Γεμάτη η Δευτέρα για την ΑΕΚ. Μπήκε δυνατά η εβδομάδα. Και θετικά. Θετικά πολύ και μεταγραφικά και εν μέρει στο κομμάτι της κλήρωσης θα πω την αμαρτία μου, ενόψει των πλέι οφ του Conference League.

Πρώτα τα μεταγραφικά. Ο Λούκα Γιόβιτς είναι στην Αθήνα. Η ΑΕΚ έφερε τον Σέρβο παικταρά για να την ενισχύσει άμεσα. Είναι πάρα πολύ λογικό πλέον όταν ακούμε «βαριά» ονόματα να κρατάμε μικρό καλάθι. Κι αυτή η λογική είναι ο σωστός δρόμος που πρέπει να ακολουθηθεί. Καμία μεταγραφή δεν έπιασε το καλοκαίρι. Έχουμε δει τεράστια ονόματα να έρχονται και να μην πιάνουν. Έχουμε δη και πιο άγνωστους στο ευρύ κοινό να έρχονται και να γράφουν ιστορία. Έτσι και για τον Γιόβιτς η πορεία θα γράψει σε ποιο από τα δυο γκρουπ θα τον τοποθετήσει ιστορία.

Παρ’ όλα αυτά, θεωρώ άδικο να γίνονται συγκρίσεις. Ο Γιόβιτς είναι 27 ετών. Ναι, πέρασε μία σεζόν που έβγαλε έναν τραυματισμό, τον οποίο ξεπέρασε στο τέλος της σεζόν και στη Μίλαν πήρε αρκετά λεπτά συμμετοχής. Δεν ανήκει στην κατηγορία των ποδοσφαιριστών που έχουν χρόνια να παίξουν. Και μη ξεχνάμε ένα πράγμα: Είναι Σέρβος, είναι Βαλκάνιος, άρα η κουλτούρα του είναι πιο κοντά στη δική μας. Δεν είναι… χαλαρός τύπος. Έχει εγωισμό! Ποδοσφαιρικό εγωισμό! Έχει μπροστά του το Μουντιάλ και θέλει να είναι εκεί. Η ΑΕΚ έχει Σέρβο προπονητή και γνωρίζονται καλά. Δεν θα ρίσκαρε ούτε ο Νίκολιτς, ούτε ο Ριμπάλτα αυτή τη μεταγραφή αν δεν ήταν σίγουροι για τον Γιόβιτς. Μιλάμε για έναν σπουδαίο παίκτη, ο οποίος μπορεί να κάνει τεράστια διαφορά στην ΑΕΚ! Τεράστια. Δεν ήρθε ως… κερασάκι στην τούρτα. Δεν ήρθε για… βιτρίνα.  

Ο Λούκα Γιόβιτς πανηγυρίζει
InTime

Στόχος είναι να είναι στον πάγκο στη ρεβάνς με τον Άρη Λεμεσού την άλλη Πέμπτη. Πιο μεγάλος στόχος είναι να βρίσκεται στη βασική 11άδα στα πλέι οφ, εφόσον φυσικά προχωρήσει η ΑΕΚ, κόντρα σε Άντερλεχτ ή Σερίφ. Και ο κορυφαίος στόχος είναι ο Γιόβιτς να αποτελέσει το σημείο αναφοράς μίας δεμένης ΑΕΚ μέσα στη χρονιά οδηγώντας την σε τίτλους!

