Κόντρα στον Αστέρα το γκολ λύτρωσης για τον Ολυμπιακό ήρθε στο 90+3 από την απίθανη έμπνευση - εκτέλεση του Γιαζίτζι. Με αντίπαλο το Βόλο η κατάσταση δεν πρόλαβε να γίνει τόσο οριακή αλλά ψύλλοι στα αυτιά όλων είχαν αρχίσει να μπαίνουν. Κι εδώ τη λύση έδωσε μια έμπνευση, εν προκειμένω του Τσικίνιο που έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα με τακουνάκι στο 77'! Δύο υπέροχα γκολ στο μάτι και με ανάλογη (και μεγαλύτερη) βαρύτητα - αξία. Δεν θέλω να γίνω μάντης κακών αλλά έχω την αίσθηση πως το ξεκίνημα της σεζόν για τον Ολυμπιακό θα είναι όσο δύσκολο ήταν το περυσινό, πιθανότατα κι ακόμα πιο δύσκολο. Γι' αυτό συνίσταται υπομονή και ψυχραιμία απ' όλους. Και στήριξη βεβαίως βεβαίως από τον κόσμο και όχι... γιούχα στα social και κρέμασμα στα μανταλάκια. Θα πάνε κι άλλα ματς σε οριακές καταστάσεις κι αυτό δεν αφορά το αν άργησε να αποκτηθεί ένας εξτρέμ ή ένας στόπερ. Έχει να κάνει με το ίδιο το σπορ. Για να γίνει ομάδα ένα σύνολο καλών παικτών -που καθοδηγείται από έναν εξαιρετικό προπονητή- απαιτείται κάτι που ΔΕΝ αγοράζεται. Χρόνος. Είναι αλλιώς τα φιλικά κι αλλιώς τα επίσημα. Εκεί σφίγγουν τα γάλατα, όπως λέει και μια λαϊκή έκφραση. Και για τον Ολυμπιακό θα σφίξουν πολύ. Πέρυσι χρειάστηκε να περιμένουν άπαντες για να δουν τι ετοίμαζε ο Μεντιλίμπαρ ως το μεγάλο διπλό της Τούμπας. Μέχρι τότε έλεγε ο καθένας ό,τι ήθελε. Ύστερα μίλησε η ομάδα και σώπασαν οι υπόλοιποι.

Ολυμπιακός: Πρώτα έρχονται ζόρια μετά καλύτερες μέρες
Intime

Όσον αφορά στο ματς του Βόλου, αναμενόμενα ο Μεντιλίμπαρ πήγε, κυρίως, με περυσινούς στην 11άδα όπως είχε πάει και στην πρεμιέρα. Οι 9 ήταν περυσινοί συν τον Ντιόγκο και τον Πνευμονίδη που ανήκε στο κλαμπ αλλά προβιβάστηκε αυτό το καλοκαίρι από τους μικρούς. Στην πρεμιέρα με τον Αστέρα δεν ήταν για βασικός ο Ζέλσον (ενώ έλειπαν οι τιμωρημένοι Στρεφέτσα και Καμπελά) και χώρεσε στην 11άδα (ένας ακόμη περυσινός) ο Κοστίνια προωθώντας παράλληλα τον Ροντινέι εξτρέμ. Και αντί του Ντιόγκο, τότε είχε προτιμηθεί ο -παλιός- Έσε. Κόντρα στον Αστέρα ο Ολυμπιακός, πέρα από τη δική του ανετοιμότητα, είχε βασικό πρόβλημα τη διπλή ζώνη άμυνας του αντιπάλου. Ο Βόλος (με Ισπανό κόουτς, τυχαίο;) δεν έπαιξε ταμπούρι. Ανοίχτηκε. Διεκδίκησε. Απείλησε. Μεγαλύτερη απόδειξη γι' αυτό αποτελεί ότι ο -με διαφορά- καλύτερος παίκτης των ερυθρόλευκων στο α' ημίχρονο ήταν ο τερματοφύλακάς του, Τζολάκης.

Σε μια περίοδο λοιπόν που δεν γίνεται να είσαι έτοιμος, να έχεις ρυθμό, τη λύση δίνει η ατομική ποιότητα των παικτών του ρόστερ και οι εμπνεύσεις, οι out of the box σκέψεις. Τέτοια ήταν του Γιαζίτζι στην πρεμιέρα. Τέτοια και το τακουνάκι του Τσικίνιο τώρα. Λειτούργησαν. Και ο Ολυμπιακός πάει παρακάτω. «Αγοράζει» κάτι πολύτιμο, χρόνο. Ούτε μετά τη διακοπή θα είναι έτοιμος, είναι νωρίς γι' αυτό. Θα έχει κάνει βήματα εμπρός ωστόσο, ως το σημείο που θα λειτουργήσει όπως το περυσινό ματς της Τούμπας. Θα πάει τόσο μακριά (10 Νοέμβρη ήταν!) για να το βρει; Θα είναι πιο κοντά από πέρυσι; Αδύνατο να προβλεφθεί ακόμα και από τον πλέον αρμόδιο, τον Μεντιλίμπαρ, πόσο μάλλον από μένα που δεν έχω (γιατί δεν μπορώ να έχω) τα data που έχει μπροστά του ο προπονητής και οι συνεργάτες του.

