Υπάρχει μια ράτσα πολιτικών και αυλικών τους που αποτελεί ντροπή για κάθε έννοια δημόσιας ζωής. Οι φτηνοί πολιτευτές που υπόσχονται τα πάντα πριν τις εκλογές και, μόλις εκλεγούν, χάνουν τη μνήμη τους πιο γρήγορα κι από τον χειρότερο υποκριτή. Ζουν μέσα στο ψέμα, στο φτιασιδωμένο καθρέφτη της υποκρισίας τους, και νομίζουν ότι η εξουσία τους χαρίστηκε, όχι ότι τους δόθηκε προσωρινά από τον λαό. Ο Ντοστογιέφσκι έλεγε πως «ο άνθρωπος είναι πλάσμα που μπορεί να συνηθίσει τα πάντα» — κι αυτοί συνήθισαν τη διαφθορά, τη δουλοπρέπεια και το ψεύδος, μέχρι που τα έκαναν επάγγελμα.

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΟ NEWPOST.GR