Χαίρονται τώρα οι ΠΑΟΚτσήδες; Χαβαλέ ολέ ο Πάμπλο - Ακατανόητη έμπνευση

ΠΑΟΚ: Το έχω γράψει ήδη, αλλά θα το ξαναγράψω:
Δεν θέλει μόνο τέχνη, θέλει και τύχη. Και η τύχη αγαπάει τον Πάμπλο Γκαρσία, πιο πολύ κι απ' όσο αγάπησε η Ρούλα Βροχοπούλου τον Φράν!

Και πάμε τώρα σε μερικές απορίες αναφορικά με τον αγώνα:

Δηλαδή υπάρχει έστω ένας οπαδός του ΠΑΟΚ που να ευχαριστήθηκε με τον τρόπο που έπαιξε η ομάδα του;

Αυτό το τουρλουμπούκι, αυτό το χαβαλέ ολέ, αυτό το όσα πάνε κι όσα έρθουν, πενήντα μπροστά εκατό πίσω που λένε και στο κουμάρι;

Τι να σας παιδιά, πάνω κάτω η μπάλα ήταν και στο χθεσινό Ντόρτμουντ-Μπάγερν, πάνω κάτω και στο σημερινό Απόλλων-ΠΑΟΚ. Στο πρώτο χορτάσαμε μπάλι, στο δεύτερο χορτάσαμε φυστίκια που θα έλεγε κι ο συγχωρεμένος (;) ο Βγενόπουλος.

Και υπεύθυνος, φυσικά, ήταν ο Πάμπλο Γκαρσία που κράτησε τον Ελ Καντουρί στον πάγκο για να τον φρεσκάρει (για ποιό λόγο, αφού ακολουθεί διακοπή για εθνικές ομάδες;) κι άφησε μόνο του στο κέντρο να κόβει τον Αουγκούστο.

Γιατί ο Σβαμπ κι ο Μουργκ μια χαρά παίκτες είναι, αλλά κοιτάνε μόνο μπροστά, το πίσω δεν το διδάσκουν στην Αυστρία που μάθανε τη μπάλα.

Οπότε τρύπιος, ξεβράκωτος και κουνελοπνίχτης ο ΠΑΟΚ, έβλεπε τους παίκτες του Απόλλωνα να φτάνουν με μεγάλη ευκολία κοντά στη μικρή του περιοχή.
Και να του βάζουν δύσκολα ενίοτε, μιας και ο Ίνγκασον με τον Κρέσπο σε ατομικό επίπεδο καλά δουλεύανε αλλά σαν δίδυμο δεν μπορούσαν να συνεργαστούν.

Με αποτέλεσμα να τους πάρει μια κεφαλιά καρφωτή για πλάκα ο Ιωαννίδης στο 30ο λεπτό και να περάσει η μπάλα σύριζα από την αριστερή δοκό.

Με αποτέλεσμα να χάσει δύο ευκαιρίες καραμπινάτες ο Φατιόν στο 50ο και στο 58ο λεπτό, στο παρατσάκ τη γλίτωσε ο ΠΑΟΚ.

Αλλά φαινόταν ότι τίποτε δεν πήγαινε καλά για τον Δικέφαλο. Βλέπε τη φάση του 60ου λεπτού, όπου ο Λύρατζης (που είχε περάσει δεξιά σε μια εντελώς ακατανόητη έμπνευση του Πάμπλο...) πήγε να κάνει πάσα εύκολη στον Ζίφκοβιτς και την έβγαλε πλάγιο άουτ.

Και δύο λεπτά αργότερα, φεύγει ο Μουργκ (μακράν ο χειρότερος παίκτης του γηπέδου) στον αιφνιδιασμό και πατάει μπάλα και σωριάζεται στο χορτάρι σαν σακί με πατάτες!

Ε θα σε τιμωρήσει η στρογγυλή θεά ή δεν θα σε τιμωρήσει; Πάρε λοιπόν γκολάκι ή μάλλον γκολάρα από τον Τσιλούλη και ψάξε να βρεις τον πάτο σου, που πας να χάσεις το σίγουρου τρίποντο.

Ευτυχώς μετά απ' το γκολ που εισέπραξε ξύπνησε ο Γκαρσία, κατάλαβε ότι κινδύνευε, πέρασε τον Ελ Καντουρί στο παιχνίδι κάνοντας την ανάγκη φιλοτιμία κι ο Ελ Καντουρί τον αντάμειψε για τη μαγεία του (ό,τι κάνει ο Πάμπλο μαγεία είναι!), δίνοντας την πάσα από την οποία προέκυψε το πέναλτι στον Σφιντέρσκι.

Και θα περίμενε κανείς να τελειώσει εκεί η συνάντηση, αλλά ο Παράσχος δεν είναι κανένα κορόιδο. Μια χαρά διάβασε ότι ο Λύρατζης κι ο Ροντρίγκο αγκομαχούσαν στις λάθος πλευρές κι ο Ίνγκασον κουτούλαγε με τον Κρέσπο κι έδωσε εντολή για φουλ επίθεση.

Μόνο που στον πάγκο του δεν είχε ούτε Ενσικουλού, ούτε Χριστοδουλόπουλο για να του φέρουν το πολυπόθητο αποτέλεσμα...

Κάπως έτσι λοιπόν τη γλύτωσε παρά γουρουνότριχα ο ΠΑΟΚ και πάει στη διακοπή όχι για να γλείψει πληγές αλλά για να δουλέψει με την ησυχία του. Και σιγά σιγά να περάσει τη φιλοσοφία του, την όποια φιλοσοφία του στους παίκτες ο Ουρουγουανός σταρ του πάγκου.

Υ.Γ. 1: Σοβαρός και μετρημένος αυτός ο Λύρατζης, αλλά πιο άγευστος κι από ρυζογκοφρέτα. Έπαιζε πάντως, θα το επαναλάβω, σε λάθος πλευρά για ένα ολόκληρο ημίχρονο.

Υ.Γ. 2: Αυτός ο σκύλος του Απόλλωνα, ο Ντομίνγκεζ, πολύ μ' άρεσε. Μοιάζει με βελτιωμένη εκδοχή του Ινσούα.