Ο MVP Τζολάκης και ο Στρεφέτσα που όντως... είναι Βραζιλιάνος 

Μιλώντας κανείς για πρόσωπα του αγώνα κόντρα στον Βόλο, εύλογα, στέκονται όλοι στον Τσικίνιο. Και γκολ και ασίστ με τακουνάκι σε ισάριθμες ενέργειες που έκριναν το ματς. Πόσο συχνά το συναντάει κανείς αυτό; Ποτέ. Όμως, από την άλλη, τον Πορτογάλο τον ξέρουμε. Γνωρίζουμε τι παιχταράς είναι. Πόσο κομβικός στον Μεντιλιμπαριακό είναι. Προσωπικά MVP θα ψήφιζα τον Τζολάκη γιατί δίχως τις αποκρούσεις του α' ημιχρόνου δύσκολα θα ξέμπλεκε ο Ολυμπιακός από τους μπελάδες που θα έμπαινε. Και θα στεκόμουν στον Στρεφέτσα. Χρειάστηκε να ακούσω τις δηλώσεις του μετά το ματς, αυτή τη βαθιά βραζιλιάνικη προφορά, για να επιβεβαιώσω ότι είναι από τη χώρα του καφέ. Βλέποντάς τον να παίζει, αν δεν ξέρεις όνομα και κυρίως εθνικότητα, το τελευταίο που θα υποθέσεις είναι ότι πρόκειται για Βραζιλιάνο. Παίκτης ουσίας και τακτικής. Παίκτης του προπονητή και του συνόλου. Δεν δημιουργεί ανούσια εφέ ούτε εξεζητημένες ντριμπλίτσες κάνει που προκαλούν το επιφώνημα θαυμασμού της κερκίδας αλλά από... τηγανίτα τίποτα. Έβγαλε την ασίστ στο πολύτιμο 1-0 με μια πάσα όπως έπρεπε όταν έπρεπε. Παίζει σαν Ευρωπαίος ο Γκαμπριέλ και σε ματς - φωτιάς αυτό θα είναι υπερ-πολύτιμο, νομίζω θα θυμηθούμε αυτές τις κουβέντες όταν έρθει η ώρα.

ΥΓ: Η απόκρουση του Τζολάκη στο 90+1' δεν... υπάρχει! Κάνει αντίπαλος δυνατό και αρκετά κοντινό «γεμάτο» σουτ σημαδεύοντας στη μέση του σώματος και δεξιά και ο Τζολάκης απλώνει ενστικτωδώς το δεξί χέρι και σταματάει τη μπάλα δίχως το χέρι να πάει έστω και 5 εκατοστά πίσω! Λες και είναι από πέτρα!

ΥΓ2: Μια πολύ ενδιαφέρουσα κομπίνα εκτέλεσης κόρνερ είδαμε στο 7' του χθεσινού ματς από τον Ολυμπιακό. Με Ροντινέι εκτελεστή, Ντιόγκο δίπλα του και Ζέλσον τελικά να ανεβαίνει και να δέχεται την κοντινή πάσα του Βραζιλιάνου για να σεντράρει. Ο Νασιμέντο φάνηκε να παίζει το ρόλο του ανθρώπου που κάνει... σκριν στους άλλους δύο και ειδικά τον Ζέλσον που σέντραρε. Λίγο έλειψε μάλιστα να καταλήξει και σε γκολ η φάση. Ο Ρέτσος πήρε κεφαλιά αλλά δεν σημάδεψε σωστά και κατέληξε άουτ.

ΥΓ3: Είναι ξεκάθαρο πια ότι ο Ντιόγκο έχει κερδίσει πολλούς πόντους στη συνείδηση του Μεντιλίμπαρ. Και σε τέτοια ματς λογικά θα τον βλέπουμε συχνά, ειδικά σε τέτοιου είδους ματς. Εξίσου ξεκάθαρο νομίζω είναι ότι από τον Μουζακίτη περιμένει κι άλλα.

