Μια ΑΕΚ μέτρια (με μόλις 3,4 πραγματικούς διακριθέντες), πολύ πιεσμένη (από την υπερβολική εσωστρέφεια που την “κυνηγάει) και με... κουραστικό ποδόσφαιρο στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα (αν ήσουν στην Τηλεόραση δεν... βλεπόταν και εύκολα άλλαζες Κανάλι), κατάφερε να κερδίσει χθες δυο απαράδεκτους αντιπάλους!! Και το... τραγικά αντι-ποδοσφαιρικό πούλμαν του Γιάννη Αναστασίου (παρότι 100% δικό του πλάνο, με κουτοπονηράδα στο flash interview τα έβαλε με τους παίκτες του επειδή τάχα μου φοβήθηκαν ακόμη και να κοιτάζουν προς την περιοχή του Στρακόσια) Και τους δυο ορισμένους/ απεσταλμένους ρεφ – “επιστήμονες” από τον... Λανουά ( ο Γάλλος αποδεδειγμένα πλέον ... αγαπάει πολύ την ΑΕΚ), προκειμένου να προκληθεί αποσταθεροποίηση στην Opap Arena!!! Τα σχέδιά τους όμως, έπεσαν στο κενό.

Tι δεν υπολόγισαν Αναστασίου και... Λανούα; Ο τεχνικός του Παναιτωλικού ουσιαστικά οδηγήθηκε σε παιχνίδι που είναι... βούτυρο στο ψωμί αυτό που πρεσβεύει ο Νίκολιτς και της ταιριάζει. Γιατί η ΑΕΚ έχει αποδείξει πως σε τέτοια παιχνίδια και με αντίστοιχους αντιπάλους, στα οποία έχει την συντριπτική κατοχή και τον έλεγχό τους, χωρίς να κινδυνεύει στις μεταβάσεις, διαθέτει εκείνους τους ποδοσφαιριστές, τους τρόπους για να βρίσκει λύσεις, είτε στην αρχή, είτε στο μεσοδιάστημα, είτε στο φινάλε των αναμετρήσεων (ακόμη και στο 92΄, όπως χθες)!! Αντιστοίχως οι μεγάλες παθογένειες της και τα δομικά της ... θέματα αναδεικνύονται όταν οι αντίπαλοι της μπορέσουν να αξιοποιήσουν τις ανασταλτικές της αδυναμίες. Κάτι τέτοιο όμως, σε καμία περίπτωση δεν ήταν σε θέση να της προκαλέσει ο Παναιτωλικός του Αναστασίου (να τα λέμε όλα)

Όσον αφορά στον Λανουά που “έστειλε” στο γήπεδο τους Παπαδόπουλου και Ευαγγέλου προφανώς δεν γνωρίζει το... dna της ΑΕΚ. Δηλαδή όταν είναι κάτω να καταφέρνει να σηκώνεται μονάχη της και με εκείνους που πιστεύουν και παραμένουν δίπλα της. Όταν, λοιπόν, ΟΛΑ έδειχναν να είναι ΚΟΝΤΡΑ, και όταν ΟΛΟΙ και ΟΛΑ φαινόταν να ... βγάζουν το τρένο από τις ράγες, σε έναν Οργανισμό που έτσι κι αλλιώς είναι “εύθραυστος”, με άκρως ευμετάβλητη ψυχολογία, η ΟΜΑΔΑ “συσπειρώθηκε”, αντέδρασε αναλαμβάνοντας δράση σε ένα γήπεδο που “έβραζε” από οργή και ετοιμαζόταν να ξεσπάσει και με έναν πάγκο που βρισκόταν σε κατάσταση τρέλας. Κάπως έτσι η ΑΕΚ νίκησε λες και ήταν της μοίρας της γραμμένο!! Μια τεράστια νίκη έτσι όπως ήρθε και στο χρόνο που προέκυψε το χρυσό γκολ του Πινέδα, η οποία μπορεί να αποτελέσει εφαλτήριο “Ενωσις”! Η κραυγή του Μεξικάνου παικταρά μετά το 1-0, το τρελό μπουλούκι στους πανηγυρισμούς που ακολούθησαν, το πρωτοφανές ξέσπασμα (συγκριτικά με τον αντίπαλο που έπαιζαν), ήταν ό,τι πιο αντιπροσωπευτικό για κάθε ΑΕΚτζή που βρέθηκε χθες βράδυ στην Opap Arena. Τελεία και παύλα...

