιξε εκεί.