Για να πω την αμαρτία μου, με στενοχώρησε πολύ τις τελευταίες μέρες  ο Παπανικολάου. Λάθος: με ξαναστενοχώρησε, αυτή είναι η αλήθεια. Κι αυτό λάθος, πάμε πάλι, λοιπόν: με απογοήτευσε ξανά, ιδού η ακριβής αλήθεια!

Οφείλω εξ αρχής να υπενθυμίσω ότι Δημήτρης είναι μια από τις μεγάλες αδυναμίες μου. Έτυχε να τον γνωρίσω πολύ νωρίς κι όπως έλεγαν οι παλιοί, (νιώθω σαν να) τον μεγάλωσα στα... γονατάκια μου!

Τον εκτίμησα ως παίκτη κι ακόμη περισσότερο τον εκτιμώ (σε χρόνο ενεστώτα, όχι σε αόριστο ή παρατατικό, που δηλώνει παρελθούσα χρήση) ως άνθρωπο, γι' αυτό μόλις άκουσα ότι παραιτήθηκε από την τεχνική ηγεσία του Ηλυσιακού με έπιασε ένας κόμπος.

Ε, ύστερα, διάβασα και τις δηλώσεις του περί χαμαιτυπείων, τις καταχώρησα κιόλας σε έναν ογκώδη φάκελο που έχω με τίτλο “άσεμνα σχόλια” και τώρα κάθομαι να γράψω αυτό το κείμενο... 

Διαβάστε όλο το άρθρο στο gazzetta.gr