Ο διαιτητής Παπαδόπουλος από την αρχή του αγώνα – αφού οι ...καθυστερήσεις των φιλοξενούμενων ξεκίνησαν από το 10' – έδειξε πλήρη ανοχή χωρίς να κάνει χρήση των καρτών ( η πρώτη στον Κοντούρη στο α΄ημίχρονο και η δεύτερη στο 92΄) για τις συνεχείς διακοπές ενώ ακόμη και όταν δεν υπήρχαν καθυστερήσεις από τους παίκτες του Παναιτωλικού σφύριζε για... ψύλλου πήδημα, προφανώς για να σπάσει ο ρυθμός (και τα... νεύρα των γηπεδούχων)!! Όσο μάλιστα περνούσε η ώρα όλο αυτό γινόταν όλο και χειρότερο. Κίτρινες κάρτες με το σωρό στην ΑΕΚ , με το σύνολο 5-2, σε ματς που οι “κιτρινόμαυροι” είχαν κατοχή plus 75% και ο Παναιτωλικός μόνιμα αμυνόταν!! Το αποκορύφωμα ασφαλώς ήταν η ακύρωση του γκολ από τον Γιόβιτς στο 82΄για σπρώξιμο στον Μαυρία που παραπέμπει ευθέως σε ... μπάσκετ.

Θέλουμε το ποδόσφαιρο να γίνει… μπάσκετ;

Προσοχή: ο “ρεφ Παπ” δεν το είδε αλλά τον... επανάφερε στις “ρυθμίσεις Λανουά” ο Varίστας Ευαγγέλου, ο οποίος τον κάλεσε για “ανασκόπηση της φάσης” κι αυτός δεν έφερε αντίρρηση. Παρότι δεν υπήρξε...χρήση δυναμόμετρου, κανείς τους άραγε δεν είδε (;) ότι ο Μαυρίας πρώτα κάνει ένα βήμα προς τα πίσω και μετά πέφτει διαγώνια (κόντρα στην φορά του σπρωξίματος); Αναμφισβήτητα τέτοιες επαφές/τραβήγματα/σπρωξίματα γίνονται πάρα πολλά σε κάθε αγώνα αλλά το χθεσινό του Γιόβιτς σαφέστατα ήταν πολύ πιο λάιτ από το περσινό του Μήτογλου που μέτρησε το γκολ της ισοφάρισης στο ίδιο γήπεδο κόντρα στον Λεβαδειακό (1-1). Και το ...ρητορικό ερώτημα είναι διπλο: θέλουμε το ποδόσφαιρο να γίνει μπάσκετ; Κι αν την τρέχουσα σεζόν Έλληνες διαιτητές/Varίστες θα ακύρωναν/ακυρώσουν αντίστοιχο γκολ των γηπεδούχων σε Τούμπα & “Καραϊσκάκης”;