Δεν ξέρω αν ο Σέρβος θα είναι έτοιμος αγωνιστικά μέσα στον Αύγουστο. Στο 100% δεν θα είναι σίγουρα, όμως ακόμη και σε μικρότερο βαθμό ετοιμότητας μπορεί να δώσει στην ΑΕΚ ό,τι της λείπει μπροστά. Είμαι σίγουρος όμως ότι αρχές Αυγούστου τέτοιος παίκτης έχει όλο το χρόνο μπροστά του να παρουσιαστεί πανέτοιμος για το πρωτάθλημα και εφόσον πάνε όλα καλά και στον όμιλο του Conference. Χρονικά, χωρίς να λάβουμε υπόψιν ότι η ΑΕΚ έχει ευρωπαϊκές μάχες μέσα στο καλοκαίρι της, παίκτης σαν τον Γιόβιτς δύσκολα έρχεται στην Ελλάδα. Η ΑΕΚ όμως τα κατάφερε και τον έπεισε να επιλέξει αυτή και όχι ομάδα από την Ισπανία! Έχει αλλάξει επίπεδο η ΑΕΚ και καλό θα είναι να αρχίσουμε να το βλέπουμε και στο γήπεδο…

Πάμε και στην κλήρωση των πλέι οφ. Μόλις βγήκαν υπογκρούπ το πρωί της Δευτέρας, αρχικά ένα μικρό… σοκ το πάθαμε. Από εκεί και πέρα δεν ήθελα με τίποτα τη γαλλική Στρασμπούρ ή τη Ράγιο Βαγιεκάνο από την Ισπανία. Στο ίδιο επίπεδο σχεδόν ήταν η Άλκμααρ (πρέπει να αποκλείσει τη Βαντούζ) και η Άντερλεχτ (πρέπει να αποκλείσει τη Σερίφ Τισασπόλ). Και φυσικά υπήρχε και το Λουγκάνο – Τσέλιε όπου όλοι θα προτιμούσαν, βάσει επιπέδου ονομάτων.

Τελικά η μπίλια της ΑΕΚ κάθισε στην Άντερλεχτ θαρρώ, μιας και είναι φαβορί απέναντι στη Σερίφ, την οποία και θα περάσει. Δεν είναι κακή η κλήρωση. Κακή θα ήταν αν καθόταν ομάδα από τα μεγάλα πρωταθλήματα. Ούτε καλή είναι φυσικά. Θα μπορούσε να ήταν καλύτερη για την ΑΕΚ. Όμως η Άντερλεχτ παίζεται, αν και μεταξύ αυτής και της Άλκμααρ προτιμούσα τους Ολλανδούς.

 Ιστορική ομάδα φυσικά η Άντερλεχτ, με μεγάλη εμπειρία στην Ευρώπη, αλλά δεν είναι… άπαιχτη. Φέτος έχουν ρίξει χρήματα μάλιστα, έχουν κάνει ήδη δυο νίκες στο Βέλγιο και είναι πολλοί καλύτεροι απ’ ότι πέρυσι. Έχουν καλούς παίκτες. Η ΑΕΚ όμως έχει ελπίδες και μάλιστα ισχυρές να την κοντράρει και να την περάσει. Θα γίνουν ματσάρες. Με Γιόβιτς δυο εβδομάδες στις προπονήσεις, με τον Μαρίν κοντά στον ένα μήνα και παιχνίδια στα πόδια του και πιθανό και μία ή δυο μεταγραφές ακόμα (6άρι και μακάρι να είναι Μόρο και ενδεχομένως ένα μπακ), μία ΑΕΚ με συνεχόμενη βελτίωση μπορεί να πετύχει τον πρώτο μεγάλο στόχος της σεζόν που είναι να μπει σε όμιλο του Conference.

Δεν είναι εύκολες πίστες. Αντίθετα! Εύκολα δεν είναι ούτε με τον Άρη Λεμεσού, όπως δεν ήταν με τη Μπερ Σεβά. Δυνατή και γρήγορη ομάδα η Κυπριακή. Θέλει τεράστια προσοχή και σοβαρότητα. Όμως έτσι όπως έχουν τα πράγματα και όπως δουλεύεται η ομάδα, με συνεχόμενη πρόοδο και λίγη τύχη στα παιχνίδια της ναι μπορεί να φτιάξει το καλοκαίρι μας και τον… χειμώνα μας.