Η καταστροφή εισερχόμενου πυραύλου των Χούθι στην Ερυθρά Θάλασσα αυτή την εβδομάδα σηματοδότησε την πρώτη χρήση σε αυτή τη σύγκρουση ενός οπλικού συστήματος που ονομάζεται «τελευταία γραμμή άμυνας».

Το Phalanx Close-In Weapon System (CWIS) ενεργοποιήθηκε στο αντιτορπιλικό του Πολεμικού Ναυτικού USS Gravely το βράδυ της Τρίτης, για να αντιμετωπίσει πύραυλο κρουζ που έφτασε μόλις 1 μίλι από το πλοίο -και επομένως δευτερόλεπτα από την πρόσκρουση.

Οπως σημειώνει το CNN, το Phalanx (σ.σ. το οποίο υπάρχει και σε ελληνικές φρεγάτες όπως θα διαβάσετε παρακάτω) διαθέτει πυροβόλα Gatling που μπορούν να βάλλουν έως και 4.500 βλήματα των 20 χιλιοστών το λεπτό, εμπλέκοντας πυραύλους ή άλλους στόχους σε εξαιρετικά κοντινή απόσταση.

«Το Phalanx είναι ένα πυροβόλο όπλο ταχείας βολής, ελεγχόμενο από υπολογιστή, κατευθυνόμενο από ραντάρ που μπορεί να αντιμετωπίσει αντιπλοϊκούς πυραύλους και άλλες απειλές», σημειώνει ο κατασκευαστής του, η Raytheon.

Τα αμερικανικά πολεμικά πλοία έχουν αντιμετωπίσει δεκάδες προηγούμενες επιθέσεις των Χούθι χρησιμοποιώντας άμυνες μεγαλύτερης εμβέλειας, πιθανώς τους πυραύλους Standard SM-2, Standard SM-6 και Evolved Sea Sparrow, λένε οι αναλυτές. Αυτοί οι πύραυλοι εμπλέκουν τους στόχους τους σε βεληνεκές 8 μιλίων (περίπου 12 χιλιόμετρα) ή περισσότερο.

Αλλά το βράδυ της Τρίτης αυτό δεν συνέβη, για λόγους που δεν έχουν αποκαλυφθεί.

Ο Tom Karako, διευθυντής του Προγράμματος Πυραυλικής Άμυνας στο Κέντρο Στρατηγικών και Διεθνών Μελετών, είπε στο CNN ότι ήταν «ανησυχητικό» ότι ο πύραυλος των Χούθι έφτασε τόσο κοντά σε ένα αμερικανικό πολεμικό πλοίο. 

Ο αναλυτής Carl Schuster, πρώην καπετάνιος του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, είπε ότι ο πύραυλος των Χούθι, που ταξίδευε με περίπου 965 χλμ,/ώρα, απείχε πιθανόν περίπου 4 δευτερόλεπτα από το πολεμικό πλοίο, όταν καταστράφηκε μετά από συνεχή πυρά 2 έως 3 δευτερολέπτων από το Phalanx.

Σημείωσε ότι η καταστροφή ενός εισερχόμενου πυραύλου σε απόσταση 1 μιλίου δεν σημαίνει ότι το πλοίο δεν μπορεί να χτυπηθεί από τα συντρίμμια. «Οι πύραυλοι δεν εξατμίζονται όταν καταστρέφονται, στέλνουν χιλιάδες θραύσματα και εξαρτήματα», είπε ο Schuster. «Τα καλά νέα είναι ότι τα ελαφρύτερα εξαρτήματα επιβραδύνονται γρήγορα, αλλά τα μεγάλα κομμάτια μπορούν να πετάξουν έως και 500 μέτρα».

Όσο πιο κοντά είναι ο εισερχόμενος πύραυλος στο πλοίο όταν καταστραφεί, τόσο μεγαλύτερος κίνδυνος υπάρχει για το σκάφος, με μεγαλύτερα κομμάτια ικανά να διεισδύσουν σε μη θωρακισμένα μέρη του κύτους και της υπερκατασκευής. 

Αξίζει να σημειωθεί, ότι και η φρεγάτα «Ύδρα» που σύντομα θα αποπλεύσει για την Ερυθρά Θάλασσα, είναι εφοδιασμένη με Phalanx Close-In System, το οποίο είναι εξάκανο πυροβόλο, που λειτουργεί αυτόνομα, με υψηλή ταχυβολία (3.000 σφαίρες το λεπτό), εντοπίζει εύκολα τον στόχο με ραντάρ, τον εγκλωβίζει και εξουδετερώνει το βλήμα πριν πλησιάσει το πλοίο (τέτοια συστήματα έχουν όλες οι φρεγάτες του Πολεμικού Ναυτικού). Η φρεγάτα «Ύδρα» επίσης είναι εφοδιασμένη και με anti- drone συστήματα καθώς και με συστήματα ηλεκτρονικού πολέμου ώστε να μπορεί να ανταπεξέλθει στην αποστολή της.