Απογοήτευση ο Ζοάο Μάριο, άφαντος ο Μάριν - Γύρισε ο παλιός Πινέδα

Η ΑΕΚ δεν μπήκε χαλαρά στο ματς, είχε μεν τον απόλυτο έλεγχο και την κατοχή μπάλας αλλά είχε πρόβλημα στο να διασπάσει την πολυπρόσωπη και καλή στημένη άμυνα του Παναιτωλικού. Ελάχιστη ατομική ποιότητα, έλλειψη ταχύτητας/εντάσεων/ φαντασίας, με τους δύο εξτρέμ (Καλοσκάμη, Ζοάο Μάριο) να κινούνται εσωτερικά και την ομάδα να γέρνει... μονόπαντα προς τα δεξιά και στη μεριά των Ρότα-Καλοσκάμη. Ο Κοιτά ως “10” και όχι ως αριστερός εξτρεμ βοήθησε ελάχιστα, ο Ζοάο Μάριο ήταν σκέτη απογοήτευση και ο Μάριν άφαντος. Στο β'  μέρος η εικόνα της ήταν καλύτερη με τους ακραίους να βγαίνουν περισσότερο στο πλάι. Έλειπε όμως, η τελική πάσα. Kατά τ' άλλα έβγαλαν καλή ενέργεια και ομοψυχία ως ομάδα. Η ΑΕΚ έχασε μερικές ευκαιρίες, είχε και ένα δοκάρι αλλά οι συνεχείς διακοπές δημιούργησαν μπλέξιμο μέχρι την φάση του γκολ που ακυρώθηκε. Οι “κιτρινόμαυροι έβγαλαν πείσμα στις καθυστερήσεις και ο συγκλονιστικός Πινέδα που θύμησε τα παλιά έκοψε τον γόρδιο δεσμό στο 92'. Σε ένα γκολ συνεργασίας από την... εποχή Αλμεϊδα, με τους δυο κορυφαίους , Ρότα – Πινέδα κι από τους πιο παλιούς του ρόστερ! Τυχαίο; Δεν νομίζω...

Συνολικά η ΑΕΚ δεν ήταν καλή αλλά κακή. Στους περισσότερους παίχτες λείπουν αυτοπεποίθηση & εντάσεις, μεγαλύτερη απογοήτευση ο Ζοάο Μάριο ενώ ο Νίκολιτς είναι πλέον φανερό πως έχει κλείσει δραματικά το ροτέισον αφού πλέον εμπιστεύεται συγκεκριμένους παίχτες του ρόστερ. Κορυφαίος ο Ρότα, που παίζει ακατάπαυστα και έχει σπάσει το ποιοτικό ταβάνι του. Ο Γιόβιτς που μπήκε αλλαγή έβγαλε προσωπικότητα και μπορεί να είναι ακόμη βαρύς και το ποδόσφαιρό του να παραπέμπει σε άλλη εποχή αλλά σε αυτά τα ματς κυριολεκτικά δεν τους βλέπει τους αντιπάλους.

ΥΓ.1: Η ΑΕΚ του Νίκολιτς έχει περιορίσει στο ελάχιστο τις απώλειες απέναντι σε μικρομεσαίους σε σχέση με την προηγούμενη 2ετία. Κι αυτό είναι που την κρατάει κοντά στην κορυφή. Για να παραμείνει διεκδικητική στην κούρσα του τίτλου απέναντι σε Ολυμπιακό/ΠΑΟΚ θα πρέπει να πάρει όσους περισσότερους βαθμούς σε αυτά τα ματς. Τουλάχιστον μέχρι τον Γενάρη που αναμένεται γερή μεταγραφική προσθήκη, ώστε μετα να αυξήσει τις όποιες πιθανότητες έχει για την 2ή θέση ή ακόμη και για το πρωτάθλημα (στα μάτια μου, θυμίζω, είναι μια ομάδα που ξεκίνησε για την 3ή ή 4η θέση)! Βέβαια με Play off των 4 θα πρέπει η ΑΕΚ να κερδίζει και ντέρμπι, εκεί που μέχρι τώρα με βασική ευθύνη του Νίκολιτς είχε φοβική προσέγγιση. Ίσως γιατί δεν εμπιστευόταν τόσο πολύ το ρόστερ του. Οπότε ο Σέρβος κόουτς που συμπλήρωσε 20 επίσημα ματς στην ΑΕΚ, με ικανοποιητικό ποσοστό νικών 65% (13-4-3) και μέσο όρο + 2 βαθμούς σε όλες τις διοργανώσεις, αν απέτυχε σε αυτούς τους 3 πρώτους μήνες του είναι στα... ντέρμπι και στο δημιουργικό κομμάτι του παιχνιδιού της ΑΕΚ (κάτι που εξηγεί και την πολύ χαμηλή παραγωγικότητα γκολ στις εγχώριες διοργανώσεις).