Ξέρουμε τι να περιμένουμε από τον... γνωστό Παναθηναϊκό με τη Ρέιντζερς!

Μια εβδομάδα σχεδόν πριν το πρώτο κρίσιμο παιχνίδι του Παναθηναϊκού με την Ρέιντζερς, η εικόνα είναι όλο και πιο σαφής και ξεκάθαρη.

Ο Παναθηναϊκός δηλαδή, όπως περίπου είχαμε πει εδώ και δύο μήνες σχεδόν, θα πάει σ' αυτή την κρίσιμη μάχη ουσιαστικα και πρακτικά με την ομάδα που τελείωσε την σεζόν και με μοναδικές διαφοροποιήσεις την έλλειψη του Ουναί και την προσθήκη του Τσιριβέγια.
Αυτό έχει και τα καλά του και τα ασχημα του.

Το καλό είναι απλο και λογικό και έχει να κάνει με την υποτιθέμενη ομοιογένεια της ομάδας, καθώς θα πρόκειται για μια ομάδα με τον ίδιο προπονητη και τους ίδιους ποδοσφαιριστές εδώ και σχεδόν ένα χρόνο.
Τα 'άσχημα, έχουν να κάνουν κυρίως με το πως έβλεπε αυτή την ομάδα ο καθένας, την σεζόν που ολοκληρώθηκε πριν λίγους μήνες.
Κι εκεί προφανώς οι διαπιστώσεις και οι προσδοκίες είναι ανάλογες με αυτή την οπτική του καθενός.
Υπάρχουν βέβαια και αντικειμενικά πράγματα και καταστάσεις, που ανεξάρτητα από το πως εκτιμα ο καθένας την σεζόν που πέρασε για τον Παναθηναϊκό δεν αλλάζουν.
Η δυσκολία στην δημιουργία και το σκοράρισμα για παράδειγμα είναι μία από αυτές και στην οποία δεν δόθηκε ούτε απάντηση αλλά ούτε και προοπτική από τα μέχρι τώρα φιλικά προετοιμασίας που είδαμε.
Πολύ περισσότερο που σ' αυτόν τον τομέα ακόμα και αν γίνουν κάποιες προσθήκες εξτρέμ, επιθετικού ή ακομα και Ουναί ή... κάποιου σαν τον Ουναί, για το πρώτο τουλάχιστον παιχνίδι με την Ρέιντζερς αντικειμενικά δεν μπορούν να υπολογίζονται.

Με δεδομένο λοιπόν ότι η τριάδα στο κέντρο "κλείδωσε" όπως μάθαμε με τους Μπακασέτα-Τσιριβέγια και Σιώπη, οι εναλλακτικές που έχει ο Βιτόρια για την επιθετική τριάδα είναι λίγο πολύ και δεδομένες και γνωστές και συγκεκριμένης αποτελεσματικοτητας.
Πελίστρι, Τετέ και Τζούρισιτς για δύο θέσεις στα πλάγια και Ιωαννίδης με Σβιντέρσκι για την κορυφή της επίθεσης.
Όλους τους πιθανούς συνδυασμούς με τους παραπάνω ποδοσφαιριστές, τους εχουμε δει κατά καιρούς στην σεζόν που πέρασε.

Οπότε ξέρουμε σε γενικές γραμμές και τι να περιμένουμε.
Θαύματα ή κάποια... μαγικά που πιθανόν να δούλεψε στην προετοιμασία ο Βιτόρια ενώ στην σεζόν που πέρασε οχτώ μήνες δεν τα είχε σκεφτεί, λίγο δύσκολο.
Με βάση αυτά λοιπόν, ο Παναθηναϊκός πάει στο πρώτο του παιχνίδι για τα προκριματικά του Τσάμπιονς Λιγκ, με την ελπίδα ότι η περσινή ομάδα θα ξεπεράσει τα δεδομένα και την εικόνα που είχε παρουσιάσει μέχρι τώρα και με κάποιο μαγικό τρόπο θα ξεπεράσει και όλα τα κουσούρια που παρουσίασε και επιθετικά και ανασταλτικά.
Θα φτάσει αυτό;
Μόνο μέσα στο παιχνίδι θα φανεί.

Αν πάντως η μεταγραφική περίοδος και αντίστοιχα και η περίοδος προετοιμασίας, αναμενόταν να πρόσθετε κάτι ουσιαστικό και να αναβάθμιζε την συνολική εικόνα και δυνατότητα της ομάδας, αυτό δεν έγινε και ήταν σε γενικές γραμμές αντικειμενικό με βάση τον όποιο σχεδιασμό έγινε και κατ΄επέκταση και τις αντίστοιχες κινήσεις που έγιναν.
Οπότε;

Οπότε μπορεί μεν να μην... πάμε στο άγνωστο αλλά στο... πολύ γνωστό εκ των προηγουμένων, αλλά πάντως πάντα.... με βάρκα την ελπίδα.