Ολυμπιακός: Πρώτα έρχονται ζόρια μετά καλύτερες μέρες
Intime

ΥΓ4: Πέρυσι ο Ολυμπιακός κέρδισε δύσκολα με 2-0 στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος στο Βόλο και αγχωτικά εντός την Καλλιθέα με 2-1 για τη 2η αγωνιστική. Ο Γιάρεμτσουκ στο 79' είχε διαμορφώσει το τελικό σκορ αφού στο 60' είχε ισοφαρίσει η Καλλιθέα.

ΥΓ5: Κι ενώ τον Ντιόγκο τον έβαλε βασικό χθες μετά το μικρό θετικό δείγμα του κόντρα στον Αστέρα, τον Γιαζίτζι ξανά όταν τέλειωνε η άμμος στην κλεψύδρα σκέφτηκε να τον χρησιμοποιήσει ο Μεντιλίμπαρ. Επιβεβαιώνοντας έτσι ό,τι σας έχουμε γράψει εδώ και καιρό αναφορικά με το ότι περιμένει κι άλλα από τον Τούρκο συνολικά στο παιχνίδι. Την ποιότητα την έχει για να πασάρει και να εκτελέσει αλλά θέλει και την πίεση ο Ισπανός και δεν κάνει... εκπτώσεις στα θέλω του.

ΥΓ6: Ένα από τα ελάχιστα κακά ματς του Ντάνι Γκαρθία ήταν το χθεσινό στο Βόλο. Ο Ισπανός είναι σπουδαίος και δικαιούται κακές μέρες όπως όλοι. Χθες ήταν κακός ακόμα και σε εύκολες πάσες ενώ μας έχει αποδείξει πόσο σούπερ είναι να προωθεί τη μπάλα εμπρός με τη μία. Βέβαια, όταν καλύτερος του Ολυμπιακού στο α' ημίχρονο είναι ο Τζολάκης, δεν χρειάζεται να πεις και πολλά άλλα.

ΥΓ7: Καλός ξανά ήταν ο Πνευμονίδης κατά τη γνώμη μου, όπως ήταν και στην πρεμιέρα, κι ας μην κατάφερε να σκοράρει στις στιγμές που είχε. Είναι μέσα στις φάσεις και εφόσον καταφέρνει να είναι μέσα, αργά ή γρήγορα, θα ανταμειφθεί. Και θα ξεμπλοκάρει. Ο Κωστούλας πέρυσι ξεμπλόκαρε με το γκολ στην Τούμπα, Νοέμβρη μήνα.

ΥΓ8: Για τρεις... τρίχες ήταν οφ σάιντ ο Ελ Καμπί στη φάση του 55'. Αφενός να ξαναπούμε ευτυχώς που ήρθε το ημιαυτόματο οφ σάιντ και γλιτώνουμε μουρμούρες για τις τραβηγμένες γραμμές από ανθρώπινο χέρι (που όταν ήταν πολύ οριακές οι φάσεις αποφασίζονταν μετά από κάνα 5λεπτο) και αφετέρου κρίμα που χάλασε η ασίστ του Τζολάκη. Θα ήταν ο απόλυτος MVP με τις αποκρούσεις του α' ημίχρονου και την ασίστ σ' αυτό το γκολ στο 55', αν κρατιόταν ένα κλικ ο Αγιούμπ.

ΥΓ9: Στη φάση του 90' που αποκρούει εκπληκτικά ο Τζολάκης έχει προηγηθεί αβλεψία του Πιρόλα. Δεν είδε αντίπαλο πίσω του σε γιόμα που έγινε με συνέπεια να πάρει τη μπάλα αντίπαλος και να βρεθεί απέναντι στον τερματοφύλακα του Ολυμπιακού. Ακριβώς αυτή η φάση επιβεβαιώνει πόσο σπουδαίος είναι ο Ιταλός. Όχι δεν τρελάθηκα και τα λέω αυτά. Τα λάθη του Πιρόλα είναι μετρημένα στα δάχτυλα του ενός χεριού. Όταν κάνει αισθανόμαστε μεγάλη έκπληξη, δεν το συνηθίζει.

ΥΓ10: Θες και τύχη στο ποδόσφαιρο όπως και στη ζωή. Η φάση του 1-0 προήλθε από κόρνερ που παραχώρησε αντίπαλος αμυντικός κι ενώ η μπάλα πήγαινε άουτ από κακά εκτελεσμένο φάουλ του Ολυμπιακού.

ΥΓ11: Είναι συχνά πολύ διαφορετικό το πόσο κοστίζει ένας παίκτης και το πόσο αξίζει. Ο Τσικίνιο κόστισε στον Ολυμπιακό 500 χιλιάδες ευρώ. Αξίζει τόσο; Την απάντηση την ξέρουμε. Αξίζει κάποια εκατομμύρια.